Sudden (;) death

Τελικά, φαίνεται ότι η υπόθεση της Siemens θα έχει πολύ πλάκα, όσο οι έρευνες συνεχίζονται. Μετά τον Κυριάκο Μητσοτάκη, στην ιστορία ενεπλάκησαν τα ονόματα του Τάσου Μαντέλη και του "στρατηγού" Θεόδωρου Τσουκάτου και, αν πιστέψουμε τις πληροφορίες από διάφορα ΜΜΕ, έρχονται κι άλλα, όχι μόνο από το ΠΑΣΟΚ, αλλά και από τη ΝΔ. Αυτό, δε, που λέγεται ακροθιγώς είναι ότι στην υπόθεση αυτή, το ερώτημα δεν είναι ποιο κόμμα είναι μπλεγμένο, αλλά ποιο ΔΕΝ είναι...

Αναμένοντας, λοιπόν, τα νεώτερα, θα ήθελα να σταθώ σε κάτι που άκουσα να λέει χθες ο Κύρτσος στο δελτίο ειδήσεων του Alpha: ότι η αντίδραση Σημίτη και η κόντρα του με τον Παπανδρέου δεν αποκλείεται να έγινε για το "ξεκάρφωμα", δηλαδή, ως προπέτασμα καπνού, αν ο πρώην πρωθυπουργός είχε μάθει ότι ο στενός του συνεργάτης θα εμπλεκόταν στην υπόθεση Siemens. Βλέπετε, αν τα όσα λέγονται ισχύουν, τότε ποια υστεροφημία θα μπορούσε να διεκδικήσει ο Σημίτης και πώς να απαιτήσει από το ΠΑΣΟΚ να υπερασπιστεί αυτή την υστεροφημία;

Η όλη φάση μου θύμισε κουβέντα με στέλεχος του ΠΑΣΟΚ (μεσαίο), στα τέλη του 2003. Ο φίλος αυτός μου είχε πει ότι το ΠΑΣΟΚ, ό,τι κι αν κάνει θα χάσει, διότι ακόμα και χωρίς αποδείξεις, οι πολίτες αισθάνονταν ότι το κόμμα έχει διαφθαρεί σε τόσο μεγάλο βαθμό, που είναι αδύνατη η αντιστροφή της κατάστασης: δεν ήταν ότι υπήρχε εμπιστοσύνη στον Καραμανλή, ήταν ότι δεν υπήρχε καμία εμπιστοσύνη στο ΠΑΣΟΚ. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, τι έχει να μας πει επί της ουσίας ο κ. Σημίτης, τώρα που τα πράγματα αρχίζουν να βγαίνουν στο φως...