...το μπουρδέλο η Βουλή. Κλέφτες-κλέφτες! Ναααααααααααααααα, ρε! (συνοδευόμενο από χιλιάδες φάσκελα). Και ΟΥΣΤ!Ορίστε, μόλις σας περιέγραψα ένα σημαντικό μέρος από τη συνθηματολογία των "αγανακτισμένων". Και, να σας πω κάτι; Κατά βάση, έχουν δίκιο. Ο πολιτικός κόσμος της Ελλάδας έχει αποδειχθεί, όχι μόνο ανίκανος να διαχειριστεί την κρίση που, εν πολλοίς, ο ίδιος και οι χρόνιες κοτζαμπασορουσφετολογικές τακτικές του δημιούργησαν, αλλά και πολύ λίγος στο να εξηγήσει στους πολίτες αυτής της χώρας ότι, ναι, χρεοκοπήσαμε, τα κάναμε σκατά, ζούμε με τεχνητή υποστήριξη και ΟΛΟΙ θα πρέπει να κάνουμε θυσίες και πρώτοι εμείς, ώστε να καταφέρουμε να βγούμε απ' το κώμα και η χώρα να μη γίνει χαρτοπόλεμος. Ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα, τα δεδομένα θα αλλάξουν προς το χειρότερο και ότι η επιτυχία θα είναι από ένα σημείο και πέρα να μπορέσουμε να τα βελτιώσουμε κάπως.
Προσοχή, δεν μιλάω για τους συνδικαλοστρατούς: αυτοί δεν θα πειστούν με τίποτα, διότι έχουν πολλά να χάσουν. Μιλώ για τον μέσο πολίτη, τον τύπο που έχει έρθει στο αμήν, που βλέπει τα λεφτά του να μειώνονται, τη δουλειά του να γίνεται κάθε μέρα και πιο ανασφαλής, τους λογαριασμούς να μη βγαίνουν και φρικάρει. Κι εγώ φρικάρω και όλοι μας. Κακά τα ψέμματα, είχαμε συνηθίσει αλλιώς και τώρα που, όχι καινούργιο κινητό κάθε χρόνο δεν μπορούμε να πάρουμε, αλλά το χωριό, από 'κει που μας ξύνιζε, μοιάζει ιδανικός/εξωτικός τόπος διακοπών, είναι φυσιολογικό να αναζητούμε τους υπεύθυνους για τις δυσκολίες μας και να τα κάνουμε όλα λίγο ίσωμα. Blame game, που λεν και στο χωριό του Αλογογκούφη.
Έτσι, ναι, είμαι κι εγώ με τους "αγανακτισμένους". Λίγο - πολύ, τα ίδια ζόρια με αυτούς τραβάω (εντάξει, ακόμα έχω δουλειά, άσχετα αν οι συνθήκες έχουν γίνει ΠΟΛΥ δύσκολες) και τους ίδιους φόβους για το μέλλον έχω. Όμως, παράλληλά, δεν μπορώ να μην αισθάνομαι ότι το όλο πράγμα αποτελεί μια απλή μετάθεση ευθυνών. Θέλω να πω, παιδιά, τόσα χρόνια όλοι αυτοί που σήμερα θέλουμε να φύγουν, να παν αλλού, εκλέγονταν νομιμότατα -πολλοί, μάλιστα, και με πάρα πολλές ψήφους- από εμάς. Τι έγινε, τότε που η κρίση δεν ήταν εδώ (που ήταν, αλλά την κρύβαμε κάτω από το χαλί...), ήσαντε καλοί και τώρα είδαμε ξαφνικά τα χάλια τους; Ο Πρόεδρας Γαρδούμπας με ποιανού τις ψήφους βγήκε δύο φορές πρωθυπουργός; Με τωνε ξένωνε; Ο George, που όλοι σήμερα του λέμε να την κάνει, από ποιους πήρε το 2009 κοντά 44%;
Και, μετά, υπάρχει και κάτι άλλο: άντε και τους διώξαμε όλους. Μετά, τι; Διότι, καλές οι γενικές συνελεύσεις και καλές οι αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, αλλά, για να τρέξει το πράμα, χρειάζονται λεφτά. Για να βρούμε λεφτά, πρέπει να βάλουμε φόρους και κάποιος πρέπει να τους μαζέψει. Κι εγώ σου λέω ότι το χρέος το σβήνουμε τσαμπουκά και δεν χρωστάμε σε κανένανε κιαρατά. Δεν πρέπει να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις; Ή θα περάσουμε σε ανταλλακτική οικονομία, "κοίτα δω, δεν μπορούμε να σου δώκουμε το μισθό, αλλά πάρε τώρα πέντε κιλά ρύζι να βολευτείς και μετά βλέπουμε"; Πετρέλαιο για τις συγκοινωνίες και τη θέρμανση πού θα βρούμε; Ή, μήπως, αρχίσαμε να αντλούμε από τα τεράστια ελληνικά κοιτάσματα και δεν το πήρα χαμπάρι;
Για να σοβαρευτώ λιγάκι, αν οι αγανακτισμένοι θέλουν να πετύχουν κάτι, θα πρέπει να περάσουν σε ρεαλιστικές ιδέες και προτάσεις. Πιστεύω ότι, αντί να ζητούν να φύγουν όλοι, θα πρέπει να ζητούν να ΑΛΛΑΞΟΥΝ όλοι. Αντί να ζητούν να καεί η Βουλή (και θυμίζω ότι και κάποιοι άλλοι το 1933 πίστευαν το ίδιο για τη Βουλή τους και τους σβερκώθηκε ωραία και χαλαρά ΚΑΙ ΝΟΜΙΜΑ ένας μανιακός με παράξενο γούστο στις τρίχες του προσώπου...), θα πρέπει να ζητούν η Βουλή να αποκτήσει τον πραγματικό της ρόλο (όχι να τον ανακτήσει, ποτέ δεν τον είχε) και να εκφράζει τη λαϊκή βούληση κι όχι τα μικροσυμφέροντα του ενός και του άλλου. Αντί να φωνάζουν ΟΥΣΤ, θά'πρεπε, νομίζω, να απαιτούν οι πολιτικοί να βγουν από τη γυάλα τους, να κατέβουν κάτω και να συζητήσουν με τον κόσμο και να βρουν πραγματικές λύσεις και όχι τα γαμημένα μπαλώματα με τα οποία πορεύεται αυτή η χώρα από αμνημονεύτων.
Και όποιοι δεν μπορούν ή δεν θέλουν, σπιτάκι τους, αλλά με δημοκρατικές διαδικασίες και ψήφο και όλα. Για να δούμε, κιόλας, πόσα απίδια χωρά ο σάκος ολονώνε μας. Διότι, μάγκες, αν μετά απ' όλα αυτά ξαναβγάλουμε τους γόνους και τα "λαμπερά πρόσωπα" στη Βουλή, τότε είμασε άξιοι της μοίρας μας. Και κάτι τελευταίο: ο εμπρησμός του Reichstag (φωτο) ήταν το τελευταίο βήμα της Γερμανίας προς την κατάλυση της δημοκρατίας και την κυριαρχία του ναζισμού. Δεν ξέρω, αλλά κάθε φορά που ακούω "να καεί..." αυτή η εικόνα έρχεται στο μυαλό μου. Μπορεί, όμως, και νά'μαι υπερβολικός.
SUPA-DUPA UPDATEάρα: για μπανίστε εδώ δυο εξαιρετικές γαμάουα αποψεις από τον Προφήτη Estarian και από τον Ζάφοδα. 'Νταξ', αυτοί είναι και νέα παιδγιά, όχι γερογκρινιάρηδες σαν κι εμένα...
7 σχόλια:
Θα συμφωνήσω αν όχι σχεδόν με όλα, τουλάχιστον με τα περισσότερα. Μόνο σε ένα σημείο θα φιαφωνήσω πάραυτα: δεν πρόκειται για μετάθεση ευθυνών. Εγώ αυτό που έχω διαπιστώσει είναι ότι πολλοί έχουν συνειδητοποιήσει τα λάθη τους. Έχω συζητήσει με αρκετούς -που δεν ήξεραν καν- οι οποίοι μου το έλεγαν φόρα παρτίδα. Εγώ από την πλευρά τους σε όλους έλεγα το ίδιο πράγμα: φίλε, δεν με ενδιαφέρει τι ψήφιζες ή τι είσαι.
Αν δεν μπορούμε ν'αποδεχθούμε ότι ως άνθρωποι κάνουμε και λάθη, ή μάλλον εσείς διότι εγώ θεός ειμί, τότε όλους αυτούς που ψήφιζαν μαλακοειδώς θα έπρεπε να τους εκτελούμε προς παραδειγματισμό.
Ακριβώς όμως όπως οι ίδιοι πολιτικοί είναι που θα πρέπει να βγάλουν το φίδι από την τρύπα και ως εκ τούτου πρέπει να ζητάμε ν'αλλάξουν, ακριβώς στο ίδιο μοτίβο μπορούμε να αποδεχθούμε ότι και ο κόσμος από κάτω μπορεί ν'αλλάξει.
Κατά τα λοιπά, πολύ καλό κείμενο.
Ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Τώρα, στο ζουμί, κάποιοι κάνουν μετάθεση ευθυνών. Εγώ απλώς λέω ότι αντί να μπλέκουμε με τα ποιος φταίει, ποιος έκανε τα χειρότερα και τα τοιαύτα, να απαιτήσουμε από τούδε ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του και να κάνει αυτό που πρέπει.
Μα κοίτα, όπως υπάρχουν και αυτοί που πετάνε φόλες, έτσι υπάρχουν κι αυτοί που νομίζουν ότι με την υποτιθέμενη λαϊκή συνέλευση κάτι σημαντικό κάνουν (ενώ στην πραγματικότητα κάνουν κάτι που δεν είχαν ξανακάνει ποτέ και που νομίζουν ότι είναι κάτι που δεν έχουν διαβάσει ποτέ τι ακριβώς ήταν), και παρομοίως υπάρχουν και άλλοι που λένε αυτό που λες εσύ.
Το ότι όλοι μαζί φωνάζουν "κλέφτες" ή κι άλλα συνθήματα, δεν σημαίνει ότι ενστερνίζονται και τις ίδιες απόψεις. Το τονίζω αυτό διότι τεχνηέντως έχει περάσει από πολλούς πολέμιους προς τα έξω ότι οι αγανακτισμένοι πιστεύουν τα συγκεκριμένα ένα, δύο, τρία, δέκα πράγματα. Καμία σχέση. Θa ήταν σα να λέγαμε ότι ολόκληρη η κοινωνία αποτελείται από τα ίδια άτομα.
Όχι, μωρέ, αυτά τα κάνουν τα ΜΜΕ που δεν καταλαβαίνουν ακόμα την τύφλα τους με την όλη φάση και την περιγράφουν σαν κάτι μεταξύ συγκέντρωση της ΓΣΕΕ στα '80s και υπαίθριο πάρτι. Απλώς, πιστεύω ότι όσο το πλαίσιο θα είναι ασαφές, τόσο θα ανοίγεται ο δρόμος για "έξυπνους" να επιχειρήσουν να καπελώσουν την όλη κατάσταση. Όσο πιο "σκληρό" και συγκεκριμένο πλαίσιο προκύψει (π.χ., δεν φεύγουμε από εδώ αν δεν μας εξηγήσετε, δημόσια, γιατί δεν διώκεται κανένας πολιτικός για το Βατοπέδι/χρηματιστήριο/δομημένα, κλπ), τόσο πιο δύσκολο θα είναι για τους "έξυπνους" να καπελώσουν καταστάσεις. Και, κυρίως, τόσο πιο δύσκολη θα είναι η προβοκάτσια, την οποία βλέπω νά'ρχεται...
Καλα τα λες. Καλη η "επανασταση" (αν και επιμενω οτι χωρις βια, επανασταση ΔΕΝ υπαρχει) αλλα μετα ... τι;
Μετα απο τρια χρονια ανεργίας και μολις προσφάτως ξανα μισθωτός νομιζω οτι το περασα σε ενα μεγαλο βαθμό το παλουκάκι. Και παλι εγώ ψιλοδιαφωνώ με τους "αγανακτισμένους". Ολα καλα κι όλα ωραία αλλα...μετά τι;
Σίγουρα οχι Gap, οχι Τσαμαρά όχι αλλο κάρβουνο. Αλλα τι; Οταν ζητάς αλλαγή οφείλεις να έχεις και προτάσεις για το μετά, αλλιως κινδυνεύεις να έρθεις ακριβώς στα ίδια με τα ζώα που κατοικοεδρεύουν και κλάνουν στης βουλής τα έδρανα.
Ομως τι ελπίδα υπάρχει; Είμαι 100% απαισιόδοξος και πεπεισμένος οτι στις επόμενες εκλογές καμιά πεντάρα κατομύρια ψήφοι θα πανε στα σύνηθη ρεμαλια.
Οσο για την πυρπόληση του Ραϊχσταγκ οσο και να προσπαθήσουμε τον υπανθρωπισμό των Γερμανών δεν θα τον φτάσουμε (ναι είμαι ΚΑΙ ρατσιστής).
Χαιρετούρες. Μπρασίντα.
Πού είσαι εσύ, ρε ψυχή; Χαίρομαι που (μοιάζεις να) ξεπέρασες το λούκι...
Ναι το ξεπέρασα , ή απλα ίσως να μπήκε βαθύτερα και να μην το νιώθω ακόμα. Είναι θέμα ελαστικότητας ξέρεις...
Εν πασει περιπτώσει μια παλια καλή παρέα ίσως να βοηθήσει (να το απολαύσω τουλαχιστον αν δεν μπορω να το αποφύγω)
Δημοσίευση σχολίου