30 Απριλίου 2010

WTF????!!!!

Τελικά, φαίνεται ότι κάτι δεν πάει καθόλου, μα καθόλου καλά εκεί στον όμορφο Περισσό. Εντάξει, είπαμε, εγώ είμαι αντικουμμουνιστής, σκουλήκι, υποτακτικός του αναρχοκαπιταλισμού και άλλα ωραία. Όμως, μήπως θα μπορούσε κάποιος να μου πει πώς ονομάζεται αυτός που αμφισβητεί το Σύνταγμα, διότι, κατά τον ίδιο, είναι "αντιλαϊκό"; Ναι, μα το Νυαρλαθοτέπ, αυτό βγήκε και είπε ο (ειλικρινά, δεν βρίσκω λόγια για να τον χαρακτηρίσω;) Μάκης Μαϊλης του ΚΚΕ στο χθεσινό δελτίο του Mega (δείτε εδώ, εδώ κι εδώ, καθώς και αυτό το βίντεο, μετά το 11ο λεπτό, αν δεν με πιστεύετε...).

Πέραν του ότι η φράση/στάση αυτή έρχεται και κάθεται "λουκούμι" στα όσα έχει σούρει στο ΚΚΕ ο Πάγκαλος (αν θυμάμαι καλά, σε μια συνέντευξη το είχε χαρακτηρίσει ως "παράνομο" ή τέλος πάντων κάπως έτσι), νομίζω ότι πλέον καθιστά ακόμα και στον πιο άσχετο των Ελλήνων σαφές ότι το συγκεκριμένο κόμμα βρίσκεται εντελώς εκτός πραγματικότητας. Δηλαδή, μεγάλε, άμα εμένα δεν μου αρέσει ένας νόμος, βγαίνω και λέω ότι δεν τον τηρώ γιατί είναι αντιλαϊκός και καθάρισα, έτσι; Ή, μήπως όχι;

Πραγματικά, θεωρώ ότι σε μια περίοδο την οποία το ΚΚΕ θα μπορούσε ΧΑ-ΛΑ-ΡΑ να αξιοποιήσει για να αυξήσει τη δύναμή του (διότι, δεν μπορεί, κάπου θα πρέπει να διοχετευτεί η λαϊκή αγανάκτηση και οργή για το χάλι της Ελλάδας...), αυτό κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να σπρώξει τον κόσμο -τον κουρασμένο, απογοητευμένο και τρομαγμένο κόσμο- κατευθείαν, είτε στα δύο μεγάλα κόμματα, είτε σε ακόμα πιο απολιτίκ και επικίνδυνες λύσεις (στο σενάριο που έχω στο μυαλό μου ο Καρατζαφέρης μοιάζει σχεδόν αγγελούδι...).

Ταυτόχρονα, όμως, συνεχίζει να σπρώχνει την Αριστερά σε έναν απερίγραπτο Καιάδα και να ακυρώνει κάθε προσπάθεια λελογισμένης αντίστασης/αντίδρασης στα αγγούρια που έρχονται και θα μας μπουν, θέ'με, δεν θέ'με. Με τον παραλογισμό του, καθιστά την Αριστερά εν συνόλω, στα μάτια του μέσου πολίτη ως έναν παράφρονα που, την ώρα που καίγεται το σπίτι του, αυτός ψάχνει να βρει επιπλέον προσανάμματα, μην τύχει και μείνει τίποτα άκαφτο. Ρε, έχετε παλαβώσει ντιπ για ντιπ;;;!!!

Ειλικρινά, αδυνατώ να κατανοήσω την τακτική του ΚΚΕ. Αν κάποιος μπορεί να με βοηθήσει, ας το κάνει, διότι εγώ το μόνο που βλέπω είναι ότι οι τύποι εκεί στον Περισσό μάλλον έχουν κάψει φλάντζα...

24 Απριλίου 2010

Ουαί, υμίν...

Με το ΔΝΤ intra portas πλέον, λίγα είναι τα πράγματα που μπορεί κάποιος να πει. Η κατάσταση είναι πολύ στριμόκωλη, και θα γίνει ακόμα περισσότερο, όσο θα περνά ο καιρός. Μια χώρα όπως η Ελλάδα, που επί δεκαετίες αγνοούσε επιδεικτικά τη λογική και είχε σηκώσει -ακόμα και ως μέλος της Ευρωζώνης- τα δικά της μπαϊράκια, είναι πολύ δύσκολο να μπει σε μια σειρά τέτοια που θα της επιτρέψει να ξεφύγει εύκολα από τους κινδύνους που οι ασωτίες της (μας) την έχουν βάλει. Λυπάμαι, αλλά δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος: μια χώρα που είχε επί μακρόν κάνει τη Μερτσέντε, τη τζιπάρα, τη λαμογιά και τα πούρα σύμβολα κοινωνικού status, θεωρώ ότι είναι πολύ δύσκολο να "υποταχθεί" σε σκληρά και επώδυνα μέτρα ελέγχου της καταναλωτικής μας μανίας...

Ωστόσο, για άλλο πράγμα γράφω σήμερα: εδώ και αρκετό καιρό διαβάζω και ακούω διάφορες αναλύσεις που προσπαθούν να με πείσουν ότι, τελικά, η ένταξη της Ελλάδας στη Ζώνη του Ευρώ δεν ήταν και το καλύτερο πράγμα που συνέβη στη χώρα. Ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας και η Συνθήκη της Λισαβόνας, επί της ουσίας, δεν δημιουργούσαν ένα κοινό νόμισμα για την Ευρώπη, αλλά ένα Deutsche Mark με άλλο όνομα, δηλαδή ένα νόμισμα που εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των μεγάλων και κυρίως εξαγωγικών ευρωπαϊκών οικονομιών και απομυζούσε των πλούτων των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών της Ευρωζώνης, όπως της Ελλάδας. Κι ότι οι σκληρές προϋποθέσεις του Συμφώνου Σταθερότητας ήταν αυτές που οδήγησαν εν πολλοίς τη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας.

Τι με λέτε, ωρέ παλικάρια!!! Πού είσασταν, ωρέ, τότε που η Ελλάδα πανηγύριζε που γινότουνε μέλος του "σκληρού πυρήνα της Ευρώπης"; Γιατί, ωρέ, τότε δεν τα λέγατε αυτά, παρά μόνο θριαμβολογούσατε και λοιδορούσατε όποιον τολμούσε να φέρει την παραμικρή αντίρρηση (όχι ότι ήσαντε και πολλοί: το ΚΚΕ είχε αντιρρήσεις βάσει ιδεολογίας, χωρίς ποτέ να τις εξηγεί επί της ουσίας, και μόνο κάτι λίγοι ΣΥΝασπισμαίοι έβγαιναν κι έλεγαν κάτι ψιλά. Α, ναι, αν θυμάμαι καλά, και οι Ανδριανοπουλομάνοι έλεγαν ότι, καλό το ευρώ, αλλά χωρίς την κατάλληλη ανταγωνιστικότητα, η Ελλάδα δεν θα τα βγάλει πέρα...); Τώρα, ωρέ, ανακαλύψατε τις "παρενέργειες" του ευρώ και της ΟΝΕ; Και πριν, τίποτα; Μούγκα; Όλα καλά, όλα ανθηρά;

Λοιπόν, που λέτε, μου τη δίνει αγρίως αυτή η υποκρισία. Τότε, όλα ήσαντε μια χαρά και ο Σημίτης ήτανε η πρωθυπουργάρα με το μεγάλο Όραμα για τη χώρα. Σήμερα, όλοι αυτοί οι πανηγυρτζίδες ανακάλυψαν ότι το ευρώ έχει δυσλειτουργείες και ότι από την ΟΝΕ λείπει το πολιτικό background που θα την έκανε ουσιαστική ολοκλήρωση. Σώπα, ρε μάγκα, πώς το κατάλαβες; Κι όταν, παλιότερα, κάποιοι τά'λεγαν αυτά, εσύ τι έκανες; Α, ναι, θυμάμαι, τους δούλευες, τους έλεγες μίζερους και τους κατηγορούσες ότι, μπροστά στα άλματα που κάνει η χώρα, αυτοί κοιτούν το παρελθόν και αντιδρούν φοβικά, έτσι δεν είναι; Και τώρα, μας κάνεις τον αναλυτή και έχεις και υφάκι "τά'λεγα εγώ".

Δυστυχώς, (και) αυτά τα φαινόμενα είναι που με κάνουν απαισιόδοξο για το μέλλον της χώρας. Μακάρι να διαψευστώ, αν και δεν το πολυβλέπω...