Πρέπει να ήταν το 1999, όταν φίλος συνδικαλιστής από το χώρο της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και μέλος της διοίκησης μεγάλου συνδικάτου μου έλεγε τον πόνο του, καθώς πίναμε καφεδάκι. "Ρε μαλάκα", μουρμούραγε με απόλυτη πίκρα, "είναι φοβερό αυτό που συμβαίνει! Ό,τι και να προτείνουμε, ό,τι και να πούμε, τα πάντα τα μπλοκάρει η ΔΑΚΕ και, κυρίως, το ΚΚΕ. Τα βρίσκουμε με ΠΑΣΟΚους και Συνασπισμένους για απεργία; Ε, το ΚΚΕ θα μας τη μπλοκάρει, είτε ως μη αρκούντως επαναστατική, είτε ως άκαιρη, είτε ως, ξέρω 'γω, μη κόκκινη. Προτείνουμε να κάνουμε κάτι δυναμικό; Μπα, το ΚΚΕ διαφωνεί. Καταφέρνουμε τελικά να περάσει κάτι; Το ΚΚΕ το μποϋκοτάρει ανοιχτά".
"Δεν ξέρω τι να πω, ρε φίλε", κατέληξε. "Μακάρι να διαψευστώ, αλλά νομίζω ότι ΔΑΚΕ και ΚΚΕ τα έχουν βρει και μπλοκάρουν τα πάντα". Γιατί τα λέω όλα αυτά; Διότι, ήθελα να γράψω για κάποια πράγματα, αλλά με πρόλαβαν με εξαιρετικό τρόπο, τόσο το Οξύ, όσο κι ο Μανδραβέλης στην "Καθημερινή", με τους οποίους συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ! Ταυτόχρονα, σας παραπέμπω στο δημοσίευμα αυτό της "Ελευθεροτυπίας", το οποίο αποτελεί συνέχεια δημοσιεύματος της περασμένης Κυριακής, για να διαβάσετε το ύφος της ανακοίνωσης του τιμημένου, με την οποία διαψεύδει τις πληροφορίες του συντάκτη. Μπράβο, παιδιά, μια χαρά τα πάτε. Άλλωστε, φέτος δεν φροντίσατε να αποκαταστήσετε και το Σταλιν, οπότε γιατί να αποστείτε των μεθόδων του;...
(σιγά μη βάλω φωτό για τέτοια ξεφτίλα...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου