Αυτό το διάστημα δεν έχω καθόλου διάθεση να γράψω: είμαι κουρασμένος και εξαιρετικά απόγοητευμένος και θέλω να την κάνω -κατά προτίμηση στη μέση της Σαχάρας, να μη βλέπω και να μην ακούω άνθρωπο. Ωστόσο, αν και δεν τον πολυσυμπαθώ, δεν μπορώ παρά σε γενικές γραμμές να συμφωνήσω με τον Πρετεντέρη και τα όσα έγραψε την Κυριακή στο "Βήμα". Η περιγραφή που κάνει για την υπόθεση της Siemens είναι και σαφής και ακριβής. Όμως, ο Πρετεντέρης κάνει ένα μεγάλο λάθος.Αυτό βρίσκεται στη φράση: "η υπόθεση Siemens χρειάζεται και φως και αίμα. Χρειάζεται και αποκάλυψη και ενόχους. Διότι αν δοθεί, για άλλη μία φορά, η αίσθηση του κουκουλώματος, της ατιμωρησίας και της συγκάλυψης, τότε δεν θα πληγούν μόνο μερικοί πολιτικοί ή μερικά κόμματα, αλλά και το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του. Και αυτό το κόστος είναι και περιττό και δυσβάσταχτο". Βλέπετε, δείχνει να ξεχνά κάτι πολύ βασικό: το πολιτικό σύστημα έχει ήδη πληγεί ανεπανόρθωτα στην Ελλάδα. Προ πολλού.
Αν ο Πρετεντέρης είχε σχέση με τον κόσμο γύρω του και δεν ήταν περιορισμένος στον δημοσιογραφικό "κύκλο", θα είχε αντιληφθεί ότι, επί της ουσίας, το σύστημα είναι ένα κουρέλι. Αρκεί ένας Βγενόπουλος για να αποκαλύψει τη γύμνια του. Αρκεί ένας σεισμός για να γίνουν εμφανείς οι δυσμορφίες του. Αρκούν πέντε κουβέντες με "απλούς ανθρώπους" για να φανεί η αποστροφή των πολιτών προς το σύστημα και τους εκφραστές του.
Οπότε, αν μπορεί να βγει κάτι καλό από την υπόθεση Siemens, αυτό είναι ο δημόσιος εξευτελισμός του συστήματος και των πολιτικών: όλων, χωρίς εξαιρέσεις, χωρίς οίκτο, χωρίς συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, χωρίς συγκαλύψεις. Να δούμε όλοι ποιοι είναι αυτοί που ορκίζονται στο όνομα της διαφάνειας και της δημοκρατίας και να τελειώνουμε μια και καλή. Μπας και ξυπνήσουν και τα "πρόβατα", που νομίζουν ότι οι πολιτικοί ασχολούνται με τη χώρα ή με τα μικροσυμφέροντα των ψηφοφόρων τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου