24 Νοεμβρίου 2010

Για νά'χουμε το καλό ρώτημα...

Το τελευταίο διάστημα πήζω ασυστόλως, γεγονός που καθιστά την ανανέωση του βλογακίου, αλλά και την παρακολούθηση λοιπών συνεπικαλούντων εις την βλογόσφαιρα λίαν προβληματική. Ωστόσο, επειδής χθες είδα ειδήσεις -στο Mega- και επειδής ο Τέκις Τσαν λέει μερικά ωραία περί αντικειμενικότητας, ετσιγκλίσθην επαρκώς, ώστε να θέσω μερικά ερωτήματα προς τα ΜΜΕ, διότι δεν μας τα λεν καθόλου καλά τελευταία.

1ον: αγαπητά μου ΜΜΕ, το Μνημόνιο είναι για το καλό μας, για για το κακό μας; Θέτε να μας δώκετε μια σαφή απάντηση, διότι όσο περνάει ο καιρός, τόσο μας τα μπερδεύετε; Διότι, αν το Μνημόνιο είναι για το καλό μας, τοτενές γιατί κάθε τόσο σπεύδετε να μας τονίζετε ότι η κυβέρνηση δεν ξέρει τι υπέγραψε και ότι στο τέλος του Μνημονίου μας περιμένει η χρεοκοπία -ελεγχόμενη ή μη; Αν, πάλι, είναι κακό, τότες γιατί βρίζετε όσους το κατηγοράνε και αντιστέκονται σε αυτό. Δηλαδής, η ΓΕΝΟΠ κακώς εμπόδισε τη συνάντηση Μπιρμπίλης - τρόικας, άμα είναι κακό αυτό που ζητάνε οι τροικανοί -Θεμουσχώραμε...- για τη ΔΕΗ (η αναφορά στη Μπιρμπίλη δεν είναι τυχαία); Θα μου πείτε, το Μνημόνιο περιέχει και μερικά καλά στοιχεία. Σωστά, όμως, το Μνημόνιο, όπως η εγκυμοσύνη, δεν μπορεί να είναι "ολίγον": ή το "τρως" ολόκληρο ή καθόλου. Ολίγον μνημόνιο, πάντως, δε γίνεται...

2ον: καλά μου ΜΜΕ, όταν ήμανε μικρός, η μάνα μου μου επέβαλε να τρώω σπανακόρυζο. Μόλις μεγάλωσα λίγο, διαπραγματεύτηκα με τις Μεγάλες Δυνάμεις τη σχέση μου με το σπανακόρυζο και, τελικά, κατόρθωσα να το συνοδεύω με τηγανιτές πατάτες. Με το που μπήκα στο πανεπιστήμιο, έκανα νέα διαπραγμάτευση και το έκοψα τελείως. Με αυτό θέλω να πω ότι, όταν οι τροικανοί -Θεμουσχώραμε...- σκαν στην Αθήνα, γίνεται για δε γινέται διπραγμάτευση μαζί τους; Διότι, διαπραγμάτευση τύπου "σκάσε και φάε το σπανακόρυζο" δεν νοείται. Οπότε, αν γίνεται διαπραγμάτευση, τότε γιατί είναι κακό που η Λούκα αποφάσισε να διπραγματευτεί το ζήτημα των συμβάσεων; Γιατί είναι κακό που δημοσιοποίησε τις απόψεις της; Στο τέλος-τέλος, στο Βήμα τις δημοσίευσε, όχι στην Εργατική Αλληλεγγύη, πράγμα που αν συνέβαινε μπορεί να μας προκαλούσε κι ένα σοκ. Γιατί το Μαξίμου "αιφνιδιάστηκε" και "εξέφρασε δυσφορία" (τελικά, αυτό το Μαξίμου, πολύ συναισθηματικό μας προκύπτει για κτίριο...), σύμφωνα με τις πληροφορίες που μεταδώσατε; Και αυτές οι πληροφορίες πώς συγκλίνουν με το γεγονός ότι μια μέρα μετά ο Πεταλωτής όχι μόνο κάλυψε τη Λούκα, αλλά ουσιαστικά επανέλαβε τις θέσεις της; Και μετά από αυτό, πώς εξηγείτε ότι η δυσφορία έφυγε από το Μαξίμου και πήγε σε "άλλους υπουργούς" και στους τροικανούς -Θεμουσχώραμε...;

3ον: πριν έρθουν στην Αθήνα οι τροικανοί -Θεμουσχώραμε...- εσείς τα καλά ΜΜΕ είχατε λυσσάξει με την ανησυχία που δείχνουν για τα έσοδα και για το πόσο πίσω έχουνε μείνει. Με το που πάτησαν το πόδι τους στην Αθήνα, ξαφνικά το ζήτημα αυτό λες και δεν υπήρξε ποτές και όλη τους η κάψα ήταν οι επιχειρησιακές συμβάσεις και οι συγκοινωνιακές ΔΕΚΟ και η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας -λέγε με ΔΕΗ. Το ΔΝΤ έχει ξεσκιστεί να μιλά για την ανάγκη πάταξης της φοροδιαφυγής και για τη δίκαιη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και για την αύξηση των εσόδων του Κράτους και, ξαφνικά, όλα αυτά βγαίνουν από το κάδρο και μένει μόνο η Λούκα και η Μπιρμπίλη και -λιγάκι- ο Ρέππας; Για τον Παπακωνσταντίνου nada; Για το Σαχινίδη rien; Για τις εφορίες που κάνουν πλάκα στην κυβέρνηση nicht; Τι παίζει, ρε παιδιά, μπορείτε να με πείτε κι εμένα το βλάχο;...

4ον: με το ζήτημα του ανοίγματος των κλειστών επαγγελμάτων, τι παίζει; Μετά τους φορτηγούς, ούτε κουβέντα; Και οι φαρμακοποιοί; Οι ταρίφες; Οι συμβολαιογράφοι; Οι αλληνοί; Μόνο οι επιχειρησιακές συμβάσεις μας μάραναν;

Έχω κι άλλα να ρωτήσω, αλλά τώρα βαριέμαι. Να περιμένω απαντήσεις;... Χλωμό, ε;

UPDATE: δείτε κι αυτό το ποστάκιον, μοιράζεται τους ίδιους προβληματισμούς...

Δεν υπάρχουν σχόλια: