Χωρίς πλάκα, είμαι εξαγριωμένος με τον τρόπο με τον οποίο τα ΜΜΕ αντιμετώπισαν -για άλλη μια φορά- μια εφηβική υπερβολή. Μετά τη "μάστιγα των ναρκωτικών", μετά τις "αγριότητες μεταξύ των emo και των trendy", τώρα ανακαλύψαμε εκ νέου "τους τρομερούς κινδύνους που ελλοχεύουν για τα παιδιά μας στο ιντερνέτ (sic)", εξ αφορμής της απόπειρας αυτοκτονίας (;) ενός εφήβου διά της μεθόδου της ασφυξίας.
(ΣΗΜΕΙΩΣΗ: αν θυμάμαι καλά, η διακοπή της κανονικής αναπνοής χρησιμοποιείται από ορισμένους ως -υποτιθέμενο- enhancer της σεξουαλικής ηδονής, είτε κατά τη διάρκεια του σεξ, είτε και κατά τον αυνανισμό. Το αναφέρω για τα πρακτικά...).
Σύμφωνα με ορισμένα ρεπορτάζ που είδα σε τηλεοπτικά κανάλια (...πού αλλού;), ο νεαρός καθοδηγήθηκε στην πράξη του μέσω Internet, "όπου κανείς μπορεί να βρει πληροφορίες για τις πλέον μακάβριες δραστηριότητες" (ή κάπως έτσι). Και κάπου εδώ αρχίζω να τα παίρνω στο κρανίο. Διότι, δεν νομίζω ότι φταίνε τα κανάλια, που τέτοια ζητήματα αντιμετωπίζονται με τόσο επιδερμικό και ανούσιο τρόπο. Φταίμε εμείς: μια κοινωνία που, εκτός δεκάδων άλλων κουσουριών (ρατσιστική, αρκούντως ξενοφοβική, εξαιρετικά διεφθαρμένη, χωρίς αρχές, κλπ, κλπ, ad infinitum...), είναι και βαθύτατα τεχνοφοβική.
Έτσι, είναι πολύ εύκολο να δαιμονοποιηθεί το Internet, ως φορέας κακών, ιδίως από ανθρώπους που δεν το γνωρίζουν και δεν έχουν προσπαθήσει να το κατανοήσουν. Ναι, στο Internet μπορείς να βρεις και επικίνδυνες πληροφορίες. Όπως, επίσης, μπορείς να βρεις και πορνό. Και λοιπόν; Τότε, ας κάψουμε όλα τα κεντρικά περίπτερα της Αθήνας, τα οποία είναι πλήρως εφοδιασμένα με πορνογραφικά έντυπα. Ας κάψουμε, επίσης, όλα τα έντυπα τα οποία μπορεί να περιέχουν πληροφορίες οι οποίες μπορούν να κριθούν "επικίνδυνες για τα παιδιά μας" (...μην ξεράσω). Ας προχωρήσουμε στην ίδρυση επιτροπών για τη διαφύλαξη της τάξης και της ηθικής (ΧΑ!). Εν ολίγοις, ας εκδηλώσουμε όλα τα υπερσυντηρητικά μας ένστικτα και πάθη.
Το Internet είναι τόσο επικίνδυνο, όσο κι ένα μαχαίρι: μπορείς να κόψεις τη μπριζόλα σου και μπορείς να σφάξεις και κάποιον. Το ζήτημα είναι, αν έχουμε τα εφόδια -πνευματικά και ηθικά- ώστε να γνωρίζουμε πού η χρήση παύει να είναι χρηστή και γίνεται επικίνδυνη. Επίσης, για τους γονείς, καλό θα είναι, αντί να μετατρέπουν το Internet σε αποδιοπομπαίο τράγο, να δουν πόσο γνωρίζουν τα παιδιά τους και πόσο έχουν προσπαθήσει να τα γνωρίσουν.
Αλλά, τι να περιμένεις από μια χώρα που οι δύο "κορυφαίες" της ειδήσεις αφορούν... ξενοπηδήματα...
(ΣΗΜΕΙΩΣΗ: αν θυμάμαι καλά, η διακοπή της κανονικής αναπνοής χρησιμοποιείται από ορισμένους ως -υποτιθέμενο- enhancer της σεξουαλικής ηδονής, είτε κατά τη διάρκεια του σεξ, είτε και κατά τον αυνανισμό. Το αναφέρω για τα πρακτικά...).
Σύμφωνα με ορισμένα ρεπορτάζ που είδα σε τηλεοπτικά κανάλια (...πού αλλού;), ο νεαρός καθοδηγήθηκε στην πράξη του μέσω Internet, "όπου κανείς μπορεί να βρει πληροφορίες για τις πλέον μακάβριες δραστηριότητες" (ή κάπως έτσι). Και κάπου εδώ αρχίζω να τα παίρνω στο κρανίο. Διότι, δεν νομίζω ότι φταίνε τα κανάλια, που τέτοια ζητήματα αντιμετωπίζονται με τόσο επιδερμικό και ανούσιο τρόπο. Φταίμε εμείς: μια κοινωνία που, εκτός δεκάδων άλλων κουσουριών (ρατσιστική, αρκούντως ξενοφοβική, εξαιρετικά διεφθαρμένη, χωρίς αρχές, κλπ, κλπ, ad infinitum...), είναι και βαθύτατα τεχνοφοβική.
Έτσι, είναι πολύ εύκολο να δαιμονοποιηθεί το Internet, ως φορέας κακών, ιδίως από ανθρώπους που δεν το γνωρίζουν και δεν έχουν προσπαθήσει να το κατανοήσουν. Ναι, στο Internet μπορείς να βρεις και επικίνδυνες πληροφορίες. Όπως, επίσης, μπορείς να βρεις και πορνό. Και λοιπόν; Τότε, ας κάψουμε όλα τα κεντρικά περίπτερα της Αθήνας, τα οποία είναι πλήρως εφοδιασμένα με πορνογραφικά έντυπα. Ας κάψουμε, επίσης, όλα τα έντυπα τα οποία μπορεί να περιέχουν πληροφορίες οι οποίες μπορούν να κριθούν "επικίνδυνες για τα παιδιά μας" (...μην ξεράσω). Ας προχωρήσουμε στην ίδρυση επιτροπών για τη διαφύλαξη της τάξης και της ηθικής (ΧΑ!). Εν ολίγοις, ας εκδηλώσουμε όλα τα υπερσυντηρητικά μας ένστικτα και πάθη.
Το Internet είναι τόσο επικίνδυνο, όσο κι ένα μαχαίρι: μπορείς να κόψεις τη μπριζόλα σου και μπορείς να σφάξεις και κάποιον. Το ζήτημα είναι, αν έχουμε τα εφόδια -πνευματικά και ηθικά- ώστε να γνωρίζουμε πού η χρήση παύει να είναι χρηστή και γίνεται επικίνδυνη. Επίσης, για τους γονείς, καλό θα είναι, αντί να μετατρέπουν το Internet σε αποδιοπομπαίο τράγο, να δουν πόσο γνωρίζουν τα παιδιά τους και πόσο έχουν προσπαθήσει να τα γνωρίσουν.
Αλλά, τι να περιμένεις από μια χώρα που οι δύο "κορυφαίες" της ειδήσεις αφορούν... ξενοπηδήματα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου