Δύο κείμενα του Πάσχου Μανδραβέλη και του Προκόπη Δούκα στο τελευταίο φύλλο της Athens Voice μου ξανάφεραν στο μυαλό κάποια πράγματα που έγραφα προεκλογικά για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπανδρέου και τα οποία, όσο περνά ο καιρός, αισθάνομαι ότι προσεγγίζουν όλο και περισσότερο στην αλήθεια. Ότι, δηλαδή, ούτε ο Γιώργος πολυπάει το ΠΑΣΟΚ, ούτε το ΠΑΣΟΚ πολυπάει το Γιώργο. Όπως, επίσης, ότι ο Γιώργος ήταν και παραμένει ένα από τα πλεόν ενδιαφέροντα πολιτικά μυαλά σ' ένα τόπο που, πλέον, η πολιτική έχει παραδοθεί ψυχή τε και σώματι στην μικρο/παραπολιτική.
Θα ξαναπώ ότι δεν είμαι ΠΑΣΟΚ, ούτε και πρόκειται ποτέ να γίνω. Όμως, θεωρώ τρομακτική αδικία να ακούγεται η φράση "έλα, μωρέ, ο Γιώργος δεν μπορεί". Ας θυμηθούμε λίγο, τι ΜΠΟΡΕΙ ο Γιώργος: η διαβόητη "εκπαιδευτική μεταρρύθμιση Αρσένη" δεν ήταν τίποτε άλλο από μια επί τω χείρω διασκευή σειράς νομοθετημάτων που είχε επεξεργαστεί ο Γιώργος Παπανδρέου ως υπουργός Παιδείας. Επίσης, μπορεί ως υπουργός Εξωτερικών να έριχνε ζεϊμπεκιές με τον Τζεμ, ωστόσο είχε καταφέρει το Ελσίνκι -μια, πανθομολογουμένως, επιτυχία της ελληνικής διπλωματίας- και, κυρίως, είχε κάνει την εικόνα της Ελλάδας εξωστρεφή και την πολιτική της ευέλικτη και -κατά το μάλλον ή ήττον- πιο αποτελεσματική.
Βεβαίως, και τότε είχε δεχθεί "πάρθια βέλη" ("καλά, στο Εξωτερικών μιλούν μόνο Αγγλικά;;!!", "αυτά δεν ταιριάζουν στους Έλληνες", "μα, καλά, πού νομίζει ότι βρίσκεται, στη Σουηδία;" κλπ ad infinitum). Ωστόσο, τότε ήταν απλώς ένας υπουργός. Ενώ, τώρα, ως αρχηγός κόμματος και πιθανός πρωθυπουργός, ο Γιώργος αποτελεί -θεωρώ- σοβαρή απειλή για όλους όσοι θέλουν να παραμείνει το status quo ως έχει. Έτσι, επί της ουσίας συνεπικουρώντας την κυβέρνηση -ο πρωθυπουργός της οποίας, θυμίζω, κουμπάριασε με τον Ερντογάν, αλλά αυτό δε μας πειράζει, ε;-, οι ΠΑΣΟΚοι συνεχίζουν να υποσκάπτουν την εικόνα του και να τον απαξιώνουν στα μάτια των πολιτών.
Το διά ταύτα νομίζω ότι βρίσκεται στο γεγονός ότι ο Παπανδρέου είναι νεωτεριστής και πολιτικό ον με ανεξάρτητη -σωστή και λάθος- σκέψη και αυτό ενοχλεί πολλούς. Έτσι, προτιμούν να τον απαξιώνουν μαζί με την, ούτως ή άλλως απαξιωμένη και σε μεγάλο βαθμό ανίκανη, κυβέρνηση. Προσδοκώντας, ενδεχομένως, αλλαγές πιο βολικές για να μην αλλάξει τίποτα. Αυτό που παραμένει ερωτηματικό είναι αν ο Γιώργος μπορεί να ξεπεράσει τις παγίδες με τα punjee sticks που του έχουν στήσει δικοί του, ή αν τελικά θα τα βροντήξει όλα και θα πάει σπίτι του. ίδωμεν...
Υ.Γ.: είμαι απολύτως μαζί του με τους φόβους που έχει για τις κινήσεις Βενιζέλου. Όμιλοι προβληματισμού και τα α.....α μας κουνιούνται! Κόμμα μέσα στο κόμμα πάει να κάνει ο σύντροφος Benny, κι ας λεν όλοι ό,τι θέλουν...
Θα ξαναπώ ότι δεν είμαι ΠΑΣΟΚ, ούτε και πρόκειται ποτέ να γίνω. Όμως, θεωρώ τρομακτική αδικία να ακούγεται η φράση "έλα, μωρέ, ο Γιώργος δεν μπορεί". Ας θυμηθούμε λίγο, τι ΜΠΟΡΕΙ ο Γιώργος: η διαβόητη "εκπαιδευτική μεταρρύθμιση Αρσένη" δεν ήταν τίποτε άλλο από μια επί τω χείρω διασκευή σειράς νομοθετημάτων που είχε επεξεργαστεί ο Γιώργος Παπανδρέου ως υπουργός Παιδείας. Επίσης, μπορεί ως υπουργός Εξωτερικών να έριχνε ζεϊμπεκιές με τον Τζεμ, ωστόσο είχε καταφέρει το Ελσίνκι -μια, πανθομολογουμένως, επιτυχία της ελληνικής διπλωματίας- και, κυρίως, είχε κάνει την εικόνα της Ελλάδας εξωστρεφή και την πολιτική της ευέλικτη και -κατά το μάλλον ή ήττον- πιο αποτελεσματική.
