17 Ιουνίου 2011

Troubled every day...

Από το προηγούμενο ποστ, πιστεύω ότι τα μόνα σημεία που θα πρέπει να φάω κανονικά και με το νόμο είναι τα εξής:

"... ... ..."

Ακριβώς αυτά. Εκτός κι αν κανείς πιστεύει ότι το νέο κυβερνητικό σχήμα γεμίζει τους ΠΑΣΟΚους βουλευτές με θάρρος και αυταπάρνηση και banzai για την προεδράρα μας κι όλα αυτά. Οι πληγές παραμένουν και, αργά ή γρήγορα θα κακοφορμίσουν και πάλι. Η -ούτως ή άλλως εξ ανάγκης και χαλαρή- συνοχή του ΠΑΣΟΚ έχει "ρηγματωθεί" (που λέει κι ο Φώτης ο Κουβέλης...) από τα γεγονότα της Τετάρτης και το χανζαπλάστ του ανασηματισμού δεν πρόκειται να την κρατήσει για πολύ, ιδίως, δε, τώρα που οι "άλλες απόψεις εντός κόμματος και κυβέρνησης" θα βρεθούν μπροστά στο "ιδού η Ρόδος" ζήτημα να βελτιώσουν το Μεσοπρόθεσμο που ο Παπακωνσταντίνου είχε κάνει χάλια...

Δεν θα κάνω τον κόπο να αναφερθώ αναλυτικά στη νέα σύνθεση της κυβέρνησης: είναι αναμενόμενα φυσιολογική και φυσιολογικά αναμενόμενη. Μόνο κρίμα για τη Μπιρμπίλη, αλλά έτσι είναι αυτά: όταν ο αρχηγός δεν σε στηρίζει εκεί που πρέπει, αργά ή γρήγορα το κεφάλι σου πέφτει. Αυτό, πάντως, που με προβληματίζει είναι αν με αυτό το σχήμα η ΝΔ μπορεί να πουλήσει τσαμπουκάδες, όπως έκανε, π.χ., κατά του Παπακωνσταντίνου. Ο Βενιζέλος δεν είναι "άνθρωπος του αρχηγού" και η προσωπικότητά του είναι εξόχως πιο hardcore από του Παπακωνσταντίνου. Περιμένω εναγωνίως την πρώτη σύγκρουση (καλά, το "εναγωνίως" μην το πάρετε και τοις μετρητοίς...), η οποία πιστεύω ότι θα φέρνει σε "Dead Alive".

Επίσης, νομίζω ότι η κυβέρνηση γίνεται πιο καλή "ενδοεπικοινωνιακά", ήτοι θα συνεργάζονται τα μέλη της πιο εύκολα, αφού τα περισσότερα έχουν δουλέψει μαζί και στο παρελθόν. Αυτό, πάντως, δεν εγγυάται μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, κάθε άλλο. Απλώς, πιστεύω ότι θα λείπουν τα πολλά αλληλοκαρφώματα. Α, ναι, μάλλον οι εκλογές αναβάλλονται μέχρι νεωτέρας, αφού και οι Ευρωπαίοι "εταίροι" μας δείχνουν να μας στηρίζουν, τουλάχιστον μέχρι να σταματήσουν να μας στηρίζουν. Αυτά και... βοήθειά μας...

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

για να πάει μπροστά η χώρα είναι απαραίτητο να υπάρχει μία μίνιμουμ συναίνεση. έως χθες το ευλόγως κακό κλίμα στην κοινωνία το υποδαύλιζαν όχι μόνο η ανεύθυνη αντιπολίτευση της δεξιάς, των "τραμπούκων του σύριζα" και των κκεδων, αλλά και η εσωκομματική αντιπολίτευση του πασοκ. χθες έκλεισε το μέτωπο του πασόκ (έστω προσωρινά και αναλόγως των εξελίξεων στην οικονομία). αυτό από μόνο καθιστά τον ανασχηματισμό επιτυχή. αφήνω στην άκρη το γεγονός ότι το "αντιμνημονιακό" μέτωπο εν γένει υπέστη σοβαρή ήττα ο δε σαμαράς κατέληξε persona non grata για όλο το δυτικό κόσμο, για τους ανθρώπους δηλαδή από τους οποίους εξαρτάται εν τέλει η παραμονή της Ελλάδας σε συνθήκες που προάγουν την οικονομική, κοινωνική και πολιτική ομαλότητα της χώρας. όσο για τον παπανδρέου τί να πω? από κει που φαινόταν χαμένος βρέθηκε από πάνω. δεν είναι τυχαίο. είναι, νομίζω, ο πιο σοβαρός και υπεύθυνος εν ενεργεία πολιτικός που διαθέτει η ελλάδα σήμερα και΄, εάν κλείσει και το ζήτημα της διευθέτησης του ελληνικού χρέους (που ήδη έχει δρομολογηθεί) θα μείνει στην ιστορία

Khlysty είπε...

Διαφωνώ μόνο ως προς την αναγκαιότητα της συναίνεσης: οι ισχυρές κυβερνήσεις φροντίζουν με τις πράξεις τους να πείθουν το λαό, και άσε την αντιπολίτευση (την απέξω και την απομέσα) να φωνάζει. Το αντιμνημονιακό μέτωπο δεν παθαίνει τίποτα από τον ανασχηματισμό, από την έλλειψη βιώσιμων εναλλακτικών την πατάει (εκτός κι αν δεχθούμε ότι η παύση πληρωμών και η επιστροφή στη δραχμή αποτελεί κάτι τέτοιο...), όπως και ο Σαμαράς, ο οποίος έχει κάνει παντιέρα το Ζάππειο, παρότι οι πάντες το έχουν χαρακτηρίσει ανεφάρμοστο. Όσο για τον Παπανδρέου, θεωρώ ότι απλώς κέρδισε χρόνο: αν ο Βενιζέλος δεν τραβήξει, όλη η παρέα του τρώει χοντρή λέζα και δεν ξαναμιλάει. Τέλος, επειδή μιλάς για διευθέτηση του χρέους, το ζήτημα είναι πώς θα γίνει: υπάρχει κίνδυνος αυτή η διευθέτηση να καταστήσει τη χρεοκοπία και αναπόφευκτη και επιθυμητή, κι αυτό, όπως λεν και στο χωριό του Αλογοσκούφη, is not good...