Ο super τακτικιστής "κύριος Τίποτα"

Κατ' αρχάς, επειδής εδώ είναι το Ιντερνέτιον και όχι παίξε-γέλασε, σας παραπέμπω σε δύο εξαιρετικάς αναρτήσεις του προφήτου Ζαφόδ (εδώ και εκεί) περί ΝΔ και λοιπών δαιμονίων και σας καλώ να μελετήσετε μετ' επιτάσεως τα σχολιανά που περιλαμβάνονται εις αυτάς. Λέγει ωραίας κουβέντας και η διαβούλευσις είναι ζωντανός και έντονος.

Πάμ' τώρα σιακάτ'. Εγώ δεν θα ασχοληθώ με το ποιος θα είναι, τελικά, ο νέος αρχηγός της ΝΔ. Διότι α) λίγο με νοιάζει και β) αν οι ΠΑΣΟΚιοι δεν κάνουν καμιά χοντρή μαλακία πατατιά, θεωρώ ότι την οκταετία την έχουν καβατζωμένη κανονικά και με το νόμο. Αυτό που θα ήθελα να συζητήσω μαζί σας είναι ο "καγκελάκιος" κ. Αβραμόπουλος. Κι αυτό, διότι θεωρώ ότι ο τύπος αποδεικνύεται τελικά μέγας τακτικιστής και ικανότατος διαχειριστής καταστάσεων και ευκαιριών. Και εξηγούμαι:

Σε παλιότερη ανάρτηση είχα γράψει ότι, για να έχουν ελπίδα έναντι της κόρης "Εκείνου Που Δεν Πρέπει Να Ονομαστεί, Διότι Μαύρη Φιδούκλα Μας Έφαγε Έτσι Και Πούμε Το Όνομά Του", οι υπόλοιποι υποψήφιοι για την προεδρία της ΝΔ θα έπρεπε να αυξήσουν την εντροπία της διαδικασίας εκλογής. Ο Αβραμόπουλος, λοιπόν, το κατάφερε μια χαρά, επιμένοντας σε εκλογή από τη βάση και όχι από το έκτακτο συνέδριο της ΝΔ. Η επιμονή του, σε συνδυασμό με την επιχειρηματολογία του και την υποστήριξη που είχε από Αντωνάκη και Πανίκα, είχαν ως αποτέλεσμα και η κόρη του "ΕΠΔΠΝΟΔΜΦΜΕΕΚΠΤΟΤ" να υποχρεωθεί να υπαναχωρήσει (ειδάλλως θα φαινόταν ότι φοβάται τις ανοιχτές διαδικασίες), αλλά και ο Πρόεδρας Γαρδούμπας να την φάει κανονικά, καθώς και παρατάθηκε η παρουσία του στην προεδρία, αλλά και μπλόκαρε ο -φημολογούμενος- σχεδιασμός του για παράδοση του δακτυλιδίου στην κόρη.

Κατά τη γνώμη μου, όμως, η συνέχεια έχει πολύ ενδιαφέρον: ο Αβραμό, αφού τους γάμησε βραχυκύκλωσε τα αρχικά σχέδια, κάθησε και μέτρησε τις δυνάμεις του και είδε ότι, αν και δεν του βγαίνει με τίποτα η προεδρία, μπορεί να γίνει αυτός που, τελικά, θα "βγάλει πρόεδρο". Έτσι, αποσύρθηκε από τη διεκδίκηση της προεδρίας και περίμενε νά' ρθουν οι άλλοι δύο να του ζητήσουν στήριξη. Μεταξύ μας, θεωρώ ότι η συνεργασία του με τον Αντωνάκη ήταν εξ' αρχής νομοτελειακή, καθώς η κόρη δεν επρόκειτο σε καμία των περιπτώσεων να του εγγυηθεί αξιώματα και χάδια (δεν είναι στο DNA της). Αντιθέτως, ο Αντωνάκης θα ήθελε τον Αβραμό στο πλευρό του, ώστε να διαθέτει έστω και ως επίφαση πρόσβαση στο "κέντρο" (σημειώνω, εδώ, ότι μόλις ο Αβραμό αποχώρησε από τη φάση, τα δημοσκοπικά ποσοστά του Αντωνάκη πήραν την ανιούσα, πράγμα που σημαίνει ότι οι υποστηρικτές του γίγαντα Αβραμό δεν θέλουν με την καμία την κόρη για αρχηγό).

Ο Αβραμό, όμως, έδειξε την ικανότητά του σε τακτικισμούς καθόλη τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων: δημοσιοποίησε τις συναντήσεις του με την κόρη και τον Αντωνάκη, έβγαλε και παραπολιτικά για το περιεχόμενο των συζητήσεων και, τελικά, υποχρέωσε τον Αντωνάκη να κινηθεί "θεσμικά" (κείμενο αρχών και θέσεων), προκειμένου να τον στηρίξει. Έτσι, τώρα, έχουμε την εξής κατάσταση: ακόμα κι αν ο Αντωνάκης χάσει τις εκλογές, η ΝΔ εμφανίζεται πλήρως διαιρεμένη, με την κόρη να έχει τη στήριξη του "μηχανισμού" και όλοι οι άλλοι να είναι απέναντί της. Αν, δε, ο Αντωνάκης κερδίσει την προεδρία, ο Αβραμό κατοχυρώνει δεσπόζουσα θέση μέσα στο κόμμα και μπορεί να το παίξει και "εγγυητής της ενότητας" και άλλες τέτοιες παπαριές αηδίες. Στην ουσία, χάσει-κερδίσει ο Αντωνάκης, ο Αβραμό "βγαίνει λάδι" και ενισχυμένος.

Είδατε ο "κύριος Τίποτα";...