Βεβαίως, και τότε είχε δεχθεί "πάρθια βέλη" ("καλά, στο Εξωτερικών μιλούν μόνο Αγγλικά;;!!", "αυτά δεν ταιριάζουν στους Έλληνες", "μα, καλά, πού νομίζει ότι βρίσκεται, στη Σουηδία;" κλπ ad infinitum). Ωστόσο, τότε ήταν απλώς ένας υπουργός. Ενώ, τώρα, ως αρχηγός κόμματος και πιθανός πρωθυπουργός, ο Γιώργος αποτελεί -θεωρώ- σοβαρή απειλή για όλους όσοι θέλουν να παραμείνει το status quo ως έχει. Έτσι, επί της ουσίας συνεπικουρώντας την κυβέρνηση -ο πρωθυπουργός της οποίας, θυμίζω, κουμπάριασε με τον Ερντογάν, αλλά αυτό δε μας πειράζει, ε;-, οι ΠΑΣΟΚοι συνεχίζουν να υποσκάπτουν την εικόνα του και να τον απαξιώνουν στα μάτια των πολιτών.
Το διά ταύτα νομίζω ότι βρίσκεται στο γεγονός ότι ο Παπανδρέου είναι νεωτεριστής και πολιτικό ον με ανεξάρτητη -σωστή και λάθος- σκέψη και αυτό ενοχλεί πολλούς. Έτσι, προτιμούν να τον απαξιώνουν μαζί με την, ούτως ή άλλως απαξιωμένη και σε μεγάλο βαθμό ανίκανη, κυβέρνηση. Προσδοκώντας, ενδεχομένως, αλλαγές πιο βολικές για να μην αλλάξει τίποτα. Αυτό που παραμένει ερωτηματικό είναι αν ο Γιώργος μπορεί να ξεπεράσει τις παγίδες με τα punjee sticks που του έχουν στήσει δικοί του, ή αν τελικά θα τα βροντήξει όλα και θα πάει σπίτι του. ίδωμεν...
Υ.Γ.: είμαι απολύτως μαζί του με τους φόβους που έχει για τις κινήσεις Βενιζέλου. Όμιλοι προβληματισμού και τα α.....α μας κουνιούνται! Κόμμα μέσα στο κόμμα πάει να κάνει ο σύντροφος Benny, κι ας λεν όλοι ό,τι θέλουν...
2 σχόλια:
Ακόμα κι αν κάνει κόμμα μέσα στο κόμμα βρέ παιδιά,εσείς που δεν ανήκετε στο πασοκ τι καίγεστε;
Και μια απορία.
Τι σημαίνει νεωτεριστής;
Αν δηλαδή αποφασίσει αύριο να διαλύσει το ΠΑΣΟΚ (το έχει κάνει ήδη εδώ που τα λέμε),και να το ονομάσει ΝΕΟΦΑΣΙΣΤΙΚΌ ΚΟΜΜΑ,αυτό θα θεωρηθεί ως νεωτερισμό ή απύθμενη ηλιθιότητα.
Μου θυμίζει κάποιους αντιπαθέστατους τύπους που ισχυρίζονται "μα είμαι ο εαυτός μου,είμαι γνήσιος".
Ναί,γνήσιος μαλ....ς
Αν με τη λέξη διάλυση, εννοείς το "κόψιμο" διαφόρων περίεργων και παρασιτικών τύπων, οι οποίοι είχαν κατορθώσει να κάνουν το ΠΑΣΟΚ αντιπαθές ακόμα και σε οπαδούς του, τότε καλά έκανε και το διέλυσε. Επίσης, αμφιβάλλω πολύ αν ο ΓΑΠ θα μετονομάσει το ΠΑΣΟΚ σε ΝΕΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ, άλλα στελέχη μπουρδολογούσαν στο παρελθόν για αλλαγές ονόματος και συμβόλων. Επίσης, νεωτεριστής είναι αυτός που σκέφτεται και το αύριο, κάτι που πολλοί ΠΑΣΟΚοι είχαν ξεχάσει να κάνουν και τώρα ζορίζονται να μάθουν πώς γίνεται. Τέλος, τουλάχιστον εγώ δεν καίγομαι για τα εσωτερικά του ΠΑΣΟΚ. Απλώς, όντας μειοψηφία, θλίβομαι που το ΠΑΣΟΚ έχει γίνει μέρος του προβλήματος του πολιτικού συστήματος, αντί να αποτελεί πρόταση λύσης. Αυτά και θα επανέλθω εν καιρώ.
Α, ναι, πώς είδες την αποψινή κίνηση του Βενιζέλου;
Δημοσίευση σχολίου