11 Ιουνίου 2008

Το "πειρατικό" βυθίζεται (...καταραμένοι Γαλάτες!)

Δηλαδή, τώρα δεν έχει αναμνηστικά μπλουζάκια; Ούτε cd; Ούτε dvd που θα τα στέλνουμε στο Ζιντάν, να μαθαίνει νέα κόλπα; Ούτε υποδοχή ηρώων; Ούτε ομιλία του Αρχιεπισκόπου; Ούτε χλιδή; Ούτε γλέντια; Ούτε "είναι βαριά η π....α του τσολιά";

Δεν θα πέσουν οι τιμές; Δεν θα ανέβει το βιοτικό μας επίπεδο; Δεν θα γίνουμε ευρωπαίοι; Δεν θα δικαιώσουμε τους αρχαίους ημών προγόνους; Δε θά'χουμε "Ρεχακλή"; Δεν θα κάνουμε πανηγύρι στην Ομόνοια; Δε θα φωνάζουμε "σήκωσέ το, το γ......ο, δεν μπορώ να περιμένω";

Τι έγινε, πέσαμε σε γαλέρα με Γαλάτες; Βυθίστηκε το "πειρατικό" και φάγαμε και φάπες; Αναζητούμε ενόχους; Μας ενοχλεί που μοιάζαμε με τη Γιουβέντους του 1975; Φοβόμαστε τη συνέχεια;

Α, ρε, μπουνιές που θέλουμε. Καλά τα έλεγε παλιότερα ο Στρούγκας: Έλληνες είστε και φαίνεστε...

UPDATE: για την αθλητική ανάλυση του αγώνα, σας παραπέμπω στο εξαιρετικό κείμενο του Αντώνη Πανούτσου στη "SportDay", το οποίο τα λέει όλα.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

kai pou th 8ymasai esy th Juventus tou 1975..grandpa??
poios se kourase kai se apogohteyse?

Khlysty είπε...

Είχε παίξει και η ΑΕΚάρα μαζί της και, ε, κάτι ψιλά τα θυμάμαι. Πάμε για μπύρες και τα λέμε και τα υπόλοιπα...