12 Σεπτεμβρίου 2007

Και τώρα, τι κάνουμε;...


Τις τελευταίες μέρες, η δουλειά έχει γίνει σχεδόν αποπνικτική. Σε τέτοιο βαθμό, που, ακόμα και στο λίγο χρόνο που είχα για να με ακούω να σκέφτομαι, δεν είχα διάθεση να γράψω ούτε λέξη. Ωστόσο, μερικά πράγματα στριφογυρνάν στο μυαλό μου και πλέον θα ήθελα να τα δω γραμμένα, μήπως και καταφέρω να τα ξεκαθαρίσω. Πάμε, λοιπόν:

1) Οι εκλογές που έρχονται σε 3 και σήμερα είναι -ακόμα, τουλάχιστον- απολύτως ανοιχτές, κι όποιος λέει το αντίθετο δεν ξέρει τι του γίνεται. Και το πόσο ανοιχτές είναι φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο ο "καταλληλότερος" και το επιτελείο του αντιδρούν τις τελευταίες μέρες. Διλήμματα (ή εγώ, ή κανένας), παλιομοδίτικες συνταγές (μεγάλες συγκεντρώσεις, διάλογος -μη χέσω...- με τα πλήθη, υποσχέσεις και πάει λέγοντας), συνειδητή προσπάθεια "εκμηδενισμού" του αντιπάλου, ξέρετε, the works...

2) Οι εκλογές που έρχονται δεν πρόκειται να αλλάξουν εντυπωσιακά το πολιτικό τοπίο της Ελλάδας. Δυστυχώς, δεν υπάρχει εκείνος ο πολιτικός σχηματισμός ο οποίος έρχεται από το μέλλον και μπορεί να ανατρέψει το status quo. Στην πραγματικότητα, το μόνο που μπορεί να γίνει είναι να μείνουν εκτός Βουλής διάφοροι γραφικοί που, πλέον, ακόμα και τα "πρόβατα" τους έχουν πάρει χαμπάρι και να ταρακουνηθούν λιγάκι οι δύο "μεγάλοι". Τίποτα άλλο.

3) Το πόσο σημαντικό θα είναι αυτό το ταρακούνημα θα εξαρτηθεί από τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά: μεγάλη αποχή, σημαντική διασπορά ψήφων, μεγάλη αποσυσπείρωση των δύο "μεγάλων" και πάει λέγοντας. Το πώς θα αναλυθούν αυτά τα χαρακτηριστικά, είμαι μάλλον απαισιόδοξος: κανένας δεν είναι πρόθυμος να παραδεχθεί ότι προκαλεί αποστροφή ακόμα και στους ψηφοφόρους του.

4) Η ψήφος στους "μικρούς" θα έχει σημασία αν συνοδευτεί από "μήνυμα": σας στηρίζουμε τώρα για να κάνετε κάτι. Αν δεν παρουσιάσετε έργο -κι όχι μόνο στείρα αντιπολίτευση- θα σας πάρει ο διάολος και θα σας στείλει πάλι στα ποσοστά δεν-γεμίζετε-ταξί-ούτε-με-τον-ταξιτζή. Δεν φθάνει να φωνάζεις: πρέπει να λες και κάτι, όπως εύκολα μπορούν να σας εξηγήσουν οι afficionados του death ή του black metal...

5) Το τι θα γίνει, τελικά, την Κυριακή, μου μοιάζει με το αποτέλεσμα μη γραμμικής πολυπαραγοντικής συνάρτησης: ελπίζω, απλώς, αυτό που θα βγει να μπορεί να λάβει λογικής και κατά το δυνατόν σαφούς ερμηνείας. Ειδάλλως, αντράκια μου, μια τρύπα στο νερό θα έχουμε κάνει.

Αυτά, και βοήθειά μας...

Δεν υπάρχουν σχόλια: