29 Απριλίου 2012

Χάντρες στους ιθαγενείς

Ενώ η Ισπανία μοιάζει έτοιμη (από καιρό...) να βγει εκτός αγορών, η Ολλανδία βρίσκεται σε πολιτική αναταραχή λόγω λιτότητας, η Γαλλία κρατά την ανάσα της για το τι θα συμβεί μετά το δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών (όπου κατά πάσα βεβαιώτητα, ο συστημικός Ολάντ θα διαδεχθεί τον άχρηστο Σαρκοζί) και η Ιταλία προσπαθεί να κάνει την κουνέλα, μπας και γλυτώσει από τα χειρότερα, στην Ευρώπη έχει εφευρεθεί άλλη μια χίμαιρα, προκειμένου οι ιθαγενείς, που έχουν αλλαλιάσει από τη λιτότητα και σχεδόν αδιόρατα έχουν αρχίσει να ακονίζουν τα τομαχόκ του πολέμου, να ηρεμήσουν για ένα μικρό χρονικό διάστημα, μέχρις ότου, δηλαδής, εφευρεθεί άλλη μια χίμαιρα και συνεχιστεί το ίδιο βιολί.

Αναγνώστη μου, μιλώ, βεβαίως, για τη συζήτηση περί ανάπτυξης που (υποτίθεται ότι) θα συμπληρώσει το δημοσιονομικό σύμφωνο και θα οδηγήσει την Ευρώπη σε έξοδο από το βάλτο της ύφεσης και το βούρκο της διαρκώς αυξανόμενης ανεργίας και περιθωριοποίησης όλο και περισσότερων μαζών σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ένωσης. Τό'πε ο Ντράγκης, τό'πε κι ο Μπαρόζος, τό'πε κι ο Ολάντ, το "συζητάει" και η Μέρκελ, οπότε... ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν για τη σωτηρία της Ευρώπης. Μόλις, μάλιστα, ξεκαθαριστούν και οι λεπτομέρειες του συμφώνου ανάπτυξης, ουουουου, θα τρώμε με χρυσά κουτάλια, η ανεργία θα εξαφανιστεί και θα έχουμε οικονομίες πιο ισχυρές κι από της Κίνας και της Σαουδαραβίας μαζί.

Δηλαδή, παπάρια μέντολες.

Αναγνώστη μου, το σύμφωνο ανάπτυξης είναι πιο μεγάλο ψέμα κι από τα δύο μεγαλύτερα ψέματα, για το οποία έγραφε στο "Less Than Zero" ο Brett Easton Ellis. Είναι χειρότερο κι από ψέμα: είναι χίμαιρα. La grande illusion. Και παρακάτω θα εξηγήσω γιατί:

1) Είναι ψέμα, διότι ανάπτυξη χωρίς φράγκα και σχέδιο δεν γίνεται. Και η Ευρώπη δεν έχει τίποτε από τα δύο. Σκέψου: για να ενισχύσει το αεροπλανάκι του EFSF, έχει βγει στη γύρα να ζητιανεύει μερικά δισ. ευρώ και έχει φάει πόρτα σχεδόν από παντού. Πού θα βρει τα τρισ. που χρειάζονται για να βγει η Ευρώπη από την κρίση της αποβιομηχάνισης και για την επένδυση σε προϊόντα/υπηρεσίες που θα δημιουργήσουν δουλειές με υψηλή απόδοση; Αλλά, και ποιες είναι αυτές οι επενδύσεις; Μεγάλα έργα; ICTs; Εμπόριο; Γεωργική παραγωγή; Ουδείς μας έχει πει κάτι συγκεκριμένο, διότι... ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ! Η Ε.Ε. για χρόνια βούλιαζε στο βούρκο της χρηματοπιστωτικής επέκτασης και οτιδήποτε παραγωγικό τό'χε του πεταματού. Πώς τώρα θα καταφέρει να αντιστρέψει την κατάσταση, χωρίς να προκαλέσει σεισμό στο ίδιο το οικοδόμημά της; Mε ευχολόγια και τα φράγκα από τα διαρθρωτικά ταμεία και την ΕΤΕπ; ΧΑ!

2) Είναι ψέμα, διότι η Γερμανία δεν το θέλει. Ξεκάθαρα. Η Γερμανία, παρά τα προβλήματά της, έχει αποκομίσει τεράστια οφέλη από την πολιτική λιτότητας, καθώς τα ελλείμματα των αλλονώνε γίνονται δικά της πλεονάσματα. Οπότε, γιατί να θελήσει να μοιραστεί τον πλούτο που η ίδια παράγει; Άσε που, τα ισχυρά λόμπι στη Γερμανία θεωρούν ότι, άμα η αγορά της Ευρώπης στερέψει γι' αυτά, υπάρχουν μερικές δεκάδες εκατομμύρια καταναλωτές στην αναδυόμενη μεσαία τάξη της Κίνας, έτοιμα να αγοράσουν Μερτσέντε και Μπεμβέ και Άουντι και κουζίνες Μίλε και ΑΕΓΚΕ και δεν ξέρω τι άλλο. Θα μου πεις, θα γίνει κάτι τέτοιο; Προσωπικά δεν το πιστεύω, αλλά το πιστεύουν οι Γερμανοί, οπότε από το Βερολίνο δεν περιμένω ούτε δεκάρα για ανάπτυξη των ψωριάριδων των λοιπών Ευρωπαίων. Ήδη, το νέο "όχι" στα ευρωομόλογα λέει πολλά και εκτιμώ ότι το Βερολίνο θα προτιμήσει να γυρίσει στο deutsche Mark, παρά να αποδεχθεί ότι το πράγμα έχει φθάσει στο μη παρέκει.

3) Είναι ψέμα, διότι, αφ' ης στιγμής η μεγάλη παργωγή έφυγε από την Ευρώπη και πήγε Ασία, οι αναπτυσσόμενες χώρες, που στηρίζουν το ΑΕΠ τους κατά κύριο λόγο σε εξαγωγές, δεν έχουν κανένα λόγο να συνδράμουν τους Ευρωπαίοι. Η Κίνα, η οικονομία της οποίας είναι πλήρως ελεγχόμενη από το κράτος, άμα δει ότι το ΑΕΠ παρουσιάζει τάσεις μείωσης, θα φροντίσει να ενισχύσει την ντόπια κατανάλωση προϊόντων που παράγονται από και στην Κίνα. ΟΚ, μπεμβέ δεν παράγουν, αλλά όλα τα άλλα τα παράγουν και θεωρώ σίγουρο ότι, προκειμένου να διατηρήσουν υψηλή την παραγωγή τους, θα κάνουν τα εισαγώμενα απλησίαστα, για να ενισχύσουν τις ντόπιες βιομηχανίες/επιχειρήσεις. Όσο για τους υπόλοιπους BRICS, περιορίζομαι να αναφέρω μόνο αυτό, κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε...

4) Τέλος, είναι ψέμα, διότι ο μοναδικός υπάρχον μηχανισμός που θα μπορούσε να ενισχύσει την ανάπτυξη, η ΕΚΤ, δεν μπορεί και δεν θέλει να το κάνει. Η ΕΚΤ ασχολείται και θα συνεχίσει να ασχολείται μόνο με τον πληθωρισμό ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ! Εδώ, το ευρώ κινδυνεύει να εξαϋλωθεί και ο Ντράγκης συνεχίζει να μιλάει για διαρθρωτικές αλλαγές και για συγκρατημένη δημοσιονομική πολιτική (διάβαζε: λιτότητα). Τι να περιμένει, λοιπόν, κανείς από αυτούς; Τίποτα, βεβαίως.

Με αυτά και με εκείνα -υπάρχουν κι άλλα, αλλά τώρα ειλικρινά βαριέμαι να κάτσω να τα γράψω...-, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η όλη συζήτηση περί ανάπτυξης δεν είναι τίποτε άλλο εκτός από μια πολιτικάντικη τρίπλα που θα καταλήξει κι αυτή, όπως κι όλες οι άλλες, σε τοίχο. Και μετά θα έχουμε απορίες γιατί στην Ευρώπη οι άνεργοι είναι περισσότεροι από τους εργαζόμενους... Dystopia, babe!!!! Fuckin' dystopia!

22 Απριλίου 2012

Εκλογικό πανηγυράκι

Υπό νορμάλ συνθήκες, ούτε που θα ασχολιώμανε με τις εκλογές: είμαι πηγμένος, εκνευρισμένος, απογοητευμένος και εξαιρετικά ανήσυχος για να κάθομαι και να ασχολιέμαι με την κάθε παπαριά που τα κόμματα εκτοξεύουν αδιακρίτως προς το μέρος μου, σε μια προσπάθεια να με πείσουν ότι θα με σώσουν άμα τα ψηφίσω. Ωστόσο, πολιτικό ον είμαι, το χέρι μου με τρώει, άσε που έχω ακούσει ένα κάρο αηδίες τον τελευταίο καιρό, οπότε λέω να γράψω κάτι, έτσι για να μου φύγει η διάθεση τελείως και να ασχοληθώ και με καμιά γκόμενα.

Το πρώτο πράμα που θέλω να ξεκαθαρίσω, είναι ότι παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες όλων να με πείσουν ότι αυτές οι εκλογές είναι οι κρισιμότερες για το μέλλον το δικό μου, της γκόμενάς μου και του χρυσόψαρού μου, λυπάμαι, guys, αλλά δεν... Οι εκλογές αυτές έχουν την ίδια σημασία που έχει κάθε εκλογική αναμέτρηση σ' αυτό τον τόπο και τίποτα παραπάνω. Το γιατί θα το εξηγήσω παρακάτω, όπου θα ασχοληθώ με την κατά Κλύστυ περιγραφή του πολιτικού σκηνικού και θα δώκω και την πρόβλεψή μου για το τι θα γίνει τελικά. Όσοι, πάντως, περιμένετε εκπλήξεις, προτείνω να φύγετε να πάτε αλλού: φοβάμαι ότι οι εκτιμήσεις μου δεν είναι και πολύ avant-garde.

Σε μια προσπάθεια να αποφύγω το ποστ να λάβει μέγεθος ραψωδίας, θα ομαδοποιήσω τα κόμματα και θα εξηγήσω τι πιστεύω για την κάθε περίφτωσης ξεχωριστά, 'νταξ'; 'Νταξ'... Φύγαμε!


ΤΑ "ΜΕΓΑΛΑ" ΚΟΜΜΑΤΑ
Που ούδεις μπορεί να πει μετά βεβαιώτητας πόσο μεγάλα παραμένουν. Ωστόσο, προσωπικά θεωρώ ότι είναι αρκετά μεγάλα, ώστε να συγκεντρώσουν μαζί ένα 50-55% των ψήφων και να κάνουν αυτό που είναι το πλέον αναμενόμενο, δηλαδή, μια κυβέρνηση συνεργασίας. Εκτιμώ ότι -εξαιρώντας κά'να χοντρό απρόοπτο- η κυβέρνηση αυτή θα έχει χρόνο ζωής ως το 2015, δηλαδή, ώσπου να λήξει η τρέχουσα δανειακή σύμβαση. Το μόνο που με προβληματίζει είναι η μορφή της. Τι θέλω να πω: αν η ΝΔ βγει πρώτη κι έχει μια αξιόλογη διαφορά από το ΠΑΣΟΚ (από 5% και πάνω...), τότε πρωθυπουργάρα θα γίνει μετά βαΐων και κλάδων ο Αντωνάκης ο μάγκας και καραμπουζουκλής. Αν η διαφορά είναι μικρότερη, τότε δεν αποκλείω μια λύση Αντωνάκης πρωθυπουργός - Μπένι αντιπρόεδρος, ενώ αν το ΠΑΣΟΚ βγει πρώτο κόμμα, κάτι που δεν έχω αποκλείσει τελείως, τότε... μην παραξενευτούμε αν δούμε μια διευρυμένη κυβέρνηση συνεργασίας με πρωθυπουργό τύπου Παπαδήμου και διάφορες τεχνοκρατικές "χρυσές εφεδρείες": μην ξεχνάμε ότι τον Ιούνιο η τροίκα θέλει τα μέτρα για το 2013 και 2014 και είναι προβληματικό κατά πόσο ο Βατζέλης θα θέλει να τα χρεωθεί ως πρωθυπουργάρα. Προφανώς, αποκλείω το σενάριο των επαναληπτικών εκλογών: Ευρωζώνη και ΔΝΤ δεν νομίζω ότι θα δώσουν τέτοια περιθώρια, επικαλούμενα την κρίσιμη κατάσταση της οικονομίας και απειλώντας ευθέως με αναστολή πληρωμών. Οπότε, κατά τη γνώμη μου τα περιθώρια για τα κόλπα που ονειρεύεται ο Σαμαράς είναι κάτω του μηδενός.


Η ΔΕΞΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ...
Νομίζω ότι αποτελεί το πλέον ενδιαφέρον κομμάτι του πολιτικού σκηνικού, καλύπτοντας για πρώτη φορά όλα τα γούστα: είσαι φιλελεύθερος/libertarian/θατσεροfan; Να και η Δράση, να και η Δημοκρατική Συμμαχία, να και η Δημιουργία Ξανά, να ικανοποιήσουν τις άνομες ορέξεις σου. Είσαι -ή νομίζεις ότι είσαι- Άρειος; Επιτέλους, μπορείς να περιφέρεις απροβλημάτιστα την ανεγκεφαλοσύνη σου και να δηλώνεις ότι ψηφίζεις Χρυσή Αυγή. Είσαι γέρος, μίζερος, ψιλοακροδεξιός και δήθεν-τάχα μ' σοβαρός; Ο Κύρτσος σου δίνει την άνεση να ψηφίσεις για άλλη μια φορά -με λιγότερες ενοχές, μάλιστα- τον κυρ Καρατζαφέρη. Είσαι αναντάμ-παπαντάμ κάργα δεξιός και μνημονιοκαμμένος; Υπάρχει για σένα ο Καμμένος! Σόρι άμα ξεχνάω και κανέναν, αλλά για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια (από την εποχή των δεινοσαύρωνε, δηλαδής...) η δεξιά έχει κάτι για τον καθένα. Τώρα, για το ποιοι θα μπούνε στη Βουλή, αυτό είναι μια περίεργη ιστορία. Θεωρώ ότι ο Καμμένος και -πιο δύσκολα- ο κυβιστιστής Καρατζαφέρης θα πετύχουν να ξεπεράσουν το 3% και να τρουπώσουν. Για τους άλλοι, πιστεύω ότι Ντόρα και Μάνος παραείναι αντιπαθητικοί (για διαφορετικούς λόγους ο καθένας) για να μπορέσουν να πείσουν αρκετό κόσμο να τους ψηφίσει, αν και δεν αποκλείω ο ένας από τους δύο να μπει για να κάνει προσκόλληση σε κυβερνητικό σχήμα συνεργασίας των μνημονιακών δυνάμεων (μιλώ για πριμοδότηση από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, έτσι;...). Όσο για τους Χρυσαυγίτες, θέλω να πιστεύω ότι το ρεύμα που παρουσιάζουν ως τα σήμερα θα κοπεί όσο η ώρα της κάλπης πλησιάζει, χωρίς, πάντως, να αποκλείω, αν πάρουν δυνατά ποσοστά στα μεγάλα αστικά κέντρα, να πετύχουν το στόχο του 3% και μετά... ο Νυαρλαθοτέπ να βάλει το χέρι του. Ειδικά για τη Χρυσή Αυγή, αν μπει στη Βουλή, όποιος πολίτης δεν είναι φασίστας θα πρέπει να τσακίσει στο ξύλο όλους τους υπουργούς Δημόσιας Τάξης και τους δημάρχους σε Αθήνα, Πειραιά, Θεσσαλονίκη, Πάτρα κλπ της τελευταίας 20ετίας: αυτοί κατόρθωσαν να στρέψουν τον κόσμο προς τους φασίστες.


ΠΑΡ'ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Αντίθετα με τη Δεξιά, η Αριστερά μοιάζει με κάθε εκλογική αναμέτρηση να γίνεται όλο και πιο προβλέψιμη. Με το μονόλιθο του μπετοναρισμένου 8-9% του ΚΚΕ στο κέντρο της και την πλήρη αδυναμία κυβερνητικής προοπτικής που ο μονόλιθος αυτός διασφαλίζει (τελικά, το ΚΚΕ είναι πιο συστημικό ακόμα κι απ' το βαθύ ΠΑΣΟΚ και τη βαθιά ΝΔ...), όλα τα άλλα μοιάζουν γύρω-γύρω μικρά κι ασήμαντα. 'Νταξει, η ΔΗΜΑΡ θα πάρει ένα αξιοπρεπές ποσοστό (παρότι τα περισσότερα στελέχη της θα πουλούσαν κάθε αριστεροσύνη τους για μια γενική γραμματεία...). 'Ντάξει, ο ΣΥΡΙΖΑς θα είναι δυνατότερος απ' όσο το 2009, άσε που η πρόταση Τσίπρα για κοινή κάθοδο στις μονοεδρικές έδειξε ότι μπορεί να υπάρξει ευφυία σε αυτό το κόμμα. 'Ντάξει, οι Οικολόγοι Πράσινοι δείχνουν πιο ώριμοι παρά ποτέ, άσχετα αν ο ΣΚΑΪς δεν τους παίζει όσο παλιότερα. 'Ντάξει, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι αυτό που πάντα ήταν: εξωκοινοβουλευτική, θορυβώδης, τίμια και τελείως εκτός πραγματικότητας. 'Ντάξει, το ΜΛ ΚΚΕ και το ΚΚΕ (μλ) ενώθηκαν εις σάρκαν μίαν κι έγιναν ΜΛ ΚΚΕ (μλ). 'Ντάξει, όλα ωραία και καλά, αλλά όσο το ΚΚΕ θα αρνείται να δώσει μια προοπτική εξουσίας στην ελληνική Αριστερά, μέσα από συμμετοχικές διαδικασίες, όσο, δηλαδή, το ΚΚΕ θα παίζει το δεκανίκι του δικομματισμού, όλα αυτά θα έχουν ελάχιστη αξία, καθώς το κρίσιμο ποσοστό και η κρίσιμη μάζα θα παραμένει αναμένουσα τη Δευτέρα Παρουσία του Σοσιαλισμού. Δυστυχώς, με το ΚΚΕ αναχωρητή, όλοι οι υπόλοιποι μαζί αδυνατούν να πείσουν για μια κυβερνώσα Αριστερά στον τόπο, κάνοντας τους προοδευτικούς ψηφοφόρους να σιχτιρίζουν, ακόμα κι όταν τους ψηφίζουν. Κρίμα και πάλι κρίμα...


ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΟΙ
Υπάρχουν, κάποιοι απ' αυτούς μου είναι και συμπαθείς (π.χ. η Κατσέλη, για να πω την αμαρτία μου), κάποιοι άλλοι (π.χ. Καζάκης) μου είναι αντιπαθείς, όλοι οι υπόλοιποι μου είναι πλήρως αδιάφοροι και θεωρώ ότι η ύπαρξή τους είναι τελείως ανούσια και άνευ στόχευσης. Θα πάρουν τα γνωστά και θα πάνε σπίτια τους, κατηγορώντας το σύστημα που δεν τους επέτρεψε να αποδείξουν την αξία τους. Χεστήκαμε, με το συμπάθιο...


ΟΠΟΤΕ;...
Οπότε, δυστυχώς, είμαστε dans la merde, που έλεγε και μια ψυχή. Για να μην μακρυγορώ, εγώ θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο ήδη σιχτιρίζω, αλλά έτσι είναι. Μεταξύ της φρίκης των δύο "μεγάλων", της παράνοιας της Δεξιάς και της χωλώτητας της Αριστεράς, δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑς, με όλα τα στραβά του, αποτελεί για μένα τη μόνη λογική επιλογή. Παρεπιπτόντως, η μαλακία της αποχής/άκυρου/λευκού κάποια στιγμή θα πρέπει να τελειώσει και να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας. Αυτά και... τα ξαναλέμε εν ευθέτω χρόνω, ε; Φιλιά στη μαμά...

Υ.Γ.: δείτε εδώ τι λέει κι ο Ζάφοδας, που καταλήγει στο ίδιο συμπέρασμα μ' εμένα. Μπράβο μας και των δυονώνε μας!!!

UPDATE: δείτε και μια ανάλυση στην Καλύβα... Όπως και στον Έλικα...

5 Απριλίου 2012

Dead (NSFW)



I was...
Not worth knowing
Visible awful but not seen
Alone always forever - beauty opposite
Transparent hear me - listen - right here

I was...
Kept walking awful unnoticed
Beauty opposite - alone
Island stay off
Wait... someone

Sink alone not seen
It was time - end
It was time - end