Κυρίες και κύριοι, καληνύχτα σας...
Σας καλωσορίζω στο Μαστίγιο (Khlyst στα ρώσικα...), ένα ιστολόγιο το οποίο επιθυμεί να προσθέσει τη στριγγή φωνή του στον κόσμο του κυβερνοδιαστήματος. Ομολογώ ότι κάπως αλλιώς ήθελα να αρχίσει αυτό το blog, ωστόσο οι μέρες που ζούμε στη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα (αχ, πόσο δίκιο είχες μπαρμπα-Γιάννη...) -τουλάχιστον, όποια έχει απομείνει μετά τις πυρκαγιές- με κάνει να αισθάνομαι όλο και περισσότερο ότι ζω σε ένα επεισόδιο του "Twilight Zone".
Αν και η θεματολογία του ιστολογίου θα είναι ελεύθερη -εν ολίγοις, ό,τι μου κατεβαίνει μετά από κάθε ασκητικο-οργιαστική τελετή-, ειλικρινά θέλω να πω δυο λογάκια για αυτές τις ημέρες που ζούμε: τις ημέρες που το να σβύσει μια πυρκαγιά είναι αποκλειστικό ζήτημα ανέμου, καμμένων και των μαθηματικών του Χάους. Τις ημέρες που μια κυβέρνηση -η οποία λίγες ημέρες πριν προκήρυξε εκλογές (και) για τον Προϋπολογισμό- μοιράζει τζάμπα φράγκα κι όποιος πρόλαβε, τον Κύριον είδε. Τις ημέρες που τα πάντα σκεπάζονται από ένα φαιό στρώμα στάχτης για να μας υπενθυμίζουν τι ακριβώς έχει συμβεί γύρω μας...
Ειλικρινά, είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου, που η μετοίκηση έχει αρχίσει να γίνεται μια σοβαρή option. Όχι μόνο διότι η παρούσα κυβέρνηση και, σε μεγάλο βαθμό και ΟΛΕΣ οι προηγούμενες, δείχνουν τη mentalité που κυριαρχεί σε αυτή τη χώρα, όσο διότι έχω την τρομακτική αίσθηση ότι η πλειοψηφία των συμπολιτών μας, παρά το πρώτο σοκ από τις απώλειες σε ζωές, σε δασικές εκτάσεις, σε καλλιέργειες, δεν έχουν συνειδητοποιήσει το ακριβές μέγεθος του τι "έπαιξε" αυτό το καλοκαίρι, το "Dirty Black Summer" που έλεγε κι ο Danzig. Και δεν το έχουν συνειδητοποιήσει, διότι έχουν μια εγγενή άρνηση να δεχθούν ότι, ναι, τα πράγματα είναι χάλια, ναι, ουδείς δείχνει αληθινή διάθεση να κάνει κάτι για να τα βελτιώσει, ναι, πρέπει να ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΘΟΥΝ οι ίδιοι -διανοητικώς και σωματικώς- αν θέλουμε να δούμε ουσιαστικές αλλαγές προς το καλύτερο.
Αυτά για την ώρα. Ελπίζω ό χρόνος και η συγκυρία να μας επιτρέψουν να πούμε κι άλλα...
Υ.Γ.: ο τίτλος του post "ανήκει" και αφιερώνεται στην Κατερίνα Γώγου
Σας καλωσορίζω στο Μαστίγιο (Khlyst στα ρώσικα...), ένα ιστολόγιο το οποίο επιθυμεί να προσθέσει τη στριγγή φωνή του στον κόσμο του κυβερνοδιαστήματος. Ομολογώ ότι κάπως αλλιώς ήθελα να αρχίσει αυτό το blog, ωστόσο οι μέρες που ζούμε στη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα (αχ, πόσο δίκιο είχες μπαρμπα-Γιάννη...) -τουλάχιστον, όποια έχει απομείνει μετά τις πυρκαγιές- με κάνει να αισθάνομαι όλο και περισσότερο ότι ζω σε ένα επεισόδιο του "Twilight Zone".
Αν και η θεματολογία του ιστολογίου θα είναι ελεύθερη -εν ολίγοις, ό,τι μου κατεβαίνει μετά από κάθε ασκητικο-οργιαστική τελετή-, ειλικρινά θέλω να πω δυο λογάκια για αυτές τις ημέρες που ζούμε: τις ημέρες που το να σβύσει μια πυρκαγιά είναι αποκλειστικό ζήτημα ανέμου, καμμένων και των μαθηματικών του Χάους. Τις ημέρες που μια κυβέρνηση -η οποία λίγες ημέρες πριν προκήρυξε εκλογές (και) για τον Προϋπολογισμό- μοιράζει τζάμπα φράγκα κι όποιος πρόλαβε, τον Κύριον είδε. Τις ημέρες που τα πάντα σκεπάζονται από ένα φαιό στρώμα στάχτης για να μας υπενθυμίζουν τι ακριβώς έχει συμβεί γύρω μας...
Ειλικρινά, είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου, που η μετοίκηση έχει αρχίσει να γίνεται μια σοβαρή option. Όχι μόνο διότι η παρούσα κυβέρνηση και, σε μεγάλο βαθμό και ΟΛΕΣ οι προηγούμενες, δείχνουν τη mentalité που κυριαρχεί σε αυτή τη χώρα, όσο διότι έχω την τρομακτική αίσθηση ότι η πλειοψηφία των συμπολιτών μας, παρά το πρώτο σοκ από τις απώλειες σε ζωές, σε δασικές εκτάσεις, σε καλλιέργειες, δεν έχουν συνειδητοποιήσει το ακριβές μέγεθος του τι "έπαιξε" αυτό το καλοκαίρι, το "Dirty Black Summer" που έλεγε κι ο Danzig. Και δεν το έχουν συνειδητοποιήσει, διότι έχουν μια εγγενή άρνηση να δεχθούν ότι, ναι, τα πράγματα είναι χάλια, ναι, ουδείς δείχνει αληθινή διάθεση να κάνει κάτι για να τα βελτιώσει, ναι, πρέπει να ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΘΟΥΝ οι ίδιοι -διανοητικώς και σωματικώς- αν θέλουμε να δούμε ουσιαστικές αλλαγές προς το καλύτερο.
Αυτά για την ώρα. Ελπίζω ό χρόνος και η συγκυρία να μας επιτρέψουν να πούμε κι άλλα...
Υ.Γ.: ο τίτλος του post "ανήκει" και αφιερώνεται στην Κατερίνα Γώγου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου