Περί αποχής ο λόγος και περί μηνυμάτων της λεχώνας κάλπης -η οποία διά βιασμού κατέστη έγκυος. Τι πά' να πει γιατί δεν πήγε ο κόσμος να ψηφίσει; Σε μια κοινωνία όπου ο προσωπικός ευδαιμονισμός έχει γίνει φετίχ, τι ακριβώς περιμένει ο -φθαρμένος και υπεύθυνος για την κατάσταση- πολιτικός κόσμος; Στα παλιά του τα Timberland του άλλου και οι ευρωεκλογές και τα διακυβεύματα και η Ενωμένη Ευρώπη και το μέλλον της.Η Μύκονος νά'ναι στη θέση της και, στην τελική, όταν ο ίδιος ο Καραμανλής σπρώχνει τον κόσμο στην αποχή (γιατί ξέρει ότι όσο μεγαλύτερη η συμμετοχή, τόσο μεγαλύτερο και το στραπάτσο της ΝΔ...), λέγοντας εμμέσως πλην σαφώς "δεν πά' να ψηφίσετε ό,τι γουστάρετε, τη Δευτέρα εγώ θα παραμένω πρωθυπουργός και θα συνεχίσω να κάνω ό,τι θέλω", τόσο ο κόσμος θα ρίχνει μαύρη πέτρα πίσω του (...όχι ότι θέλει και πολύ). Όσο για τα διλήμματα του ΠΑΣΟΚ, όταν επί δεν ξέρω κι εγώ πόσο καιρό το ίδιο το κόμμα απαξιώνει τον αρχηγό του, πόσο εύκολο είναι μετά αυτός να πείσει το αδιάφορο κοινό;
Το οποίο κοινό, αντιδρώντας εντελώς παυλοφικά, έτρεξε στα πιο "ασφαλή" (διάβαζε: συντηρητικά και "κλειστά") κόμματα (ΛΑΟΣ και ΚΚΕ), ή έριξε συνειδητά ψήφο στον αέρα (Παπαθεμελήδες και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις...). Το μόνο αυθεντικό μήνυμα της κάλπης αφορά στις λαλακίες που έκανε και πλήρωσε ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και να δω τώρα αν τα συντρόφια στην Κουμουνδούρου θα έχουν τα cojones να πουν τα σύκα-σύκα και την ΚΟΕ ανύπαρκτη και να τρέξουν να προλάβουν, διότι, έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα, τους βλέπω εκτός Βουλής στις ερχόμενες με γοργά βήματα εθνικές εκλογές.
Κατά τα λοιπά, βοήθειά μας, διότι ο πρωθυπούργαρος ζήτησε και πάλι σεμνότητα και ταπεινότητα και επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων. Οπότε,... μην πανικοβάλλεστε και πρώτα τα γυναικόπαιδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου