Αν ο υπουργός Παιδείας κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης και ο πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής θα έπρεπε να προβληματιστούν για κάτι, μετά την απόφασή τους να αποσύρουν το -διορθωμένο, ή αδιόρθωτο, λίγη σημασία έχει...- βιβλίο της Ιστορίας της Στ' Δημοτικού, αυτό είναι το γεγονός ότι τους συνεχάρη ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος και επικρότησε απόλυτα την απόφασή τους ο ΛΑ.Ο.Σ. του κ. Γιώργου Καρατζαφέρη, διεκδικόντας την, μάλιστα, ως δική του πρόταση.
Έχοντας απλώς ξεφυλλίσει το "επίμαχο" βιβλίο της συγγραφικής ομάδας υπό την κ. Μαρία Ρεπούση, δεν μπορώ να εκφέρω άποψη για το πόσο καλό ή κακό ήταν. Προφανώς είχε λάθη. Προφανώς είχε παραλήψεις -και δεν αναφέρομαι στο "Κρυφό Σχόλειό" και άλλους urban legends της Τουρκοκρατίας. Προφανώς η "γραμμή" του ήταν διαφορετική από αυτή που έως τώρα ακολουθούσαν τα σχολικά εγχειρίδια Ιστορίας, ιδίως, δε, για τους μαθητές του Δημοτικού. Σε αυτά, θα ήθελα να προσθέσω και την κακή εντύπωση που μου έκαναν ορισμένες τοποθετήσεις της κ. Ρεπούση, οι οποίες μου φάνηκαν ολίγον τι αλαζονικές και "από καθέδρας".
ΟΜΩΣ... Με ανησυχεί πάρα πολύ το γεγονός ότι επί μήνες σερνόταν αυτή η υπόθεση, επί μήνες ακολουθείτο η τακτική της "θεσμικής", της "επιστημονικής", της "παιδαγωγικής" αντιμετώπισης του προβλήματος και, ξαφνικά, εν μία νυκτί, ο κύβος ερρίφθη και το βιβλίο στάλθηκε στα Τάρταρα, να συναντήσει την κ. Γιαννάκου, η οποία σήκωσε όλο το βάρος της προτεραίας κυβερνητικής τακτικής και πλήρωσε πολύ ακριβά γι' αυτό. Επίσης, με ανησυχεί το γεγονός ότι η όλη υπόθεση δεν επιλύεται, αλλά, κατά την άποψή μου, κουκουλώνεται, ίσα-ίσα για να σταματήσουν να κραυγάζουν διάφοροι περίεργοι ή -ακόμα χειρότερα- οπορτουνιστές, οι οποίοι βρήκαν ευκαιρία να λαϊκίσουν πάνω σ' ένα θέμα ιδιαιτέρως ευαίσθητο. Ότι, δηλαδή, η κυβέρνηση επιχειρεί να απαντήσει στον οπορτουνισμό με οπορτουνίστικες τακτικές.
Επίσης, με ανησυχεί πολύ το γεγονός ότι εξωθεσμικοί παράγοντες (Εκκλησία, Ακαδημία Αθηνών, διάφοροι γύρω-γύρω...) απέκτησαν δικαίωμα, όχι απλώς να σχολιάζουν, αλλά και να επιβάλλουν απόψεις για ένα θέμα που δεν τους αφορά. Συχνά, δε, χρησιμοποιώντας εκφράσεις που αγγίζουν τα όρια του νόμου περί συκοφαντικής δυσφήμισης ("προδότες", "υποχείρια" και άλλα πολλά άθλια που "στόλισαν" τους συγγραφείς, την κ. Γιαννάκου και όλους όσοι έκαναν το "λάθος" να υπερασπιστούν τουλάχιστον τις διαδικασίες). Η όλη ιστορία πληγώνει τη Δημοκρατία σε βασικές της αρχές και αυτό -δυστυχώς- γίνεται με τις "ευλογίες" του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης. Κι αυτό δεν μας τιμά καθόλου.
Κλείνοντας, θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι σε πολλά σχολεία των ΗΠΑ, κατόπιν πιέσεων διαφόρων φονταμενταλιστικών ομάδων, η Θεωρία του Darwin δεν διδάσκεται...
Έχοντας απλώς ξεφυλλίσει το "επίμαχο" βιβλίο της συγγραφικής ομάδας υπό την κ. Μαρία Ρεπούση, δεν μπορώ να εκφέρω άποψη για το πόσο καλό ή κακό ήταν. Προφανώς είχε λάθη. Προφανώς είχε παραλήψεις -και δεν αναφέρομαι στο "Κρυφό Σχόλειό" και άλλους urban legends της Τουρκοκρατίας. Προφανώς η "γραμμή" του ήταν διαφορετική από αυτή που έως τώρα ακολουθούσαν τα σχολικά εγχειρίδια Ιστορίας, ιδίως, δε, για τους μαθητές του Δημοτικού. Σε αυτά, θα ήθελα να προσθέσω και την κακή εντύπωση που μου έκαναν ορισμένες τοποθετήσεις της κ. Ρεπούση, οι οποίες μου φάνηκαν ολίγον τι αλαζονικές και "από καθέδρας".
ΟΜΩΣ... Με ανησυχεί πάρα πολύ το γεγονός ότι επί μήνες σερνόταν αυτή η υπόθεση, επί μήνες ακολουθείτο η τακτική της "θεσμικής", της "επιστημονικής", της "παιδαγωγικής" αντιμετώπισης του προβλήματος και, ξαφνικά, εν μία νυκτί, ο κύβος ερρίφθη και το βιβλίο στάλθηκε στα Τάρταρα, να συναντήσει την κ. Γιαννάκου, η οποία σήκωσε όλο το βάρος της προτεραίας κυβερνητικής τακτικής και πλήρωσε πολύ ακριβά γι' αυτό. Επίσης, με ανησυχεί το γεγονός ότι η όλη υπόθεση δεν επιλύεται, αλλά, κατά την άποψή μου, κουκουλώνεται, ίσα-ίσα για να σταματήσουν να κραυγάζουν διάφοροι περίεργοι ή -ακόμα χειρότερα- οπορτουνιστές, οι οποίοι βρήκαν ευκαιρία να λαϊκίσουν πάνω σ' ένα θέμα ιδιαιτέρως ευαίσθητο. Ότι, δηλαδή, η κυβέρνηση επιχειρεί να απαντήσει στον οπορτουνισμό με οπορτουνίστικες τακτικές.
Επίσης, με ανησυχεί πολύ το γεγονός ότι εξωθεσμικοί παράγοντες (Εκκλησία, Ακαδημία Αθηνών, διάφοροι γύρω-γύρω...) απέκτησαν δικαίωμα, όχι απλώς να σχολιάζουν, αλλά και να επιβάλλουν απόψεις για ένα θέμα που δεν τους αφορά. Συχνά, δε, χρησιμοποιώντας εκφράσεις που αγγίζουν τα όρια του νόμου περί συκοφαντικής δυσφήμισης ("προδότες", "υποχείρια" και άλλα πολλά άθλια που "στόλισαν" τους συγγραφείς, την κ. Γιαννάκου και όλους όσοι έκαναν το "λάθος" να υπερασπιστούν τουλάχιστον τις διαδικασίες). Η όλη ιστορία πληγώνει τη Δημοκρατία σε βασικές της αρχές και αυτό -δυστυχώς- γίνεται με τις "ευλογίες" του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης. Κι αυτό δεν μας τιμά καθόλου.
Κλείνοντας, θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι σε πολλά σχολεία των ΗΠΑ, κατόπιν πιέσεων διαφόρων φονταμενταλιστικών ομάδων, η Θεωρία του Darwin δεν διδάσκεται...
Υ.Γ.: σε αυτό εδώ το link μπορεί κανείς να δεί, μεταξύ άλλων, διάφορα κατά καιρούς "απαγορευμένα βιβλία" στις ΗΠΑ. Μήπως να αρχίσουμε να φτιάχνουμε κι εδώ αντίστοιχους καταλόγους; (μπρρρρρρρ....)
1 σχόλιο:
Σα να τα έχω γράψει εγώ...
Δημοσίευση σχολίου