3 Νοεμβρίου 2011

The game is on

Στο προηγούμενο ποστάκιο έγραφα κάτι για μάσκες που θα πέσουν. Ε, από σήμερα δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που να πιστεύει ότι όλοι αυτοί που μας υπόσχονται "σωτηρία" και "ανάπτυξη" έχουν έστω και κατ' ελάχιστον κάτι τέτοιο στο μυαλό τους. Μέρκελ και Σαρκοζί πέταξαν τις μάσκες και ήταν σαφέστατοι: ή αποδέχεστε χωρίς δεύτερη κουβέντα αυτά που αποφασίσαμε πριν από σας για σας ή... Εδώ, δεν είναι απόλυτα σίγουροι για το τι μπορούν να πουν, καθώς ούτε οι ίδιοι το γνωρίζουν. Οι πολυαγαπημένοι "κανόνες", για τους οποίους ο Σαρκό μας ζάλισε τον έρωτα δεν προβλέπουν τι γίνεται από εδώ και πέρα. Οι Συνθήκες είναι ελλειπείς, τα μάνιουαλ προβληματικά. Το πρωί θα επιχειρήσουν να στήσουν το σενάριό τους, μαζί με Ισπανία και δεν ξέρω κι εγώ ποιους άλλους, αλλά τα νερά είναι άγνωστα και θολά.

Η οργίλη αντίδραση του Σαρκοζί στην ερώτηση του δημοσιογράφου της Liberation περί διευθυντηρίου των Βρυξελλών που ενεργεί πέρα και πάνω από τους λαούς που υποτίθεται ότι υπηρετεί ήταν παραπάνω από αποκαλυπτική: το υφάκι του δεν μπορούσε να κρύψει την αμηχανία του. Κρίμα που ο δημοσιογράφος δεν πρόλαβε να του θυμίσει ότι τους κανόνες, που με τόση λατρεία επικαλέστηκε, ήταν η Γαλλία και η Γερμανία που πρώτοι απ' όλους τσαλαπάτησαν -ατιμωρητί, κιόλας. Όμως, ακόμα κι έτσι, ακόμα και με πιέσεις πέρα από κάθε δημοκρατική νομιμοποίηση, ακόμα και με εκβιασμούς επιπέδου μαφίας, ξέρουν ότι η περίπτωση της Ελλάδας δεν είναι ίδια με την περίπτωση των τραπεζιτών. Ξέρουν ότι η Αθήνα μπορεί να οδηγήσει σε περιδίνιση ολόκληρη την Ευρωζώνη. Εξ ου και ο κουτσαβακισμός τους.

Ένας κουτσαβακισμός που ανατρέπεται ολοκληρωτικά από τις υπεράνω γελοιότητας δηλώσεις του Νταλάρα (κρίμα ρε Χάρι Κλυν, για λάθος Νταλάρα έβγαλες την ιστορική σου φράση...), που σα χεσμένος πανικόβλητος προσπαθεί να πουλήσει τη νέα σύμβαση ως το καλύτερο πράγμα για την Ελλάδα μετά την εφεύρεση του αυνανισμού. Βλέπετε, ο κυρ-Τσαρλς είναι μέσα στο παιχνίδι και, μάλλον, κατανοεί σε μεγαλύτερο βάθος από το Μερκοζί, π.χ. τι θα σήμαινε "άτακτη χρεοκοπία" της Ελλάδας για το σύνολο του ξεκουρδισμένου παιχνιδιού που ονομάζεται "παγκόσμια οικονομία". Γιατί αυτός -και οι όμοιοί του- ξέρουν όλους τους σκελετούς και όλα τα ντουλάπια που είναι κρυμμένοι.

Το μόνο πράγμα που οι Ευρωεκβιαστές μπορούν να αξιοποιήσουν, είναι η έκτη δόση του μηχανισμού στήριξης. Αλλά κι εκεί ξέρουν ότι λίγα πράγματα μπορούν να κάνουν, καθώς μια στάση πληρωμών είναι πιο απευκταία κι από το να κολλήσουν AIDS. Και, ξέρετε ποια είναι η μεγαλύτερη πλάκα; Ζητούν την κύρωση από τη Βουλή της τελευταίας συμφωνίας, χωρίς το περιεχόμενό της να έχει καν αποσαφηνιστεί. The law west of Pecos, έτσι; Ξέρετε κάτι; Όλα αυτά δεν ανατρέπουν το γεγονός ότι η Ελλάδα, όχι, οι Έλληνες τα κάναμε σκατά και ότι πρέπει να συμμαζέψουμε κάπως το μπάχαλό μας. Ωστόσο, τα παγωμένα βλέμματα, τα σφιγμένα χείλη και η έκδηλη αμηχανία των "ηγετών" της Ευρώπης ήταν πολύ πιο εύγλωττα από τα όσα είπαν.

Μετά από την αθλιότητα που βιώσαμε χθες, αν υπήρχε σοβαρό πολιτικό προσωπικό στην Ελλάδα θα έπρεπε σύσσωμο αύριο κιόλας να προκηρύξει διπλό δημοψήφισμα: για την παραμονή ή όχι της Ελλάδας στο ευρώ και, όταν η νέα συμφωνία αποσαφηνιζόταν, και γι' αυτή. Πολύ φοβάμαι, ωστόσο, ότι τα θλιβερά ανθρωπάκια που μας κυβερνούν έχουν ήδη μπει στη διαδικασία απεμπλοκής τους από αυτό το ιστορικής σημασίας εγχείρημα. Κρίμα, γιατί μετά από πολλά χρόνια η Πολιτική θα έμπαινε μπροστά από τον πολιτικαντισμό στην Ελλάδα και στην Ευρώπη... Κρίμα...

UPDATE: να ανησυχώ που και ο Βαρουφάκης συμφωνεί (σχετικά, πάντα...) μαζί μου;

Υ.Γ.: ναι, είμαι ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΫΠΝΟΣ. Fuck.

Δεν υπάρχουν σχόλια: