24 Νοεμβρίου 2010

Για νά'χουμε το καλό ρώτημα...

Το τελευταίο διάστημα πήζω ασυστόλως, γεγονός που καθιστά την ανανέωση του βλογακίου, αλλά και την παρακολούθηση λοιπών συνεπικαλούντων εις την βλογόσφαιρα λίαν προβληματική. Ωστόσο, επειδής χθες είδα ειδήσεις -στο Mega- και επειδής ο Τέκις Τσαν λέει μερικά ωραία περί αντικειμενικότητας, ετσιγκλίσθην επαρκώς, ώστε να θέσω μερικά ερωτήματα προς τα ΜΜΕ, διότι δεν μας τα λεν καθόλου καλά τελευταία.

1ον: αγαπητά μου ΜΜΕ, το Μνημόνιο είναι για το καλό μας, για για το κακό μας; Θέτε να μας δώκετε μια σαφή απάντηση, διότι όσο περνάει ο καιρός, τόσο μας τα μπερδεύετε; Διότι, αν το Μνημόνιο είναι για το καλό μας, τοτενές γιατί κάθε τόσο σπεύδετε να μας τονίζετε ότι η κυβέρνηση δεν ξέρει τι υπέγραψε και ότι στο τέλος του Μνημονίου μας περιμένει η χρεοκοπία -ελεγχόμενη ή μη; Αν, πάλι, είναι κακό, τότες γιατί βρίζετε όσους το κατηγοράνε και αντιστέκονται σε αυτό. Δηλαδής, η ΓΕΝΟΠ κακώς εμπόδισε τη συνάντηση Μπιρμπίλης - τρόικας, άμα είναι κακό αυτό που ζητάνε οι τροικανοί -Θεμουσχώραμε...- για τη ΔΕΗ (η αναφορά στη Μπιρμπίλη δεν είναι τυχαία); Θα μου πείτε, το Μνημόνιο περιέχει και μερικά καλά στοιχεία. Σωστά, όμως, το Μνημόνιο, όπως η εγκυμοσύνη, δεν μπορεί να είναι "ολίγον": ή το "τρως" ολόκληρο ή καθόλου. Ολίγον μνημόνιο, πάντως, δε γίνεται...

2ον: καλά μου ΜΜΕ, όταν ήμανε μικρός, η μάνα μου μου επέβαλε να τρώω σπανακόρυζο. Μόλις μεγάλωσα λίγο, διαπραγματεύτηκα με τις Μεγάλες Δυνάμεις τη σχέση μου με το σπανακόρυζο και, τελικά, κατόρθωσα να το συνοδεύω με τηγανιτές πατάτες. Με το που μπήκα στο πανεπιστήμιο, έκανα νέα διαπραγμάτευση και το έκοψα τελείως. Με αυτό θέλω να πω ότι, όταν οι τροικανοί -Θεμουσχώραμε...- σκαν στην Αθήνα, γίνεται για δε γινέται διπραγμάτευση μαζί τους; Διότι, διαπραγμάτευση τύπου "σκάσε και φάε το σπανακόρυζο" δεν νοείται. Οπότε, αν γίνεται διαπραγμάτευση, τότε γιατί είναι κακό που η Λούκα αποφάσισε να διπραγματευτεί το ζήτημα των συμβάσεων; Γιατί είναι κακό που δημοσιοποίησε τις απόψεις της; Στο τέλος-τέλος, στο Βήμα τις δημοσίευσε, όχι στην Εργατική Αλληλεγγύη, πράγμα που αν συνέβαινε μπορεί να μας προκαλούσε κι ένα σοκ. Γιατί το Μαξίμου "αιφνιδιάστηκε" και "εξέφρασε δυσφορία" (τελικά, αυτό το Μαξίμου, πολύ συναισθηματικό μας προκύπτει για κτίριο...), σύμφωνα με τις πληροφορίες που μεταδώσατε; Και αυτές οι πληροφορίες πώς συγκλίνουν με το γεγονός ότι μια μέρα μετά ο Πεταλωτής όχι μόνο κάλυψε τη Λούκα, αλλά ουσιαστικά επανέλαβε τις θέσεις της; Και μετά από αυτό, πώς εξηγείτε ότι η δυσφορία έφυγε από το Μαξίμου και πήγε σε "άλλους υπουργούς" και στους τροικανούς -Θεμουσχώραμε...;

3ον: πριν έρθουν στην Αθήνα οι τροικανοί -Θεμουσχώραμε...- εσείς τα καλά ΜΜΕ είχατε λυσσάξει με την ανησυχία που δείχνουν για τα έσοδα και για το πόσο πίσω έχουνε μείνει. Με το που πάτησαν το πόδι τους στην Αθήνα, ξαφνικά το ζήτημα αυτό λες και δεν υπήρξε ποτές και όλη τους η κάψα ήταν οι επιχειρησιακές συμβάσεις και οι συγκοινωνιακές ΔΕΚΟ και η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας -λέγε με ΔΕΗ. Το ΔΝΤ έχει ξεσκιστεί να μιλά για την ανάγκη πάταξης της φοροδιαφυγής και για τη δίκαιη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και για την αύξηση των εσόδων του Κράτους και, ξαφνικά, όλα αυτά βγαίνουν από το κάδρο και μένει μόνο η Λούκα και η Μπιρμπίλη και -λιγάκι- ο Ρέππας; Για τον Παπακωνσταντίνου nada; Για το Σαχινίδη rien; Για τις εφορίες που κάνουν πλάκα στην κυβέρνηση nicht; Τι παίζει, ρε παιδιά, μπορείτε να με πείτε κι εμένα το βλάχο;...

4ον: με το ζήτημα του ανοίγματος των κλειστών επαγγελμάτων, τι παίζει; Μετά τους φορτηγούς, ούτε κουβέντα; Και οι φαρμακοποιοί; Οι ταρίφες; Οι συμβολαιογράφοι; Οι αλληνοί; Μόνο οι επιχειρησιακές συμβάσεις μας μάραναν;

Έχω κι άλλα να ρωτήσω, αλλά τώρα βαριέμαι. Να περιμένω απαντήσεις;... Χλωμό, ε;

UPDATE: δείτε κι αυτό το ποστάκιον, μοιράζεται τους ίδιους προβληματισμούς...

15 Νοεμβρίου 2010

Η πόλη γουστάρει Δήμαρχο Μπουτάρη!!!

Ναι, ρε!!! Τα καρντάσα κόντεψαν να με στείλουν απόψε, γέρον άθρωπο, αλλά χαλάλι! Μεγάλη νίκη του κυρ-Γιάννη, που πάλεψε με ανθρώπους και θεούς και βγήκε νικητής, αλλά και μεγάλη νίκη μιας Θεσσαλονίκης που όλοι ξέραμε ότι υπάρχει, αλλά φοβόμασταν μην την είχε θάψει ο Παπαγεωργόπουλος στα θεμέλια του Δημαρχιακού Μεγάρου, μη χέσω κιόλα!

Μεγάλη και η νίκη του Καμίνη, που έδειξε ότι η αξιοπρέπεια και η σοβαρότητα είναι ισχυρότερες του ξοδέματος και του Ψινάκη. Μαγκιά του, γιατί, εκτός των ΔΗΑΡέωνε, ουδείς ΠΑΣΟΚος -πλην Διαμαντοπούλου- τον στήριξε πραγματικά. Και σκατά να τα κάνει, αποκλείεται νά'ναι χειρότερος από τον Nikitas, ο οποίος, πάντως, αν και τσαλαπατημένος, εμφανίστηκε αξιοπρεπής απέναντι στον Καμίνη (για τους ΝΔάρχες και το Σαμαρά, δεν είμαι σίγουρος ότι θα συνεχίσει να διατηρεί την ψυχραιμία του).

Μαγκιά και του Μιχαλολιάκου στον Πειραιά -'νταξ', να πω ότι ο εμπνευστής των Ρέηντζερς και των Κενταύρων με χαροποιεί που κέρδισε, θα πω ψέματα. Όμως, κάτι η άνεση του Μίχα και το υφάκι τύπου "τώρα-εγώ-χάρη-σας-κάνω-αφού-κανονικά-θα-έπρεπε-να-με-βγάλετε-Δήμαρχο-χωρίς-εκλογές", κάτι η ιστορία με το Φασούλα, δεν μπορώ να πω, καλά να πάθουνε οι ΠΑΣΟΚιοι, για να μάθουν για την αλαζονεία τους (τα ίδια ισχύουν και για την Πάτρα, όπου ο Δημαράς έκανε μια χαψά τον Κατσικόπουλο).

