4 Οκτωβρίου 2008

Sarah Palin, Metallica, Κ. Καραμανλής: ο θρίαμβος της "μηδενικής προσδοκίας"

Μετά το τέλος του debate των υποψηφίων αντιπροέδρων των ΗΠΑ, Joe Biden (Δημοκρατικοί) και Sarah Palin (Ρεπουμπλικάνοι), οι οπαδοί του G.O.P. πανηγύριζαν και μίλαγαν για θρίαμβο της Κυβερνήτου της Αλάσκα: προσοχή, όχι επειδή κατόρθωσε να "κερδίσει" τον αντίπαλό της -αυτό έμοιαζε σχεδόν αδύνατο. Ούτε επειδή η παρουσία της στο debate ήταν ισχυρή και έδωσε πόντους στο δίδυμο McCain - Palin. Αλλά, μόνο και μόνο, επειδή δεν έκανε κάποια μαλακία, η οποία θα έβαζε σε (ακόμα μεγαλύτερους) μπελάδες την ήδη προβληματική εκστρατεία του McCain. Εκπληκτική λογική: δεν τα έκαν σκατά, άρα νίκησε. Δεδομένων, πάντως, των εξαιρετικά χαμηλών προσδοκιών που είχαν αναπτυχθεί πριν το debate, μπορεί κανείς να πει ότι η κ. Palin, ε, δεν τα πήγε κι άσχημα.

***

Με πέντε χρόνια "κενό", μετά το αβυσσαλέα κακό "St. Anger", οι Μetallica επιστρέφουν με τον ένατο στούντιο δίσκο τους με τον (άθλιο, κατά τη άποψή μου) τίτλο "Death Magnetic". Θεωρώ ότι ο τεράστιος μηχανισμός πίσω από το brand που ονομάζεται Metallica θα πρέπει να αναστέναξε με ανακούφιση, όταν είδε τις πρώτες κριτικές για το δίσκο και διαπίστωσε ότι είναι θετικές. Δεδομένης της πάνδημης καταδίκης του "St. Anger", αλλά και του τεράστιου hype που προηγήθηκε της κυκλοφορίας του "Death Magnetic", δεν είμαι σίγουρος ότι οι πανηγυρισμοί είναι σωστοί: ο δίσκος είναι μετριότατος και δεν αγγίζει ούτε καν το "μαύρο άλμπουμ" του 1991. Απλώς, δεδομένων των χαμηλών προσδοκιών που οι Metallica είχαν δημιουργήσει τα τελευταία σχεδόν 17 χρόνια, οτιδήποτε ξεπερνούσε το χάλι του "St. Anger", θα κέρδιζε δάφνες.

***

Μετά την τραγική παρουσία του κ. Καραμανλή στη ΔΕΘ -όπου υπερασπίστηκε υπουργό που φοροδιέφευγε, κάλυψε άλλο που εμπλέκεται σε υπόθεση δωροδοκίας και ξεκαθάρισε ότι "μη μου το Θόδωρο τάραττε"-, υπάρχει αρκετός κόσμος που έχει αναθαρρήσει με τις τελευταίες εμφανίσεις του πρωθυπουργού στην Κ.Ε. της ΝΔ, στο Υπουργικό Συμβούλιο και στην ΟΝΝΕΔ. Όμως, τι ακριβώς έκανε ο κ. Καραμανλής; Απείλησε ευθέως όποιον διαφωνεί με τη στάμπα του αποστάτη, κάλεσε τους υπουργούς να κάνουν και κά'να ρουσφέτι και μας απείλησε όλους με συνέχιση των μεταρρυθμίσεων. Είναι όλα αυτά λόγοι για να πανηγυρίζει κανείς; Ε, δεδομένης της "καταστροφής" της ΔΕΘ, ακόμα και το ελάχιστο μπορεί να παρουσιαστεί ως κάτι, αν συγκριθεί με το τίποτα.

Τελικά, είναι καλό πράγμα οι χαμηλές προσδοκίες: σου δίνουν φτερά...

Δεν υπάρχουν σχόλια: