Θέλω ανοιχτά παράθυρα, να με φυσάει αέρας...

Εδώ και μερικές μέρες προσπαθώ να εξοικειωθώ με τα χαρακτηριστικά της ελεύθερης σουίτας γραφείου OpenOffice που κατέβασα από το Διαδίκτυο. Πρέπει να πω ότι μέχρι στιγμής, ουδέν πρόβλημα, αντιθέτως -παρότι ακόμα θεωρητικά δεν υποστηρίζει ελληνικά- μου φαίνεται πολύ καλύτερη από τα διάφορα αντίστοιχα προγράμματα της Microsoft, τα οποία συχνά-πυκνά με ταλαιπωρούν με τα διάφορα κολλήματα και glitches που παρουσιάζουν.

Στο blog αυτό προσπαθώ να μην κάνω διαφήμιση σε κανέναν και σε τίποτα, πλην της μουσικής που ακούω και μου αρέσει. Ωστόσο, το OpenOffice μου αρέσει πολύ διότι, μεταξύ άλλων, είναι μια ακόμα ενδιαφέρουσα προσπάθεια ανθρώπων που γνωρίζουν (εγώ είμαι παντελώς άσχετος με προγραμματισμό: στο πανεπιστήμιο, τη Fortran την πέρασα νύχτα και με σκονάκι...), να δώσουν σοβαρές εναλλακτικές προτάσεις σε όλους εμάς που νοιώθουμε την ασφυκτική παρουσία της Microsoft.

(Ξαναλέω ότι δεν είμαι ειδικός, αλλά εξ όσων γνωρίζω από διάφορους φίλους και γνωστούς, ακόμα βλαστημάνε την ώρα και τη στιγμή που εγκατέστησαν τα Vista στους υπολογιστές τους...).

Γενικά, τα τελευταία χρόνια, απ' ό,τι καταλαβαίνω, το freeware γίνεται όλο και πιο αξιόπιστο, όλο και πιο καλό, όλο και πιο δημοφιλές. Οπότε, ως απλός χρήστης, το μόνο που έχω να πω είναι, παιδιά συνεχίστε και εμείς ό,τι μπορούμε θα κάνουμε για εσάς. Έστω και "διαφήμιση" μες από τα blog μας...

Υ.Γ.: αν ξέρατε για το OpenOffice από καιρό, α) μη με ειρωνεύεστε που μόλις το έμαθα, β) γιατί δε λέγατε καμιά κουβέντα;...

Υ.Γ.1: ο τίτλος είναι στίχος από τραγούδι του Σωκράτη Μάλαμα.