Ειλικρινά με εντυπωσιάζει το πόσο ρηχή μπορεί να είναι η πολιτική συζήτηση στην Ελλάδα. Πάρτε για παράδειγμα τις αναλύσεις επί αναλύσεων που έγιναν και συνεχίζουν να γίνονται γύρω από την απόφαση του Καραμανλή να τελειώσει πρόωρα την κοινοβουλευτική περίοδο. Μα, δεν βρέθηκε κανείς στο ερώτημα "γιατί το έκανε αυτό ο Καραμανλής;" να απαντήσει "διότι έτσι γούσταρε και διότι μπορούσε";... Τι διάλο, πάλι για τα αυτονόητα θα πρέπει να μιλάμε;Από τη Μεταπολίτευση και δώθε, παρατηρείται μια σταθερή και συνεχής διάβρωση του πλέγματος των θεσμών στην Ελλάδα, με ταυτόχρονη υπερσυγκέντρωση εξουσιών στο πρόσωπο του εκάστοτε πρωθυπουργού. Το "βιολί" αυτό άρχισε με το γέρο Καραμανλή, συνεχίστηκε με τον Ανδρέα και, ακολούθως, με το Μητσοτάκαρο, το Σημίτη και τώρα τον Κωστάκη. Και, αν δε βάλουμε μυαλό, θα συνεχίζεται επ' άπειρον, έως ότου ο πρωθυπουργός να γίνει ένας Ηλιογάβαλος και να ησυχάσουμε.
Όσο οι θεσμοί (Βουλή, Δικαιοσύνη, Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κλπ) θα είναι ασφυκτικά δεμένοι με την εκάστοτε κυβέρνηση -άρα με τον πρωθυπουργό...-, όσο θα συνεχίζεται η θεσμική και νομική τους αποσάθρωση υπέρ του ενός, όσο αυτός ο ένας θα γίνεται όλο και πιο ισχυρός, τόσο αυτού του είδους τα φαινόμενα αυθαιρεσίας θα γίνονται συχνότερα. Αφού ο άνθρωπος έχει το δικαίωμα, γιατί να μην το ασκήσει;... Έλα ντε!
Ως εκ τούτου, ας μην αναρωτιόμαστε γιατί ο Καραμανλής έκλεισε όπως έκλεισε τη Βουλή, αλλά πώς φθάσαμε ως εδώ και πώς μπορούμε να αλλάξουμε αυτή την κατάσταση. Το βήμα είναι ανοιχτό σε προτάσεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου