24 Ιουνίου 2010

Η μάχη του λιμανιού (...που δεν έγινε)

Επειδής βαριέμαι φριχτά -άσε που ετοιμάζομαι να πάω στο Terras Vibe, για τη μάχη των τιτάνων (Anthrax, Megadeth, SLAYEEEEEEEER, Metallica, \m/)- λέω σήμερα να συμπεριφερθώ και πάλι αντικο(υ)μμουνιστικά και να την πέσω στο ΚΚΕ και ΠΑΜΕ και το σόου που επιχείρησε να στήσει χθες στο λιμάνι του Πειραιά, αλλά δεν του έκατσε.

Από τη στιγμή που η απεργία δύο ναυτεργατικών σωματείων κρίθηκε παράνομη, έβαζα και στοίχημα ότι το ΚΚΕ θα πάει στο λιμάνι να κάνει μπάχαλο, όπερ και εγένετο. Οι δυνάμεις κρούσης του ΠΑΜΕ (πρέπει νά'ναι καμιά 300αριά άτομα τα οποία είναι πάντα σε επιφυλακή και με στυλιάρια υπηρεσίας τρέχουν όπου το ΚΚΕ κρίνει ότι πρέπει να παρέμβει) μπλόκαραν τις αναχωρήσεις των πλοίων, δημιουργώντας σοβαρό πρόβλημα στις συγκοινωνίες, προκαλώντας οργή στους επιβάτες και αμηχανία στις "δυνάμεις ασφαλείας", οι οποίες υποτίθεται ότι θα έπρεπε να επιβάλλουν την τάξη και τη νομιμότητα.

Τελικά, αν εξαιρέσει κανείς κάποια μικροεπεισόδια μεταξύ ΠΑΜιτών και επιβατών και τα γνωστά χριστοπαναγίδια που έπεσαν από τους δυστυχείς που πήγαν στο λιμάνι κι έμειναν εκεί αμανάτι, δεν έγινε τίποτα, κάτι που προφανώς πρέπει να φρίκαρε το ΚΚΕ. Διότι, μη γελιέστε, η χθεσινή ιστορία αυτό είχε ως στόχο: να μετατραπεί ο Πειραιάς σε πεδίο μάχης, με γριές και παιδάκια να τρέχουν αλλόφρονες ανάμεσα στα δακρυγόνα και τα ΜΑΤ, με φωτογραφίες τραυματισμένων ΠΑΜιτών, με τα έτσι και τα αλλιώς μιας τέτοιας κατάστασης. Ώστε, μετά, το ΚΚΕ να βγαίνει και να τα χώνει στην ανάλγητη κυβέρνηση που δέρνει απεργούς αγωνιστές και αθώους πολίτες, κλπ, κλπ, ad infinitum.

Το θέμα είναι ότι ο Χρυσοχοΐδης τους χάλασε τη σούπα, καθώς διέταξε τους Λιμενικούς να μην κάνουν τίποτα. ΟΚ, η εικόνα της χώρας, όσο και να το κάνεις, έφαγε μια χλαπάτσα. Ωστόσο, ήταν πολύ μικρότερη από αυτή που θά'τρωγε, αν χθες πραγματοποιούνταν η "μάχη του λιμανιού", που εμφανώς επεδίωκε το ΚΚΕ. Θεωρώ, δε, ότι την επόμενη φορά που το ΠΑΜΕ θα επιχειρήσει να προβεί σε νέα εκδήλωση "ανυπακοής" στην "κυβέρνηση της Ε.Ε., του ΔΝΤ και των μονοπωλίων" θα βρεθεί προ εξαιρετικά δυσάρεστης εκπλήξεως. Με εκπλήσσει, δε, το γεγονός ότι η κυβέρνηση δείχνει να κατανοεί πολύ καλύτερα απ'όσο περίμενα, τι σημαίνει "διαχείρηση κρίσεων". Όσο για το ΚΚΕ, ακόμα κι αν έχει χίλια δίκια, με τις τακτικές του τα χάνει και αυτό φαίνεται και από τις ανύπαρκτες "εισπράξεις" του από τη λαϊκή δυσαρέσκεια.

Αλλά, τι να περιμένεις από ανθρώπους που αγωνίζονται να με πείσουν ότι ο Στάλιν αδικήθηκε;...

(σ.σ. η φωτό είναι από "Τα Νέα")

Δεν υπάρχουν σχόλια: