Τοις τολμηροίς...

Διάβασα με ιδιαίτερη προσοχή τις ομιλίες του κ. Παπανδρέου, της κ. Διαμαντοπούλου και της κ. Δραγώνα στο forum που διοργάνωσε προχθές το ΠΑΣΟΚ για την Παιδεία. Ομολογώ ότι, αν αυτές οι ομιλίες αποτελούν τα συμπληρωματικά μέρη ενός ενιαίου προγράμματος για την αναμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος της Ελλάδας και αν υπάρχει η διάθεση το πρόγραμμα αυτό να εφαρμοστεί απαρέγκλιτα και στην ουσία του, τότε όντως το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει στα χέρια του κάτι το πολύ ενδιαφέρον.

Ωστόσο, έχω την αίσθηση ότι για άλλη μια φορά από την πρωτοβουλία αυτή λείπει ένα βασικό συστατικό στοιχείο: η φιλοσοφία και οι στόχοι του συστήματος. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και τα στελέχη που είναι αρμόδια για την Παιδεία περιγράφουν ένα ενδιαφέρον σύστημα, χωρίς, όμως, να μας λένε ποιες είναι οι βασικές του επιδιώξεις. Ναι, είναι ένα ανθρωπιστικό σύστημα, ένα σύστημα δημοκρατικό και όσο το δυνατόν περισσότερο "ανοιχτό" και δίκαιο, όμως ποιοι είναι οι στόχοι και οι επιδιώξεις του;

Θέλω να πω ότι, πέραν από τις όποιες βελτιώσεις που το ΠΑΣΟΚ επιδιώκει να επιφέρει στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας, θα πρέπει να περιγράψει και πού οδηγεί αυτό το σύστημα. Ποια θα είναι η σχέση του με την αγορά εργασίας και με την οικονομική ανάπτυξη της χώρας, με τα εκπαιδευτικά συστήματα των εταίρων μας στην Ευρώπη, με το αναπτυξιακό μοντέλο του δυτικού κόσμου, με τη διαπολιτισμικότητα ως στοιχείο διαμόρφωσης πολιτικής συνείδησης, με διάφορα τέτοια στοιχεία.

Νομίζω ότι σε αυτά τα παραπάνω απάντηση δεν δίνεται -τουλάχιστον, ακόμα. Αυτή η έλλειψη σαφούς στοχοθεσίας και "φιλοσοφίας" αφήνει ένα ακόμα κενό και, κατά την άποψή μου, αδυνατίζει σημαντικά μια πολύ ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία. Αυτό, δε, που με ενοχλεί περισσότερο είναι ότι λείπει η ουσιαστική αίσθηση της "τομής" που το σύστημα χρειάζεται για να προχωρήσει πραγματικά. Ας σπάσουν και μερικά αυγά, παιδιά, δεν κάνει κακό...