Από κει και πέρα, οι ΠΑΣΟΚιοι πρέπει να κάνουν πάρτι, τόσο φτηνά που τη γλυτώσανε. Και το 8-5 στις Περιφέρειες έκαναν, και τους Δήμους Αθήνας και Θεσσαλονίκης πήραν αθρώποι που τους στηρίξανε, και τις εντυπώσεις που είχαν χάσει στον α' γύρο κερδίσανε στον β' και, γενικώς, υπό τις συνθήκες, μάλλον ικανοποιημένοι πρέπει νά'ναι.

Από την αλληνή, ο Αντωνάκης τι να μας λέει... Άμα αρχινάς να μετράς Νομούς και Δήμους και Κοινότητες που πήρες, ενώ δεν τις είχες, εμένα μου φαίνεται σα να ψάχνεις να βρεις από κάπου να πιαστείς. Ε, κι έχασες και δύο κάστρα, και, γενικά, ό,τι είχε εισπράξει την περασμένη Κυριακή, τό'χασες απόψε. Και τώρα, κρύψου, γιατί αύριο ο Nikitas θα θέλει να σου πει δυο φωνηεντάκια για το Δήμο της Αθήνας, μάγκα μου.

Για τους ΚουΚουΈδες, ένα έχω να πω: είστε το κόμμα με τη μεγαλύτερη συσπείρωση ψηφοφόρων στο σύμπαν. Έχετε αρχίσει προεκλογική περίοδο από την πρώτη μέρα μετά τις εκλογές του 2009. Κάθε λίγο και λιγάκι το ΠΑΜΕ υπηρεσίας κάνει show για να αποδείξει πόσο ανάλγητη είναι η κυβέρνηση/αντιπολίτευση/Ε.Ε./ΔΝΤ/μονοπώλια κλπ. Η χώρα ζει υπό το ζυγό του μνημονίου και ο κόσμος έχει αρχίσει ν'αλαλιάζει. Έχουμε αυτοδιοικητικές εκλογές, όπερ σημαίνει πιο χαλαρή και διαμαρτυριακή ψήφο. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ χάνουνε 1,5 εκατομμύρια ψηφοφόρους σε σχέση με το 2009. Κι εσείς θεωρείτε νίκη ότι πήρατε 75.000 ψηφοφόρους παραπάνω από πέρσι; Τι να πω...

ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν αξίζουν σχολιασμού. Τα σκατώσανε γερά και χαίρουνται που δεν εκμηδενιστήκανε. Πάντως, παιδιά, εκεί Κουμουνδούρου μεριά, το κίνημα δεν τα πάει καλά και σόφρων θα ήτο να κάτσετε κάτω και ν' αρχίσετε να δείτε τι θα κάνετε, διότι με αυτό το ρυθμό, δε σας/μας βλέπω καθόλου καλά.

Ο Καρατζαφέρης, τι να πει κανείς; Μια κούραση, μια ταλαιπώργια, ένα κατιτίς. Το πράγμα δεν τραβάει, απλώς δεν κινδυνεύει να μείνεις εκτός, αλλά, Γιώργο μου, όσο κι αν προσπαθείς να μας πείσεις ότι εσύ είσαι ο σοφότερος όλων, θυμήσου πως ό,τι δεν αναπτύσσεται μοιραία συρρικνώνεται.

Για τους Οικολόγοι Πράσινοι, μόνο μια συμβουλή: άμα θέλετε να παίζετε με τα μεγάλα παιδάκια, θα πρέπει να μάθετε και τους κανόνες. Η πολλή χαλαρώτης και δημοκρατικότης και όλα τα εις -ότης είναι καλά για ΜΚΟ. Όχι για κόμματα.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ/Αλαβάνοι και λοιπές post-communist δυνάμεις, δεν μας αφορούν. Εδώ, καλά-καλά δεν αφορούν και τους ίδιους. Ο καθείς στο μικρόκοσμό του, προσπαθεί να αποδείξει ότι κατέχει τη σωστή αλήθεια για την Αριστερά. Εκπλήσσεται κάποιος από τα αποτελέσματα; Μπα, ούτε κι εγώ.

Για τα εθνίκια στο Δήμο Αθηναίων, άλλη φορά, πιο αναλυτικά...

Όσο για την αποχή, όσοι λεν ότι είναι ο νικητής των εκλογών, πουλάνε φίδια: ωραία, άρα αν η Μπάρτσα δε συμμετάσχει στο Τσάμπιονς Λιγκ, μπορεί να λέει ότι το πήρε κιόλα, έτσι; Και, καλά οι λαλακίες που λεν οι πολιτικοί στα πάνελ και οι talking heads. Εμείς, οι υπόλοιποι, πώς αντιμετωπίζουμε το φαινόμενο; Και, πόσο άσχημα πράματα μας λέει για το κατάντημα της δημοκρατίας μας; Και, στην τελική, τι κάνουμε γι' αυτό; Σκατά, είναι άργά, είμαι κουρασμένος και πάω για ύπνο. Αύριο, ίσως μπορέσω να δώσω μια απάντηση που να βγάνει νόημα...

UPDATE: άμα γράφεις σε κατάσταση ημιδιάλυσης, αυτά παθαίνεις. Ξεχνάς τον πραγματικό νικητή των εκλογών, δηλαδής, τη ΔΗΑΡ. Έχουμε και λέμε, λοιπόν: οι Κουβέληδες -που οι πούροι ΣΥΡΙΖαίοι αποκαλούσαν ως "δεξιούς του ΣΥΝ" και φρόντισαν να τους διώξουν από το κόμμα- πρότειναν/στήριξαν δύο εξαιρετικές υποψηφιότητες σε Αθήνα-Θεσσαλονίκη. Επίσης, φρόντισαν, ακόμα κι όταν το ΠΑΣΟΚ αποδέχθηκε αυτές τις υποψηφιότητες, αλλά κράτησε αποστάσεις από το να τις στηρίξει ουσιαστικά, να ρίξουν τρέξιμο για πάρτη τους, να αγωνιστούν για την προβολή τους, να τις στηρίξουν με κάθε τρόπο. Και οι υποψηφιότητες αυτές ΝΙΚΗΣΑΝ, ανατρέποντας δεδομένα δεκαετιών. Κι όμως, παρά τη γενικότερη καλή παρουσία της ΔΗΑΡ στις εκλογές, οι Κουβέληδες κράτησαν χαμηλούς τόνους και δεν καπέλωσαν τις νίκες σε Αθήνα-Σαλονίκη. Με μια λέξη; Μάγκες και κύριοι ('νταξ', είναι δύο λέξεις).

6 Νοεμβρίου 2010

Και καλό βόλι...

Μια μέρα πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές, με τρων τα δάχτυλά μου να γράψω δυο κουβεντούλες γι' αυτές, έτσι, για να πάνε κάτω τα φαρμάκια. Το κείμενο αποτελεί απλώς καταγραφή κάποιων σκέψεων, οπότε μην περιμένετε και πολλή συνοχή, 'νταξ';

Πρώτον, εγώ δεν περιμένω ότι θα γίνουν εθνικές εκλογές ως παράγωγο των αυτοδιοικητικών. Δύο οι λόγοι: διότι δεν πιστεύω ότι το αποτέλεσμα δεν θα είναι καταστροφικό για την κυβέρνηση -δηλαδή, δεν θα καταγραφεί μια έντονη αποδοκιμασία στην πολιτική της. Και διότι, τελικά, το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να χάσει από την αντιπολίτευση. Τα μέχρι τώρα στοιχεία δείχνουν ότι λίγοι είναι οι υποψήφιοι της ΝΔ που όντως διεκδικούν με αξιώσεις τις Περιφέρειες -δηλαδή, εκεί που μπορεί να καταγραφεί αμιγώς πολιτικό μήνυμα. Πλην του Πανίκα, όλοι οι υπόλοιποι απλώς ελπίζουν να κατορθώσουν να διεκδικήσουν την Περιφέρεια στο β' γύρο με αντίπαλο... ποιον;

Είτε τον "επίσημο" είτε τον "αντάρτη" του ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα, σε κάποιες περιφέρειες (Βόρειο Αιγαίο, Ιόνια, κλπ), η μάχη θα δοθεί μεταξύ των δύο τελευταίων, με τους νεοδημοκράτες να μένουν εκτός από τον α' γύρο. Και, θέλω να το πω, σε καμία περίπτωση οι "αντάρτες" ΠΑΣΟΚιοι δεν μπορούν να θεωρηθούν αντιμνημονιακή ψήφος. Κάθε άλλο, οι άνθρωποι απλώς τσαντίστηκαν επειδή το κόμμα επέλεξε άλλους κι όχι αυτούς για "επίσημους" υποψηφίους.

Άρα; Άρα, στην ουσία, μόνο σε περίπτωση μεγάλης έκπληξης θα είναι μη-ΠΑΣΟΚιος ο Περιφερειάρχης στις "ανοιχτές" Περιφέρειες. Ακόμα και στην Αττική, όπου ο Δημαράς δείχνει ικανός να κερδίσει το Σγουρό, ο ίδιος δηλώνει "ΠΑΣΟΚ", ενώ ο συνδυασμός είναι ένα ανασυμπούρμπουλο σύμπλεγμα Ντορικών, παλαιοΠΑΣΟΚιων και λοιπών ασαφών δυνάμεων. Οπότε, μπορεί η ΝΔ, ας πούμε, να διεκδικήσει μια νίκη Δημαρά ως νίκη του αντιμνημονιακού μετώπου (πού'ν'το, δηλαδής, αυτό το μέτωπο, αλλά τέλος πάντων...); Προφανώς και όχι. Πόσο μάλλον όταν ο δικός της υποψήφιος μοιάζει να μην μπαίνει καν στο β' γύρο, έτσι;...

Από την άλλη μεριά, η ξεκάθαρα αντιμνημονιακή Αριστερά δείχνει να πηγαίνει καλλιά της. Το ΚΚΕ εκτιμάται ότι θα αυξήσει την εκλογική του δύναμη σε ψήφους, αλλά όχι τόσο ώστε να θεωρηθεί αντίπαλον δέος για την κυβέρνηση. Ο ΣΥΝ; Ο ΣΥΡΙΖΑς; Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ; Ο Αλαβάνος; Οι Κουβέληδες; Τα ποσοστά τους είναι τόσο χαμηλά που σε πιάνει η ψυχή σου. Όσο για τους Οικολόγοι Πράσινοι, μοιάζουν τόσο μαραμένοι που σχεδόν θες να τους ποτίσεις λιγάκι, μην ξεραθούν τελείως. Όχι, δηλαδής, ότι η "άλλη" Δεξιά (ΛΑΟΣ και Ντορικοί) πετάει... Μάλλον χάλια είναι κι αυτοί, απλώς μοιάζουν σε λίγο καλύτερη μοίρα από την εικόνα που βγαίνει για την Αριστερά, πράγμα που γι' άλλη μια φορά αποδεικνύει ότι η Ελλάδα έχει κάνει ξερή συντηρητική στροφή και βοήθειά μας...

Μέσα σ' όλα αυτά, λοιπόν, βρίσκω ατυχή την επιμονή του Παπανδρέου στο θέμα των πρόωρων εκλογών. 'Ντάξει, το εμπεδώσαμε, είσαι η ελπίδα μας να βγούμε από το βούρκο. ΟΚ, we got it, now, move along and get shit done. Διότι, ξέρεις, πρόεδρε, το θέμα δεν είναι να μην είσαι υπό ομηρεία, αλλά, τελικά, τι κάνεις με την ελευθερία σου. Κι ως τώρα, αν εξαιρέσει κανείς τις περικοπές, δεν έχει κάνει τίποτε άλλο. Ούτε τη φοροδιαφυγή έχεις πατάξει ουσιαστικά, ούτε τα έσοδα έχεις αυξήσει, ούτε την ανάπτυξη την έχεις βάλει μπροστά, ούτε τίποτα. Οπότε, για τρέξε λίγο τα πράματα κι άσε τις εκλογές στην άκρη.

Από κει και πέρα, οι πολίτες σε αυτές τις εκλογές -δηλαδή, όλοι εμείς- καλούμαστε να πάρουμε τουλάχιστον δύο μείζονες αποφάσεις: να διώξουμε το φαύλο, οπισθοδρομικό, διεφθαρμένο, θεοκρατικό, εθνικιστικό κατεστημένο από τη Θεσσαλονίκη και τον Νικήτα από την Αθήνα. Είναι απλά αυτά τα διακυβεύματα και αν κάποιος δεν τα καταλαβαίνει, κακό της κεφαλής του. Αν, για άλλη μια τετραετία η Θεσσαλονίκη συνεχίσει να διοικείται από το τριγωνάκι Άνθιμος-Πανίκας-Γκιουλέκας, αν η Αθήνα επανεκλέξει για δήμαρχο το Νικήτα, τότε είμαστε όλοι άξιοι της μοίρας μας. Και, ούτε οι πρόωρες εκλογές, ούτε η τρόικα, ούτε τα μνημόνια, ούτε το Σχέδιο Ελπίδας™ του Αντωνάκη ούτε και κάτι άλλο μπορεί να μας βγάλει από την τυφλότητά μας. Κύριοι, οι αποφάσεις είναι δικές μας. Τα δεδομένα όλα μπροστά μας. Ιδού η Ρόδος και,... άντε και καλό βόλι.

η φωτο είναι από stencil στο Γκάζι.

4 Νοεμβρίου 2010

Η πολύτιμη σιωπή του Πρόεδρα Γαρδούμπα

Το μοναδικό σημείο της -κατά τα λοιπά, βαρετής- συνέντευξης του Αντωνάκη στον Pretenderη, την περασμένη Δευτέρα, που μου έκανε εντύπωση ήταν όταν μίλησε για τη σιωπή του Καραμανλή (ο οποίος εφεξής σε αυτή την ανάρτηση και αυτό το ιστολόγιο θα αποκαλείται "Πρόεδρας Γαρδούμπας" για ευνόητους λόγους). Είπε, λοιπόν ο Αντωνάκης: "Ο κ. Καραμανλής αυτή τη στιγμή έχει αποφασίσει ο ίδιος ότι δεν θέλει να μιλήσει, γι' αυτό και είναι βαρύτερο το βάρος στις δικές μου πλάτες. Από εκεί και πέρα ο Καραμανλής οδήγησε επιτυχώς τη ΝΔ πολλές φορές σε μεγάλες νίκες, είναι μέσα στην παράταξη, είναι βουλευτής, είναι φίλος μου, έχει αυτό το πρόβλημα, είναι δικό του πρόβλημα, δεν είναι δικό μου και εμείς προχωράμε.


Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Συνεπώς εσείς πιστεύετε πρέπει να μιλήσει κάποια στιγμή.


Α. ΣΑΜΑΡΑΣ: Πιστεύω ναι."

Αντωνάκη μου, κάτι τέτοια λες και επιβεβαιώνεις όλα όσα πιστεύω για σένα. Αντί να λες ότι "ο Πρόεδρας Γαρδούμπας είναι ο πιο συνετός και υπεύθυνος πολιτικός που υπάρχει στο Σύμπαν και ποιος είμαι εγώ που θα του πω αν θα μιλήσει. Ποτέ του μη μιλήσει, κανένα πρόβλημα, παραμένει θεούλης", πας και προκαλείς τη μοίρα σου.

Ας πούμε, λοιπόν, ότι μετά τις εκλογές, ξυπνά μια μέρα ο Πρόεδρας Γαρδούμπας και πέρνει τηλέφωνο έναν απ' τους μπιστικούς του, ας πούμε, τον Αντώναρο, και του λέει: "Βατζέλη, αποφάσισα να μιλήσω, κλείσε μου συνέντευξη με κάποιον αλήτη-ρουφιάνο-δημοσιογράφο". Όποιος κι αν είναι αυτός ο δημοσιογράφος που θα κάνει τη συνέντευξη, έστω και μόνο για λόγους αυτοσυντήρησης, θα υποχρεωθεί κάποια στιγμή να κάνει στον Πρόεδρα Γαρδούμπα την κρίσιμη ερώτηση. Όχι τι έγινε -αυτό, λίγο-πολύ, το ξέρουμε. Όχι πώς έγινε -κι αυτό περίπου το ξέρουμε και, στην τελική, ούτε ο Πρόεδρας Γαρδούμπας δεν είναι υποχρεωμένος να ξέρει όλες τις λεπτομέρειες. Όχι, η κρίσιμη ερώτηση είναι μία: ήξερες ή όχι; Ήξερες ότι η χώρα κρατιέται από μισό νύχι στην άκρη του γκρεμού της χρεοκοπίας ή όχι; Κι, αν ναι, τι έκανες;

Κατά την άποψή μου, η ερώτηση αυτή έχει μόνο δύο απαντήσεις και είναι και οι δύο καταστροφικές για τη ΝΔ. Διότι, αν ο Πρόεδρας Γαρδούμπας απαντήσει "ναι, ήξερα", τότε επιβεβαιώνει όλη την επιχειρηματολογία του ΠΑΣΟΚ περί "λιποταξίας", "απόδρασης μπροστά στη χρεοκοπία" και συλλογικής ευθύνης της ΝΔ για τη σημερινή τραγική κατάσταση της οικονομίας. Μια τέτοια απάντηση στην ουσία δίνει μια και στέλνει τη ΝΔ στον οριστικό αγύριστο, καθώς μετά από μια τέτοια κουβέντα, τι να πεις και τι να κάνεις και ποιον να πείσεις, λέγοντας τι... Ουσιαστικά, το "ναι, ήξερα", ό,τι κι αν ειπωθεί μετά, σκοτώνει κάθε ελπίδα της ΝΔ για ανάκαμψη.

Ωστόσο, μια από τα ίδια θα συμβεί κι αν ο Πρόεδρας Γαρδούμπας απαντήσει "όχι, μωρέ, πού να ξέρω 'γω τι έπαιζε". Αυτόματα η εικόνα του αδιάφορου, άσχετου και ανίκανου, του τύπου που, αντί να κυβερνά τη χώρα και να ελέγχει τους υπουργούς του, έπαιζε πλέιστέισον και έβλεπε dvd, γίνεται πραγματικότητα. Ταυτόχρονα, οι κυβερνήσεις του εμφανίζονται σαν σύνολα πολυδιασπασμένων κέντρων εξουσίας, που το καθένα προωθούσε πολιτικές χωρίς κεντρικό σχεδιασμό κι έλεγχο, χωρίς κανένα απολύτως ενδιαφέρον για τη χώρα, παρά μόνο για τα ίδια συμφέροντα του κάθε μικρόκεντρου εξουσίας. Και, δεδομένου ότι τα ίδια μικρόκεντρα παραμένουν σχεδόν απείραχτα και σήμερα εντός της "νέας ΝΔ" του Αντωνάκη, άντε μετά να πείσει ότι μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα τις τύχες της χώρας. Άσε που έτσι καταρρέει και το επιχείρημα ότι το ΠΑΣΟΚ ήξερε την κατάσταση της χώρας πριν τις εκλογές του 2009, αφου οι ΠΑΣΟΚιοι θα λένε "εδώ δεν την ήξερε ο πρωθυπουργός, θα την μαθαίναμε εμείς; Πλάκα με κάνεις, ρ'αξά;".

Θα μου πεις, εντάξει, μπορεί ο Πρόεδρας Γαρδούμπας να μπαλαμουτιάσει την απάντηση. Όμως κι έτσι, κακό θα κάνει στη ΝΔ, καθώς οι πάντες -μέχρι και το ΚΚΕ- θα βγουν και θα τους την πέσουν, ότι ο Πρόεδρας Γαρδούμπας δεν λέει τίποτα, ότι συνεχίζει να κρύβεται κλπ κλπ κλπ ad infinitum.

Γι' αυτό σου λέω, Αντωνάκη, άσε τις εξυπνάδες. Ο Πρόεδρας Γαρδούμπας είναι εμφανές ότι έχει μάθει καλά το μάθημα που διδάσκουν με απόλυτη καθαρότητα οι Queens Of The Stone Age: "Whatever you do/Don't tell anyone"...



UPDATE: Στά'λεγα, Αντωνάκη. Δε στά'λεγα; Δες τα τώρα...