Τελικά, ουδέν κρυπτόν εντός της μπλογκόσφαιρας. Δια του λόγου το αληθές, δείτε το σημερινό post του Στάθη Χαϊκάλη και –κυρίως- το αρθράκι του Economist, για να καταλάβετε σε πιο σημείο έχουμε περιέλθει. Ο αρθρογράφος του Economist, μέσα σε τρεις κουβέντες, συμπυκνώνει ολόκληρο το χάλι μας, σχετικά με τις πυρκαγιές, τους λόγους που μπαίνουν, τον τρόπο αντιμετώπισής τους, τη σύγκριση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα.
Αυτά, για όσους μιλούν περί «ασύμμετρων απειλών», «κουκουλοφόρους που καίνε τα δάση», «σενάρια αποσταθεροποίησης της χώρας», αλλά και για όσους είναι «πρόθυμοι» -ειλικρινά, γιατί;- να «καταπιούν» τα σενάρια αυτά. Δε χρειάζεται ολόκληρη φιλολογία για να καταλάβει κανείς τι συνέβη στην Πελοπόννησο, την Εύβοια, την Πάρνηθα, την Πεντέλη, όπου αλλού υπήρξε πρόβλημα. Το ζήτημα είναι, αυτή την γνώση τι την κάνουμε. Εδώ σε θέλω, κάβουρα...
Αυτά, για όσους μιλούν περί «ασύμμετρων απειλών», «κουκουλοφόρους που καίνε τα δάση», «σενάρια αποσταθεροποίησης της χώρας», αλλά και για όσους είναι «πρόθυμοι» -ειλικρινά, γιατί;- να «καταπιούν» τα σενάρια αυτά. Δε χρειάζεται ολόκληρη φιλολογία για να καταλάβει κανείς τι συνέβη στην Πελοπόννησο, την Εύβοια, την Πάρνηθα, την Πεντέλη, όπου αλλού υπήρξε πρόβλημα. Το ζήτημα είναι, αυτή την γνώση τι την κάνουμε. Εδώ σε θέλω, κάβουρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου