Δεν ξέρω αν αυτό το φαινόμενο εντοπίζεται αποκλειστικά στην Ελλάδα, ωστόσο, δεν πέρασαν 24 ώρες από τις πανηγυρικές ανακοινώσεις των ευρωψηφοδελτίων και όλες τις μεγαλοστομίες που ακούστηκαν, και οι επικεφαλής στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ ούτε λίγο ούτε πολύ ανακοίνωσαν ότι είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμοι να την πουλέψουν και να γυρίσουν στα καθ' ημάς για να "υπηρετήσουν την πατρίδα και το λαό". Κατά τα λοιπά, αναρωτιέται κάποιος γιατί η Ελλάδα έχει άθλια παρουσία στο Ευρωκοινοβούλιο και γιατί κάθε λίγο και λιγάκι περνούν διάφοροι δράκοι και κανείς δεν το παίρνει χαμπάρι (εκτιμώ ότι υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις, οι οποίες, δυστυχώς, επιβεβαιώνουν τον κανόνα...).Το χειρότερο, όμως, δεν είναι αυτό. Το χειρότερο -και, δυστυχώς, έχω προσωπική άποψη γι' αυτό- είναι ότι σε όλα τα κόμματα υπάρχουν πολλά στελέχη τα οποία γουστάρουν να πάνε στην Ε.Ε., τα οποία γνωρίζουν ακριβώς τι παίζει, έχουν όλα τα απαραίτητα προσόντα για να παίξουν το ρόλο του ευρωβουλευτή και, παρόλα ταύτα, είτε λαμβάνουν "τιμητικές" (διάβαζε: μη εκλόγιμες) θέσεις στα ευρωψηφοδέλτια, είτε αγνοούνται επιδεικτικά από τους προέδρους και τους λοιπούς σφουγγοκωλάριους των κομμάτων, οι οποίοι καταρτίζουν τις ευρωλίστες προσπαθώντας να εξυπηρετήσουν υποχρεώσεις, να καλύψουν εσωκομματικές κόντρες και πάει λέγοντας.
Ετσι, το πράγμα καταλήγει σε μια απόλυτη ξεφτίλα: ευρωβουλευτές με ημερομηνία λήξης, ισχνή παρουσία στο Ευρωκοινοβούλιο, καμία συνεργασία μεταξύ των Ελλήνων ευρωβουλευτών (τι με νοιάζει τι θα γίνει, αφού σε μερικούς μήνες θα είμαι πίσω στην Ελλαδάρα, να υπερασπίζομαι τα ιερά και όσια...) και τα όργανα της Ε.Ε. να εκφράζουν πλέον ανοιχτά τη δυσφορία τους για αυτή την κατάσταση. Κατά τα λοιπά, ο γίγαντας Καραμανλής έκλεισε τη Βουλή ένα μήνα νωρίτερα, για να ασχοληθούμε, λέει, απερίσπαστοι με τη σημασία των ευρωεκλογών...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου