
Πέραν του ότι η φράση/στάση αυτή έρχεται και κάθεται "λουκούμι" στα όσα έχει σούρει στο ΚΚΕ ο Πάγκαλος (αν θυμάμαι καλά, σε μια συνέντευξη το είχε χαρακτηρίσει ως "παράνομο" ή τέλος πάντων κάπως έτσι), νομίζω ότι πλέον καθιστά ακόμα και στον πιο άσχετο των Ελλήνων σαφές ότι το συγκεκριμένο κόμμα βρίσκεται εντελώς εκτός πραγματικότητας. Δηλαδή, μεγάλε, άμα εμένα δεν μου αρέσει ένας νόμος, βγαίνω και λέω ότι δεν τον τηρώ γιατί είναι αντιλαϊκός και καθάρισα, έτσι; Ή, μήπως όχι;
Πραγματικά, θεωρώ ότι σε μια περίοδο την οποία το ΚΚΕ θα μπορούσε ΧΑ-ΛΑ-ΡΑ να αξιοποιήσει για να αυξήσει τη δύναμή του (διότι, δεν μπορεί, κάπου θα πρέπει να διοχετευτεί η λαϊκή αγανάκτηση και οργή για το χάλι της Ελλάδας...), αυτό κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να σπρώξει τον κόσμο -τον κουρασμένο, απογοητευμένο και τρομαγμένο κόσμο- κατευθείαν, είτε στα δύο μεγάλα κόμματα, είτε σε ακόμα πιο απολιτίκ και επικίνδυνες λύσεις (στο σενάριο που έχω στο μυαλό μου ο Καρατζαφέρης μοιάζει σχεδόν αγγελούδι...).
Ταυτόχρονα, όμως, συνεχίζει να σπρώχνει την Αριστερά σε έναν απερίγραπτο Καιάδα και να ακυρώνει κάθε προσπάθεια λελογισμένης αντίστασης/αντίδρασης στα αγγούρια που έρχονται και θα μας μπουν, θέ'με, δεν θέ'με. Με τον παραλογισμό του, καθιστά την Αριστερά εν συνόλω, στα μάτια του μέσου πολίτη ως έναν παράφρονα που, την ώρα που καίγεται το σπίτι του, αυτός ψάχνει να βρει επιπλέον προσανάμματα, μην τύχει και μείνει τίποτα άκαφτο. Ρε, έχετε παλαβώσει ντιπ για ντιπ;;;!!!
Ειλικρινά, αδυνατώ να κατανοήσω την τακτική του ΚΚΕ. Αν κάποιος μπορεί να με βοηθήσει, ας το κάνει, διότι εγώ το μόνο που βλέπω είναι ότι οι τύποι εκεί στον Περισσό μάλλον έχουν κάψει φλάντζα...