...Τη συναίνεσή μου μέσα!!!

Τώρα που το πανηγυράκι της συναίνεσης τελείωσε, νομίζω ότι ήρθε η ώρα να πούμε μερικά πράγματα πολύ καθαρά και ξάστερα, ώστε να μην ξαναμπούμε σε αυτό το αρρωστημένο τριπάκι. Έχουμε και λέμε, λοιπόν:

1) Σε καμία χώρα αυτού του σύμπαντος οι κυβερνήσεις δεν κυβερνούν ελέω αντιπολίτευσης. Ακόμα και κυβερνήσεις συνασπισμού πολλών κομμάτων ή κυβερνήσεις μειοψηφίας ακολουθούν την πολιτική τους (βάση προγράμματος ή δεσμεύσεων προς εταίρους) και οι υπόλοιποι, είτε στηρίζουν είτε δεν στηρίζουν (όπως έγινε στην Πορτογαλία, όπου η κυβέρνηση Σόκρατες έπεσε, αφού η αντιπολίτευση ήρε την εμπιστοσύνη της). Μόνο στην Ελλάδα η εφαρμογή ένος προγράμματος σταθερότητας από μια κυβέρνηση που διαθέτει σαφή κοινοβουλευτική πλειοψηφία γίνεται αντικείμενο συζήτησης ώστε να έχει την αποδοχή και της αντιπολίτευσης. Δηλαδή, ουδεμία σοβαρότης. Πολλώ δε μάλλον, αν θυμηθούμε ότι την ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ© την κατοχύρωσε πρώτος ο Πρόεδρας Γαρδούμπας (γνωστός και ως "ο καταλληλότερος", αλλά και ως "ο κουρασμένος"), για τον οποίο μαθαίνουμε πρόσφατα ότι όταν τού'λεγαν να λάβει μέτρα, έλεγε "άστα, μωρέ, γι' αργότερα"...

2) Επίσης, πρέπει να θυμόμαστε ότι ο George δεν έχει έλλειμμα συναίνεσης: η ΝΔ υποστηρίζει ότι έχει ψηφίσει τα μισά από τα νομοσχέδια που έφερε στη Βουλή η κυβέρνηση (μπορεί νά'ναι τα 2/5 ή τα 4/7, πάντως είναι πολλά περισσότερα από αυτά που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ επί κυβερνήσεων του Πρόεδρα Γαρδούμπα...). Επίσης, η Ντόρα στηρίζει, ο Κουβέλης στηρίζει (εξ αποστάσεως, αλλά στηρίζει) και ο Καρατζαφέρης τις μονές μέρες στηρίζει (τις ζυγές τον πιάνει ο ζάχαρος και στηρίζει το Σαμαρά ή τη σύσταση οικουμενικής κυβέρνησης). Οπότε, οι μόνοι που δε στηρίζουν με την καμία είναι το ΚΚΕ (το οποίο δε θα στήριζε ούτε νέα επανάσταση των μπολσεβίκων, αν την οργάνωνε άλλο κόμμα) και ο ΣΥΡΙΖΑς, που ούτε κι αυτός έχει ξεκαθαρίσει τι στηρίζει. Άρα, άτοπη η συζήτηση για συναίνεση, αφού ούτως ή άλλως υφίσταται και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό.

3) Ναι, αλλά οι Ευρωπαίοι; Γιατί μας πρίζουν με τη συναίνεση; Μα, αν οι Ευρωπαίοι έβλεπαν μια κυβέρνηση αποφασισμένη, σιγά μην ασχολούνταν με τη συναίνεση. Όμως, άμα βλέπουν ότι ο George τά'χει τα θεματάκια του στην υλοποίηση της συμφωνίας για τη χρηματοδότηση της Ελλάδας, βλέπουν ότι και τίποτα δεν κάνει, αλλά και ότι ο κόσμος τά'χει πάρει μαζί του, άμα βλέπουν ότι ο Σαμαράς διεκδικεί την εξουσία με λάβαρο την αναδιαπραγμάτευση του μνημονίου και το σενάριο επιστημονικής φαντασίας που ακούει στο όνομα "Ζάππειο ΙΙ" (αφού το "Ζάππειο Ι" δεν θέλησε να το γυρίσει ταινία ούτε η Troma Films), ε, λογικό δεν είναι να αρχίσουν να ανησυχούν για το πού θα πάνε οι παράδες τους και αν θα τους πάρουν πίσω; Δηλαδή, sorry κιόλα, αλλά εσείς δε θα θέλατε μια κάποια διασφάλιση άμα δανείζατε κάποιονε; Αυτό θένε κι αυτούνοι...

4) (πωπω, γράφω όπως μιλάει ο Αλαβάνος!!!) Για να τελειώνουμε: ή η κυβέρνηση θα σοβαρευτεί, θα εφαρμόσει το μνημόνιο και θα αναλάβει και αυτή, όπως και όλοι οι υπόλοιποι τις ευθύνες που αναλογούν στον καθένα, ή να φωνάξουμε μια επιτροπή από τας Ευρώπας να μας κυβερνήσει, να τελειώνουμε. Το πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας αποδεικνύεται εν συνόλω για άλλη μια φορά πολύ λίγο και αυτό είναι το χειρότερο απ'όλα. Δεν μου αρέσουν οι αναφορές στη Θάτσερ, αλλά η κυρία εφάρμοσε την πολιτική της με το σύνολο της Βρετανίας (και το κόμμα της...) στην κόντρα. Και κέρδισε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις. Αλλά, ξέχασα: η Θάτσερ είχε cojones...