Κλείνοντας αυτό τον κύκλο posts για την εκπαίδευση (θέμα στο οποίο θα επανέλθουμε ξανά και ξανά...), θα ήθελα να αναφερθώ λίγο στην εν Ελλάδι ιδιωτική ανώτατη εκπαίδευση και στην αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος. Κι αυτό, διότι θεωρώ ότι η όλη υπόθεση, πέραν του ότι δείχνει ανάγλυφα τον τρόπο με τον οποίο η Πολιτεία αντιμετωπίζει συνολικά το ζήτημα της εκπαίδευσης, έχει και αρκετή πλάκα (μαύρη κωμωδία, για την ακρίβεια...).
Λοιπόν, για όσους ζούσαν τα τελευταία χρόνια στην έρημο, λέω ότι στην Ελλάδα υπάρχει και μάλιστα αρκετά ανεπτυγμένη ιδιωτική τριτοβάθμια εκπαίδευση, η οποία αναγνωρίζεται κανονικά και με το νόμο στην υπόλοιπη Ευρώπη (π.χ. απόφοιτοι του Deree, για το οποίο πανεπιστημιακός μου είχε πει κάποτε "έλα, μωρέ, της πλάκας κολέγιο είναι", γίνονται άμεσα και χωρίς κανένα πρόβλημα δεκτοί για μεταπτυχιακό στο UMIST, σε αντίθεση με πτυχιούχους, ας πούμε της Αγγλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, οι οποίοι υποχρεούνται να δώσουν κάποιες εξετάσεις στα αγγλικά πανεπιστήμια για να ενταχθούν σε μεταπτυχιακά προγράμματα...). Η εκπαίδευση αυτή παρέχεται από κολέγια στα οποία διεξάγονται -κατόπιν εμπορικών συμφωνιών τύπου franchizing- κάποια προγράμματα σπουδών ξένων πανεπιστημίων, τα οποία παρέχουν και τα πτυχία.
Κι όμως, το υπουργείο Παιδείας ποιεί την νήσσαν για αυτή την κατάσταση, καλυπτόμενο πίσω από το Σύνταγμα και το γεγονός ότι τα κολέγια είναι στη δικαιοδοσία του υπουργείου Εμπορίου (θεωρούνται επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών...) και μέχρι πρόσφατα παρίστανε ότι τα κολέγια δεν υπάρχουν. Έλα, όμως, που γύρισαν τα πράγματα και η πίεση από τας Ευρώπας έγινε ασφυκτική (νέα Οδηγία για την αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων πτυχιούχων, αναμενόμενη απόφαση του Ευρωδικαστηρίου) και η κυβέρνηση άρχισε να ζορίζεται. Έτσι, έβγαλε από το καπέλο την ιδέα της αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος και της ίδρυσης "μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων", μια ιδέα που "περιίπταται" εδώ και κάμποσα χρόνια και την οποία έχει υιοθετήσει -με κάποιες διαφοροποιήσεις- και η αξιωματική αντιπολίτευση.
Και ακριβώς αυτή η ιδέα είναι που έκανε μπάχαλο μια ούτως ή άλλως κακή κατάσταση. Διότι, πείτε μου ειλικρινά, τι διάλο είναι τα "μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια" και, αν μου το εξηγήσετε, εγώ θα βγω στο δρόμο ουρλιάζοντας υπέρ της ίδρυσής του! Προσωπικά, πολύ αμφιβάλλω αν και οι ίδιοι που είναι υπέρ της ίδρυσής τους ξέρουν για τι πράγμα μιλάνε. Σε γενικές γραμμές, απ' όσα έχω ακούσει και διαβάσει, αυτή η "φόρμουλα" βρέθηκε μόνο και μόνο για να μη χρησιμοποιηθεί ο όρος "ιδιωτικά πανεπιστημιακά ιδρύματα", καθώς "πιέζει" διάφορα "φοβικά" κουμπιά σε μεγάλη μερίδα των πολιτών. Σημειώνω εδώ ότι όταν η κυβέρνηση προσπάθησε να περάσει κάποιες ελεγκτικού τύπου τροπολογίες για τη νέα Οδηγία για την επαγγελματική αναγνώριση, η οποία υποχρεώνει να αναγνωριστούν και τα πτυχία των κολεγίων, έφαγε τρελή πόρτα από την Ε.Ε.
Ξέρετε, λοιπόν, ποια είναι η πλάκα; Τα κολέγια θα αναγνωριστούν εκ των πραγμάτων ως πανεπιστημιακά ιδρύματα, χωρίς να έχει αναθεωρηθεί το άρθρο 16 και χωρίς να υπάρχει ουσιαστικό νομικό πλαίσιο για τη λειτουργία τους ως εκπαιδευτικοί οργανισμοί (είπαμε, ανήκουν στο υπουργείο Εμπορίου...). Επίσης, κατά τα φαινόμενα, το άρθρο 16 δεν θα αναθεωρηθεί από την παρούσα Βουλή, οπότε το μόρφωμα των "μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων" θα μείνει στα χαρτιά. Και τα γέλια θα συνεχιστούν επί μακρόν, καθώς θα ιδρύονται κι άλλα κολέγια τα οποία θα αναγνωρίζονται, κλπ, κλπ, ad infinitum. Και, βέβαια, όσο οι κυβερνήσεις θα φοβούνται να προχωρήσουν σε ουσιαστικές παρεμβάσεις στη λειτουργία των δημοσίων πανεπιστημίων (βλέπε προηγούμενα posts), τόσο το μπάχαλο θα διευρύνεται. Δεν έχει πλάκα;
Υ.Γ.1: Στις περισσότερες χώρες - μέλη της Ε.Ε. η ιδιωτική ανώτατη εκπαίδευση είτε δεν υπάρχει είτε είναι εξαιρετικά περιορισμένη. Μπορείτε να διαπιστώσετε αυτό που λέω μπαίνοντας εδώ.
Υ.Γ.2: Απ' ό,τι καταλαβαίνω και τώρα η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας εξετάζει πώς θα παίξει "καθυστέρηση" στο θέμα της αναγνώρισης των κολεγίων. Τι να πει κανείς...
Λοιπόν, για όσους ζούσαν τα τελευταία χρόνια στην έρημο, λέω ότι στην Ελλάδα υπάρχει και μάλιστα αρκετά ανεπτυγμένη ιδιωτική τριτοβάθμια εκπαίδευση, η οποία αναγνωρίζεται κανονικά και με το νόμο στην υπόλοιπη Ευρώπη (π.χ. απόφοιτοι του Deree, για το οποίο πανεπιστημιακός μου είχε πει κάποτε "έλα, μωρέ, της πλάκας κολέγιο είναι", γίνονται άμεσα και χωρίς κανένα πρόβλημα δεκτοί για μεταπτυχιακό στο UMIST, σε αντίθεση με πτυχιούχους, ας πούμε της Αγγλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, οι οποίοι υποχρεούνται να δώσουν κάποιες εξετάσεις στα αγγλικά πανεπιστήμια για να ενταχθούν σε μεταπτυχιακά προγράμματα...). Η εκπαίδευση αυτή παρέχεται από κολέγια στα οποία διεξάγονται -κατόπιν εμπορικών συμφωνιών τύπου franchizing- κάποια προγράμματα σπουδών ξένων πανεπιστημίων, τα οποία παρέχουν και τα πτυχία.
Κι όμως, το υπουργείο Παιδείας ποιεί την νήσσαν για αυτή την κατάσταση, καλυπτόμενο πίσω από το Σύνταγμα και το γεγονός ότι τα κολέγια είναι στη δικαιοδοσία του υπουργείου Εμπορίου (θεωρούνται επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών...) και μέχρι πρόσφατα παρίστανε ότι τα κολέγια δεν υπάρχουν. Έλα, όμως, που γύρισαν τα πράγματα και η πίεση από τας Ευρώπας έγινε ασφυκτική (νέα Οδηγία για την αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων πτυχιούχων, αναμενόμενη απόφαση του Ευρωδικαστηρίου) και η κυβέρνηση άρχισε να ζορίζεται. Έτσι, έβγαλε από το καπέλο την ιδέα της αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος και της ίδρυσης "μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων", μια ιδέα που "περιίπταται" εδώ και κάμποσα χρόνια και την οποία έχει υιοθετήσει -με κάποιες διαφοροποιήσεις- και η αξιωματική αντιπολίτευση.
Και ακριβώς αυτή η ιδέα είναι που έκανε μπάχαλο μια ούτως ή άλλως κακή κατάσταση. Διότι, πείτε μου ειλικρινά, τι διάλο είναι τα "μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια" και, αν μου το εξηγήσετε, εγώ θα βγω στο δρόμο ουρλιάζοντας υπέρ της ίδρυσής του! Προσωπικά, πολύ αμφιβάλλω αν και οι ίδιοι που είναι υπέρ της ίδρυσής τους ξέρουν για τι πράγμα μιλάνε. Σε γενικές γραμμές, απ' όσα έχω ακούσει και διαβάσει, αυτή η "φόρμουλα" βρέθηκε μόνο και μόνο για να μη χρησιμοποιηθεί ο όρος "ιδιωτικά πανεπιστημιακά ιδρύματα", καθώς "πιέζει" διάφορα "φοβικά" κουμπιά σε μεγάλη μερίδα των πολιτών. Σημειώνω εδώ ότι όταν η κυβέρνηση προσπάθησε να περάσει κάποιες ελεγκτικού τύπου τροπολογίες για τη νέα Οδηγία για την επαγγελματική αναγνώριση, η οποία υποχρεώνει να αναγνωριστούν και τα πτυχία των κολεγίων, έφαγε τρελή πόρτα από την Ε.Ε.
Ξέρετε, λοιπόν, ποια είναι η πλάκα; Τα κολέγια θα αναγνωριστούν εκ των πραγμάτων ως πανεπιστημιακά ιδρύματα, χωρίς να έχει αναθεωρηθεί το άρθρο 16 και χωρίς να υπάρχει ουσιαστικό νομικό πλαίσιο για τη λειτουργία τους ως εκπαιδευτικοί οργανισμοί (είπαμε, ανήκουν στο υπουργείο Εμπορίου...). Επίσης, κατά τα φαινόμενα, το άρθρο 16 δεν θα αναθεωρηθεί από την παρούσα Βουλή, οπότε το μόρφωμα των "μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων" θα μείνει στα χαρτιά. Και τα γέλια θα συνεχιστούν επί μακρόν, καθώς θα ιδρύονται κι άλλα κολέγια τα οποία θα αναγνωρίζονται, κλπ, κλπ, ad infinitum. Και, βέβαια, όσο οι κυβερνήσεις θα φοβούνται να προχωρήσουν σε ουσιαστικές παρεμβάσεις στη λειτουργία των δημοσίων πανεπιστημίων (βλέπε προηγούμενα posts), τόσο το μπάχαλο θα διευρύνεται. Δεν έχει πλάκα;
Υ.Γ.1: Στις περισσότερες χώρες - μέλη της Ε.Ε. η ιδιωτική ανώτατη εκπαίδευση είτε δεν υπάρχει είτε είναι εξαιρετικά περιορισμένη. Μπορείτε να διαπιστώσετε αυτό που λέω μπαίνοντας εδώ.
Υ.Γ.2: Απ' ό,τι καταλαβαίνω και τώρα η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας εξετάζει πώς θα παίξει "καθυστέρηση" στο θέμα της αναγνώρισης των κολεγίων. Τι να πει κανείς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου