Φωνή βοώντος...

Διάβαζα και ξαναδιάβαζα ένα εξαιρετικό άρθρο του κ. Νίκου Δήμου στη στήλη του στη LiFO (το άρθρο είναι παλιούτσικο...) και προσπαθούσα να σκεφθώ τι θα μπορούσε κανείς να απαντήσει στα απολύτως λογικά επιχειρήματα του κ. Δήμου.

Το μόνο που μπορώ να του απαντήσω είναι ότι, φοβάμαι πως δεν καταλαβαίνει σε ποια χώρα ζει. Διότι ζητά από έναν Έλληνα πολιτικό να κινηθεί εντελώς αντίθετα από τη φύση του: να προστατεύσει τα κεκτημένα του, να διατηρήσει το status, να "καλύψει τα μετόπισθέν" του. Τίποτε άλλο. Τίποτα περισσότερο.

Αν κάποιος πιστεύει ότι ο κ. Καραμανλής έχει το παραμικρό ενδιαφέρον να αλλάξει κάποια πράγματα στη χώρα, φοβάμαι ότι είναι αφελής. Εδώ, αν δεν υπήρχε τρομακτική πίεση -ακόμα και από τα μέσα της κυβέρνησης- να απομακρυνθεί ο Μαγγίνας, σας βάζω στοίχημα ότι ακόμα θα ήταν υπουργός Απασχόλησης.

Κύριε Δήμου, αλλοίμονο, δεν σας αποκαλώ αφελή. Απλώς, στενοχωριέμαι που σας βλέπω να προσπαθείτε να αλλάξετε τα μυαλά ανθρώπων που δεν θέλουν να αλλάξουν. Αφήστε τους πολιτικούς στη μακαριώτητά τους και απευθυνθείτε καλύτερα σε πιο ευήκοα ώτα. Σε νέους ανθρώπους που αληθινά θέλουν να αλλάξει κάτι. Σε ενεργούς πολίτες που τους καίνε τα χάλια της χώρας. Αφήστε τους πολιτικούς στην ησυχία τους: άλλωστε, το μαγαζί έχει καπαρωθεί εδώ και καιρό από τα ίδια ονόματα... Σε κλειστά club, τι να αλλάξει;