Κάποια στιγμή, όταν το παραλήρημα καταλαγιάσει, θα γράψω τι πιστεύω για τον Obama. Ωστόσο, σήμερα θα ήθελα να πω δυο λόγια για το μέλλον των ηττημένων, του Ρεπουμπλικανικού κόμματος. Κι αυτό, διότι πολύ φοβάμαι ότι περισσότερη σημασία από τη νίκη του Obama, θα έχουν οι από τούδε διεργασίες στο εσωτερικό του G.O.P. και η κατάληξή τους.Από τα πρώτα στοιχεία των εκλογικών αποτελεσμάτων φαίνεται ότι σε Βουλή και Γερουσία στις τάξεις των Ρεπουμπλικάνων κυριαρχούν οι πιο "ακραίοι" εκπρόσωποι του χώρου. Αυτό σημαίνει ότι, λίγο-πολύ, το κόμμα θα στραφεί προς πιο "σκληρή" γραμμή και πιο "αδιάλλακτες" θέσεις, τόσο στο Κονγκρέσο, όσο και στην κοινωνία, αφού οι πιο μετριοπαθείς φωνές έμειναν εκτός νυμφώνος.
Παράλληλα, ερωτηματικό παραμένει τι μέλλει γενέσθαι με τη Sarah Palin, το τέρας του Frankenstein που ο McCain δημιούργησε -προφανώς περικυκλωμένος από την "ψυχωτική" άκρα χριστιανική Δεξιά του G.O.P. και υποκύπτοντας στις ιδέες του Karl Rove και των "παιδιών" του- και στο τέλος είχε προχωρήσει σε ανταρσία εναντίον του, χτίζοντας το δικό της προφίλ με στόχο τις εκλογές του 2012.
Πολλές φωνές της άκρας Δεξιάς του G.O.P. -από τον William Kristol ως τον Rush Limbaugh- θεωρούν ότι το Palin είναι το μέλλον του κόμματος. Αν κάτι τέτοιο συμβαίνει, τότε θα πρέπει ή να βρούμε ένα τρόπο να βαλσαμώσουμε τoν Obama, ή να προωθήσουμε την αποίκιση του Άρη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου