Πριν από κάμποσα χρόνια, σε κάποιο νησάκι ένας παπούς μου είχε πει, μετά από οινοποσία και κουβεντολόι, μια φράση που μου έχει μείνει στο μυαλό: "Μικρέ, παρακαλετό μ***ί, πικρό γ****ι". Τη θυμήθηκα αυτές τις ημέρες, παρακολουθώντας εκ του μακρόθεν το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Και τη θυμήθηκα διότι έχω την αίσθηση ότι οι "σύντροφοι" ζουν στον πλανήτη Χάπι, που κανείς δεν κλείνει μάτι, κάθε μέρα κι άλλο πάρτυ...
Διότι δεν εξηγούνται αλλιώς οι ατέρμονες συζητήσεις για το αν, πώς και υπό ποίες συνθήκες μπορεί να υπάρξει συνεργασία με το ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Παιδιά, δεν ξέρω αν το πήρατε χαμπάρι, αλλά ο Αλαβάνος, ο Τσίπρας και πολύς άλλος κόσμος μέσα στο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σας το ξεκαθάρισαν: "Thanx, but no, thanx". Δεν συζητούν -και καλά κάνουν- συνεργασία επί του παρόντος. Ενδεχομένως να μην το κάνουν και στο μέλλον, αν τα πράγματα συνεχίσουν ως έχουν γι' αυτούς.
Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε ένα δρόμο, αφότου την ηγεσία του κόμματος ανέλαβε ο Αλαβάνος. Ο δρόμος δεν ήταν ούτε εύκολος, ούτε απλός. Όμως, τα στελέχη του τον ακολούθησαν με αξιοθαύμαστη πίστη και υπομονή. Λοιδορήθηκαν, δέχθηκαν επιθέσεις, δέχθηκαν ειρωνίες, ο Πολυδωρας σχεδόν τους κατηγόρησε για τρομοκράτες. Ωστόσο, επέμειναν και σήμερα απολαμβάνουν τα επίχειρα της πίστης και της προσπάθειάς τους. Και, κυρίως, μπορούν να βλέπουν το μέλλον με αισιοδοξία.
Ποιος, λοιπόν, ο λόγος να θέλουν να συνδεθούν με μια "παρακμή", όπως την εκφράζει το ΠΑΣΟΚ; Ποιος ο λόγος να θέλουν να στοχοποιηθούν ως "δεκανίκι" μιας παράταξης που έχει πλέον (δια)φθαρεί; Ποιος ο λόγος να μην συνεχίσουν την πορεία τους και όπου τους βγάλει; Το "στοίχημα Τσίπρας" αποδίδει για την ώρα και, αν το ΠΑΣΟΚ δεν κατορθώσει να βγει προς τα έξω με ουσιαστικό λόγο και δυναμικό πρόσωπο, θα συνεχίσει να πετυχαίνει.
Μάλιστα, βάζω και στοίχημα ότι, αν δεν υπάρξει κάποια δραματική εξέλιξη στην πολιτική σκηνή, σύντομα ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ θα αρχίσει να "λεηλατεί" και τα υπόλοιπα κόμματα -πλην ΛΑΟΣ-, καθώς απογοητευμένοι κεντρώοι και αριστεροί θα πουν το κλασικό "αει σιχτίρ" και θα εγκαταλείψουν ΝΔ και ΚΚΕ, τα οποία στα μάτια τους εκπροσωπούν -δικαίως, κατά τη γνώμη μου- μέρος του προβλήματος.
Για να γυρίσω στο ΠΑΣΟΚ, όμως, νομίζω ότι η "πόρτα" που έφαγε από το ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα σημαντικό "καμπανάκι" (...μη σου πω, ολάκερη καμπάνα της Notre Damme). Το ερώτημα είναι αν τα στελέχη και ο Γιώργος κατάλαβαν τη σημασία του ή αν θα μετρήσει άλλη μια χαμένη ευκαιρία. Ίδωμεν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου