28 Ιουλίου 2011

Pills 'n' Thrills 'n' Bellyaches...

Μερικές φορές χρειάζεται μια ειδησούλα όπως αυτή για να πάρει κάποιος ανάποδες. 'Ντάξει, δε λέω, η Κομισιόν έχει πολλά άπλυτα και ακόμα περισσότερες αμαρτίες στην καμπούρα της, όμως, ακόμα κι έτσι, τα όσα λέει για την περίπτωση του "ανοίγματος" του επαγγέλματος των δικηγόρων (και πού να δείτε τι θα λέει, μόλις ασχοληθεί με τους φορτηγατζήδες ή τους φαρμακοποιούς...) μοιάζουν σωστά, τουλάχιστον στο πλαίσιο του "ή ανοίγουμε ένα επάγγελμα ή όχι". Και, από τη στιγμή που η Ελλάδα καλείται -υπό την πίεση του μνημονίου, διότι παλίοτερα, που ήταν πιο παχιές οι αγελάδες, εμείς κάναμε τους κινέζους κάθε φορά που η Ευρώπη μας υπενθύμιζε τις σχετικές Οδηγίες και Κανονισμούς της- να άρει τους περιορισμούς σε όλα τα ρυθμιζόμενα επαγγέλματα, κάθε συζήτηση είναι τουλάχιστον ως μη γενόμενη: θα το κάνουμε, κανονικά και με το νόμο, θέμε δε θέμε.

Προσωπικά, ως φανατικός αναγνώστης του Τέκι, συμφωνώ μαζί του σχετικά με τους κομπογιαννητισμούς του ΙΟΒΕ για την θαυμαστή επίδραση που το άνοιγμα των επαγγελμάτων θα έχει στην ελληνική οικονομία. Ωστόσο, πρόσφατα είχα ένα σάτορι. Έπαθα μια μόλυνση στο αυτί και πήγα στον ΩΡιΛά, φοβούμενος τα χειρότερα. Αυτός με εξέτασε, μου είπε ότι είναι μια μολυνσούλα και μου έγραψε ένα φάρμακο που έπρεπε να πάρω για να μη γίνει μολυνσάρα. Πήρα λοιπόν τη συνταγή, πήγα στο φαρμακείο, την έδωσα στο φαρμακοποιό, μου έδωσε το φάρμακο, πλήρωσα τη συμμετοχή μου και, όλος χαρά που η μολυνσούλα δε θα γινόταν μολυνσάρα, πήγα σπίτι μου. Κι εκεί είχα το σάτορι που λέγαμε. Διότι, είπα στον εαυτό μου, "ωρέ Κλύστυ, δεν θα μπορούσες κι εσύ να κάνεις τη δουλειά του φαρμακοποιού; Ωραίο παιδί είσαι, μορφωμένο, ξέρεις να αποκρυπτογραφείς τη σφηνοειδή γραφή των γιατρών... δε θα μπορούσες κι εσύ να ανοίξεις ένα μαγαζί που θα πουλάει συσκευασμένα φάρμακα;".

Διότι, επί της ουσίας, αυτό κάνουν πλέον οι φαρμακοποιοί: λιανικό εμπόριο συσκευασμένων φαρμάκων. Παλιότερα, που οι ίδιοι εκτελούσαν τις συνταγές των γιατρών (δηλαδής, έφκιαναν τα φάρμακα), να το καταλάβω να είναι κλειστό και ρυθμιζόμενο το επάγγελμα. Όμως τώρα, γιατί; Λιανοπωλητές δεν είναι, μη χέσω μέσα; (Για να μην πω ότι συχνά είναι και πιο dealers φαρμακευτικών εταιρειών ακόμα και σε σύγκριση με τους γιατρούς...) Δηλαδή, για να πουλάς ρούχα ή καφέδες, πρέπει να έχεις σχετικό δίπλωμα; Ξαναλέω: ΠΟΥΛΑΝ ΣΥΣΚΕΥΑΣΜΕΝΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ. Και, μάλιστα, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΦΕΡΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥΣ ΠΑΝΩ ΣΟΥ, ΑΦΟΥ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΤΑ ΕΧΕΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΑΣΘΕΝΗ! Γιατί, λοιπόν, να μη μπορεί να ανοίξει φαρμακείο ένας πτυχιούχος του Πολιτικού της Νομικής ή του ΠΑΠΕΙ;

Θέλετε να το πάω και πιο πέρα; Ας υπάρχουν δύο ειδών φαρμακεία: αυτά που θα πουλάνε φάρμακα ευρείας κατανάλωσης και άλλα που θα πουλάν εξειδικευμένα φάρμακα (ξέρω 'γω, οπιούχα ή κάτι αντίστοιχο). Αδυνατώ να κατανοήσω γιατί ο ίδιος άνθρωπος πρέπει να πουλά από ασπιρίνες μέχρι αντιρετροϊικά φάρμακα, άσε που τα τελευταία χρόνια τα φαρμακεία θυμίζουν κάτι μεταξύ ψιλικατζήδικου και μαγαζιού καλλυντικών (τις καραμέλλες για το λαιμό Fisherman's Friend τις βρίσκω πιο φτηνά σε περίπτερο παρά σε φαρμακείο...). Και, μάλιστα, να τα πουλά με συγκεκριμένο υψηλότατο ποσοστό κέρδους και χωρίς ανταγωνισμό. Αυτό, στα δικά μου μάτια δεν είναι επάγγελμα, αλλά νταβατζηλίκι.

Το ίδιο ακριβώς μπορώ να πω και για τους ταριφάτσι, τους συμβολαιογράφοι, τους φορτηγατζήδες και πάει λέγοντας. ΟΚ, γιατρός ή πολιτικός μηχανικός για να γίνεις πρέπει να το κατέχεις το αντικείμενο (αν και πολλές περιπτώσεις μας έχουν αποδείξει το αντίθετο). Αλλά, αναρωτιέμαι γιατί θα πρέπει το επάγγελμα του λιανοπωλητή συσκευασμένων φαρμακευτικών ουσιών να είναι κλειστό. Εγώ, ως άθρωπος και ως Κλύστυ τι κερδίζω από αυτό; Άσε που, άμα πάμε σε φάση αλυσίδων drugstores, υπάρχει και η πιθανότητα να μην πληρώνουμε τον κούκο αηδόνι στον κάθε κερατά που δεν έπιασε τα μόρια για την ιατρική και μας κατσικώθηκε ως φαρμακοποιός και μας το παίζει και "επιστημονικό επάγγελμα", μην τρελλαθώ κιόλα...

22 Ιουλίου 2011

Ούτε γλέντι, ούτε κηδεία...

Επειδή έχω παραξενευτεί πολύ από τις (εν πολλοίς ακραίες) αντιδράσεις που συνόδευσαν τη χθεσινή απόφαση της Συνόδου Κορυφής (και τα παρελκόμενά της, δες εδώ), προσπάθησα να μελετήσω όσο το δυνατόν καλύτερα το "ξύλινο" κείμενο που εξέδωσαν οι Ευρωπέη σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης της κρίσης χρέους στην Ελλάδα και, ει δυνατόν, να καταλήξω σε κάποιο συμπέρασμα. Και το συμπέρασμα είναι ότι, ούτε για να πανηγυρίζουμε είμαστε, ούτε, όμως και για να πέσουμε σε βαθειά κατάθλιψη. Κι αυτό, διότι η απόφαση των Ευρωπέη έχει και καλά και κακά νέα.


ΤΑ ΚΑΛΑ
Α) Επιτέλους, οι Ευρωπέη κατόρθωσαν να καταλήξουν σε ένα αμιγώς Ευρωπαϊκό σχέδιο για την Ελλάδα. Η αίσθησή μου είναι ότι το ΔΝΤ μένει σε μεγάλο βαθμό στην απέξω, κι αυτό είναι καλό ως εικόνα, καθώς οι Ευρωπέη δείχνουν μια σχετική διάθεση να βάλουν οι ίδιοι σε τάξη τα του οίκου τους.

Β) Καλώς ή κακώς, οι Ευρωπέη δείχνουν να συνειδητοποιούν ότι τα έως τώρα ημίμετρα δεν λειτουργούν και να προχωρούν σε πιο ουσιαστικές λύσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους: "κουρέματα" (τι άλλο είναι η μείωση των επιτοκίων ή η επαναγορά χρέους από τη δευτερογενή αγορά μέσω του EFSF;...), ρολόβερ (τι ωραίο που φαίνεται γραμμένο στα ελληνικά) και επενδυτικές πρωτοβουλίες, αντί μόνο για περικοπές.

Γ) Ακόμα κι αν δε φτιαχτεί ποτέ, το γεγονός ότι στην απόφαση περιλαμβάνεται και η πρόθεση ίδρυσης Ευρωπαϊκού οίκου αξιολόγησης αποτελεί κατά την άποψή μου θετικό βήμα και μήνυμα προς τους σπυριάρηδες γιάπηδες των αγγλοσαξωνικών οίκων, ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να μαζευτούν και να σταματήσουν να είναι πουτάνες όσων τους πληρώνουν. Ή, τουλάχιστον, να το κάνουν πιο διακριτικά.

Δ) Η αποδοχή του ρίσκου να κηρυχθεί η Ελλάδα σε κατάσταση "selective default" από τους οίκους δείχνει, κατά την άποψή μου, ότι οι Ευρωπέη αποφάσισαν να αποδεχθούν το μότο "no pain, no gain" (ελληνιστί να δείξουν αν έχουν αρχίδια ή κρομμύδια). Επίσης, έστειλαν μήνυμα και στις τράπεζες ότι κι αυτές θα πρέπει να συμμαζευτούν κάπως.

ΤΑ ΚΑΚΑ
Α) Σε πρώτη ανάγνωση, το σχέδιο δεν δείχνει να μειώνει το χρέος σημαντικά. Ο Greek Rider το θέτει το ζήτημα σωστά εδώ. Μένει να φανεί αν κάναμε κάτι ή αν το σχέδιο είναι άτολμο.

Β) Η επιμονή ότι το σχέδιο είναι ΜΟΝΟ για την Ελλάδα, νομίζω ότι κάνει κακό. Οι Ευρωπέη θά'πρεπε να τονίσουν ότι αποτελεί τη βάση για την αντιμετώπιση των προβλημάτων και των άλλων υπερχρεωμένων χωρών της Ευρωζώνης. Ναι, το ρίσκο θα ήταν μεγαλύτερο, αλλά πιθανή επιτυχία του θα ήταν για να χορεύουν ο φαν Ρομπάι κι ο Μπαρόζος γυμνοί στην κεντρική πλατεία των Βρυξελλών.

Γ) Επίσης, νομίζω ότι του λείπει το όραμα: η παράγραφος 7 της απόφασης δείχνει εμμονή στα προγράμματα λιτότητας και αυτό δεν είναι καλό, καθώς οι καρχαρίες θα συνεχίσουν να γυρνούν γύρω-γύρω, περιμένοντας να μυρίσουν αίμα.

Δ) Μετά από τόσο και τέτοιο χαμό, ομολογώ ότι θα περίμενα κάτι πιο εντυπωσιακό. Αλλά, τι να περιμένει κανείς από τη γραφειοκρατική και δυσκίνητη Ευρώπη...

Κατά την άποψή μου αυτά είναι τα μαντάτα από τις Βρυξέλλες. Οπότε, ας ηρεμήσουμε κι ας δούμε πώς μπορεί η Ελλάδα και η Ευρώπη να make the best of it. Όλα τα άλλα είναι υπερβολές και, στην παρούσα φάση, μόνο καλό δεν κάνουν...

19 Ιουλίου 2011

Η κίτρινη φυλή αντεπιτίθεται...

Κατ' αρχάς, μια δήλωση: έτσι και ο Ραγκούσης δεν κολώσει και προχωρήσει σε πλήρη απελευθέρωση του επαγγέλματος των ταξιτζήδων, δεν θα ξαναγράψω σε αυτό το βλογάκιο κακή κουβέντα για την κυβέρνηση, παρά μόνο άμα κάνει χοντρή λαλακία.

Πάμε τώρα και στο ζουμί: με τα χθεσινά καμώματά τους οι ταριφάτσι, κατά το απάτσι, επιβεβαίωσαν με τον πλέον περίτρανο και ξεκάθαρο τρόπο ότι δεν αποτελούν μια επαγγελματική τάξη η οποία -ενδεχομένως- θίγεται από μια πολιτική απόφαση, αλλά είναι τραμπούκοι του κοινού ποινικού δικαίου και ό,τι κι αν τους συμβεί από τούδε είναι αντάξιο της αποκοτιάς και του νταβατζηλικιού που πουλάν στην κοινωνία.

Πρέπει να πω ότι, όταν άρχισε η συζήτηση για το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, μου είχε κάνει εντύπωση ότι σε αυτά δεν είχε περιληφθεί το τριπλόκλειστο επάγγελμα των ταξί. Αλλά και στη συνέχεια, όταν το θέμα τέθηκε από την κυβέρνηση, μου έκανε εντύπωση ότι οι αντιδράσεις των ταριφάτσι ήταν περιορισμένης έντασης και έκτασης. Προφανώς, κάποιο λάκκο είχε η φάβα.

Και ο λάκκος αυτός δεν ήταν άλλος από τον μικροπολιτικαντισμό του Ρέππα, ο οποίος δήθεν-τάχα μ' "άνοιγε" το επάγγελμα, αλλά έθετε τόσες πολλές προϋποθέσεις που, επί της ουσίας, το κρατούσε ακόμα πιο κλειστό από πριν, όταν ένας πεπερασμένος αριθμός αδειών άλλαζε παρανόμως χέρια, με ποσά που προκαλούσαν τρόμο (πριν από ένα-δύο χρόνια, η αγορά -χωρίς, μάλιστα, να δηλώνεται στην εφορία- άδειας κοστολογούταν 200.000 γιούρο...).

Προφανώς, οι τροϊκανοί είδαν τα κολπάκια του Ρέππα, θα έβγαλαν αφρούς από το στόμα και θα είπαν του Ραγκούση, μάγκα, ή το ανοίγεις το επάγγελμα κανονικά, ή θά'χουμε κακά ξεμπερδέματα. Εξ ου και η απόφαση του τελευταίου για πλήρες άνοιγμα (ελπίζω να μην λυποψυχίσει και να κρατήσει αυτή τη στάση μέχρι τέλους).

Μόλις, λοιπόν, οι ταρίφες είδαν ότι το νταραβεράκι τους με το Ρέππα πήγε άκλαυτο, άλλαξαν τροπάρι: μας καταστρέφει, μας κλέβει το ψωμάκι μας, μας διαλύει, θα γίνει της επί χρήμασι αν ανοίξει το επάγγελμα, θα βρέξει βατράχια και ακρίδες, ο ήλιος θα ανατείλει ματωμένος από τη Δύση..., ξέρετε, τα συνήθη, όταν κάποιος δεν έχει επιχειρήματα. Διότι, ξέρετε, δεν έχουν επιχειρήματα για την αποτροπή του ανοίγματος του επαγγέλματος.

Τι πά' να πει, έχει πέσει η δουλειά; Όταν, κερατάδες, όμως, λυσσάγατε εν μέσω κρίσης για αυξήσεις στα κόμιστρα και ο βλαχοδήμαρχος τότε υπουργός Μεταφορών Στυλιανίδης σας τις έδινε, ήταν καλά, ε; Όταν η διπλο-τριπλομίσθωση ήταν ο κανόνας και μάλιστα τσαμπουκά, ήταν καλά, ε; Όταν η άρνηση μίσθωσης ήταν επίσης ο κανόνας, πάλι ήταν καλά, ε; Όταν στήνατε "μαφίες" σε πιάτσες (Κηφισιά, λιμάνι, ΚΤΕΛ, να πω κι άλλες;...), ήταν καλά, ε;

Όταν η φορολόγησή σας ήταν τεκμαρτή ήταν καλά; Όταν για να βρεις ταξί σε συγκεκριμένες ώρες της ημέρας έπρεπε νά'χεις γκόμενο τον ταριφάτσι ήταν καλά; Όταν οι οκτώ στις δέκα κούρσες σας ήταν από επιλογή σας εντός ελάχιστης μίσθωσης (by the way, η ελάχιστη καταβολή είναι 3,16 γιούρος, όχι 3,20, 'ντάξ';) ήταν καλά; Τα ταξί που μύριζαν στάνη ήταν καλά; Τα πειραγμένα ταξίμετρα; Οι διαδρομές που "γράφαν" αναμονή; Οι υπερχρεώσεις, όχι μόνο σε τουρίστες, αλλά σε όποιον σας φαινόταν κορόϊδο; Η άρνηση μεταφοράς σε διάφορες περιοχές, με το έτσι θέλω; Ο μαστουρωμένος ταρίφας που με πήρε μια μέρα και μού'λεγε κιόλας "μη μασσσσσάς αδρφάκι, όλα καλλλλά...";

Το ξέρετε, ρε, ότι κανείς δε σας πάει. Ότι ο κόσμος πιστεύει ότι είστε μια από τις χειρότερες φάρες (δικοί σας μου έχουν παραδεχθεί ότι το 80% από σας είναι για κλωτσές). Ξέρετε ότι κανένας δεν πρόκειται να υποστηρίξει τον "αγώνα" σας. Κι έτσι, καταφεύγετε στις αλητείες, στους αποκλεισμούς και στα λοιπά νταβατζηλίκια. Γι' αυτό και ελπίζω ο Ραγκούσης να μην κάνει πίσω. Να σας σκίσει, όπως σκίζετε χρόνια τώρα όλη την κοινωνία. Και γιατί ήταν ένας από σας ο τύπος που ένα πρωί πριν από πολλά χρόνια, ενώ με είδε με την παραλλαγή, ενώ είδε ότι είμαι απλός φαντάρος, ενώ είδε την ώρα και ήξερε ότι υπήρχε κίνδυνος να αργήσω στην πρωινή αναφορά, το μόνο που είχε να μου πει ήταν ότι δεν μπορεί να με πάει στο στρατόπεδο, γιατί "από Μενίδι θα γυρίσω άδειος, ρε φίλε". Γιατί αυτή είναι η ποιότητά σας...

UPDATEάρα: δείτε τι ωραία τα λέει ο Greek Rider εδώ κι εδώ. Thank Ubo-shathla, δεν είμαι μόνος...

12 Ιουλίου 2011

Των οικιών υμών...

Δηλαδή, κάποιος θέλει να μου πει ότι, όταν το Eurogroup βρίσκεται σε κωλοπιλάλα, καταλήγει σε ΑΥΤΟ;;;;; Δηλαδής, άμα δεν ήσαντε σε κωλοπιλάλα, τι θα λέγανε; "Χαλλλαρά, μάγκες, δεν τρέχει τίποτα"; Και μετά μας φταίει η Moody's, η Foody's και το κακό συναπάντημα;

Ρεεεεεεεε!!!! Πάτε καλά, ρεεεεεεε:;;;!!! Οι "αγορές" σχεδόν σας ικετεύουν να πάρετε μια απόφαση, κι εσείς τηράτε το φεγγαράκι και τα αστεράκια; Κι όταν, αύριο, η Fitch και η Mitch υποβαθμίσουν την Ιταλία, θα κατακεραυνώνετε πάλι τους οικους (ανοχής); Μα, τίποτα δεν έχετε καταλάβει ακόμα;

Ου, να μου χαθείτε όλοι σας. Καλά τά'λεγε ο Γκόρντον Μπράουν. Για 30 δισ. ευρώ, αφήσατε την Ευρώπη να κατρακυλίσει στο χάος και το κόστος της κρίσης να φθάσει τα 300 δισ. και θα το αυξήσετε κι άλλο. Ξεφτίλες...

4 Ιουλίου 2011

Εθνική αυτοκυριαρχία

Σε πρώτη ανάγνωση, η δήλωση Γιουνκέρ περί περιορισμού της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας μοιάζει σχεδόν φυσιολογική: κάτι αντίστοιχο έχει πει και ο Τρισές στο παρελθόν, αλλά και, γενικά, από τη στιγμή που γίνεσαι μέλος μιας ομάδας, ας πούμε του Eurogroup, καλώς ή κακώς, οφείλεις να ακολουθείς τους κανόνες που τίθενται για τη λειτουργία της ομάδας αυτής και, ως εκ τούτου, χάνεις ένα μέρος της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσής σου. Με απλά λόγια, αν η ομάδα συμφωνήσει ότι εσύ θα παίζεις τερματοφύλακας, ε, δεν είναι δυνατόν σε κάθε επίθεση να βγαίνεις ως κρυφός σέντερ φορ, ιδία πρωτοβουλία. Σωστά;...

Ναι, αλλά, μπορεί κάποιος να μου πει γιατί, από την ώρα που διάβασα τη δήλωση του Γιουνκέρ, έχω αρχίσει να σκέφτομαι συνέχεια την ταινία "Invasion of the body snatchers"; Διότι, αν ο Γιουνκέρ ήταν ένας απλός τεχνοκράτης της Ε.Ε., θα έλεγα ότι χρησιμοποιεί αυτή τη φράση με "τεχνικό τρόπο". Όμως, ο τύπος είναι πολιτικός και, ως τέτοιος, οφείλει να γνωρίζει ότι η ανάγνωση/ανάλυσή της θα γίνει με πολιτικούς όρους. Άρα, (θεωρώ ότι) γνωρίζει τον αντίκτυπο που έχει στην Ελλάδα και στους Έλληνες. Και, άρα, θεωρώ ότι δεν την είπε τυχαία.

Για λόγους που μου μοιάζουν εντελώς ακατανόητοι, διαπιστώνω ότι όλο και περισσότεροι Ευρωπαίοι πολιτικοί παραδίδουν μέρος της εξουσίας του (η οποία, σημειωτέον, απορρέει από τους λαούς που τους ψήφισαν για να κυβερνήσουν) σε ασαφή "τεχνοκρατικά" σχήματα, όπως το Δ.Σ. της ΕΚΤ, οι διάφορες γενικές διευθύνσεις της Επιτροπής και πάει λέγοντας. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά υιοθετούν σχεδόν άκριτα τη διάλεκτο σπεσιαλιζέ των σχημάτων αυτών και τις πρακτικές τους. Για παράδειγμα, ένας πολιτικός που χρησιμοποιεί την έκφραση "περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας" θα έπρεπε να γνωρίζει ότι αυτό επιτυγχάνεται ιστορικά είτε με πόλεμο και κατοχή μιας χώρας, είτε με δοτή χούντα. Και, sorry κιόλα, δηλαδής, αλλά τίποτα από τα δύο δεν έχει συμβεί στην Ελλάδα (τουλάχιστον ως τώρα...).

Όταν, μάλιστα, χρησιμοποιείς αυτή την έκφραση για να πεις ότι η Ευρώπη θα στείλει εμπειρογνώμονες στην Ελλάδα, τότε το πράγμα γίνεται ακόμα πιο θολό: τι θα είναι, δηλαδής, αυτοί οι ειδικοί; Αντιβασιλείς; Επίτροποι της κυβέρνησης; Μάγκες, ασίκηδες και καραμπουζουκλήδες μπόσσηδες της χώρας; Για κάν'το ταληράκια, γιατί ως τώρα κάτι τέτοιο δεν είχε κουβεντιαστεί στις συμφωνίες Ε.Ε.-Ελλάδας, φιλαράκο. Τι θα κάνουν; Θα εισπράττουν φόρους; Θα νομοθετούν; Θα αποφασίζουν πριν από μας για μας; Θα είναι κάτι σαν το δικαστή Ντρέντ; Τι θά'ναι, τέλος πάντων; Και, ακόμα περισσότερο, αυτό έχει κάπου συμφωνηθεί; Μεταξύ ποίων; Εμάς, που εν πάσει περιπτώσει ψηφίζουμε συγκεκριμένους αθρώποι για να μας κυβερνούν και να μας αντιπροσωπεύουν, μας ρωτήσατε;

Ξέρετε, έχω την αίσθηση ότι η φράση του Γιουνκέρ έρχεται ως συνέχεια της κωλοπιλάλας που είχε πιάσει τους Ευρωπέη για συναίνεση του πολιτικού κόσμου της Ελλάδας στα Μεσοπρόθεσμα και τα έτσι και γιουβέτσι. Προς θεού, δε λέω ότι η στάση του Αντωνάκη είναι η δέουσα ή ότι έχει δίκιο. Δεν έχει και το "Ζαππειο ΧVLCIIICXV" παραμένει μνημείο λαϊκισμού και έλλειψης σοβαρότητας. Αλλά, άλλο αυτό κι άλλο να απαιτείς μια χώρα να μετατρέψει το πολιτικό της γίγνεσθαι σε μια μπιζελόσουπα που ούτε η Linda Blair δε θα καταδεχόταν να ξεράσει κι όταν βλέπεις ότι αυτό δεν είναι εφικτό να λες ότι, 'ντάξει, αφού δεν είσαι καλό παιδακι θα σου στείλω Ευρωπέη παιδονόμοι να σε μαζέψουν για να κάτσεις φρόνιμα.

Με αυτά και με τούτα, καταλήγω στο ότι οι Ευρωπέη έχουν αρχίσει να την χάνουν χοντρά τη μπάλα και να προχωρούν σε ακρότητες που, αργά ή γρήγορα, θα κάνουν το καπάκι να τιναχτεί και να γίνει της επί χρήμασι εκδιδομένης το σιδηρούν κιγκλίδωμα. Διότι, άλλο είναι να λες ότι τά'χετε κάνει μπάχαλο εκεί στο Ελλάντα και πρέπει να συμμαζωχτείτε πάραυτα, κι άλλο να μιλάς για εθνικές κυριαρχίες και για εμπειρογνώμονες και δενξερωτιάλλο. Μέχρι στιγμής, η Ελλάδα έχει διατηρήσει σε μεγάλο βαθμό την εθνική αυτοκυριαρχία της. Ωστόσο, αν το βιολί αυτό συνεχιστεί, δεν είμαι σίγουρος ότι θα κρατηθεί κι άλλο και τότε θα γίνει αυτό που ο ΓΑΠ είχε προβλέψει: θα σας πάρουμε όλους με τις πέτρες.