Χλιαρή σούπα και άλλα άνοστα φαγητά…

Ειλικρινά σας το λέω, εντελώς εσκεμμένα και εντελώς συνειδητά απέτρεψα τον εαυτό μου από το να παρακολουθήσει έστω και λίγη από τη συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης, πριν λάβει ψήφο εμπιστοσύνης. Και το έκανα αυτό, διότι –και σας το λέω ειλικρινά- δεν με ενδιέφερε να ακούσω τίποτα απ’ όσα οι εκπρόσωποί μας (ΧΑ!!!) στη Βουλή είχαν να πουν. Θεωρώ, δε, ότι ο αυτισμός αυτών των συζητήσεων είναι τόσο μεγάλος που κυριολεκτικά θα έπρεπε να μας τρομάζει: πόσο αποκομμένα από την πραγματικότητα είναι τα όσα λέγονται κατά τη διάρκεια αυτής της συζήτησης και –κυρίως- πόσο λαλάκες πρέπει να μας θεωρούν όλοι όσοι τα λένε…

Μπορεί κανείς, λοιπόν, να μου απαντήσει κατά πόσο σοφότερος έγινε από τη συζήτηση για μερικά θεματάκια, που μου έρχονται τώρα στο μυαλό:
-θα αυξηθεί ο ΦΠΑ, επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο το ήδη επιβαρυμένο εισόδημά μας;
-θα αυξηθούν τα κονδύλια για την εκπαίδευση σε τέτοιο βαθμό ώστε η Ελλάδα να αρχίσει να προσεγγίζει έστω το μέσο όρο των επενδύσεων των χωρών – μελών της Ε.Ε. στον τομέα αυτό;

-θα γίνει κάτι, ώστε να αποφευχθεί τελικά το απόλυτο μποτιλιάρισμα στους δρόμους της Αθήνας (αλλά και άλλων μεγάλων πόλεων της χώρας…) για το οποίο μιλούν όλο και περισσότεροι συγκοινωνιολόγοι (για τους οποίους έχω ράμματα για τη γούνα τους…);
-θα ληφθούν ουσιαστικά μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος, κυρίως με την εφαρμογή του Συντάγματος και των νόμων και με τη δημιουργία περιβαλλοντικής συνείδησης στους Έλληνες πολίτες;
-θα υπάρξει ουσιαστική και προς όλες τις κατευθύνσεις πολιτική καταπολέμησης της διαφθοράς και της αναξιοκρατίας;

Αυτά τα ζητήματα, ειλικρινά αμφιβάλλω αν τέθηκαν –έστω και ακροθιγώς- κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή. Αντιθέτως, είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι θα ακούστηκαν οι γνωστές γενικολογίες, οι γνωστοί αφορισμοί, οι γνωστές καταγγελίες (με μια επιπλέον δόση υπερβολής και λαϊκισμού από τον ΛΑΟΣ…) και, επί της ουσίας, ουδέν. Οπότε, μια από τα ίδια και απορώ γιατί ασχολούμαστε…

(Η φωτό είναι από έργο του Per Svensson)