Salute!

Εδώ και μερικές ημέρες είμαι πίσω στα πάτρια εδάφη, μετά από ένα εξαήμερο εκτός Ελλάδος, όπου πήρα εικόνες, οσμές και γεύσεις πολιτισμού (αν και, δυστυχώς, δεν γλύτωσα από τους ελληναράδες βλαχοκαμπόηδες, που λέει και μια ψυχή, αλλά γι' αυτά θα τα πούμε κάποια άλλη στιγμή...) και προσπαθώ να συνειδητοποιήσω το μέγεθος του "κατά τύχην" που επιτρέπει στην Ελλάδα να υπάρχει.

Έχουμε και λέμε: αστυνομικός χαροπαλεύει από πυρά "τρομοκρατών" (αρχιδιών με όπλα, λέω εγώ). Ο Καραμανλής κάνει "δομικό" ανασχηματισμό, διατηρώντας τα ίδια πρόσωπα, με ελάχιστες προσθήκες που είμαι βέβαιος ότι θα περάσουν και δεν θα ακουμπήσουν. Η Αυγή -κρίμα, την είχα σε εκτίμηση- ακολουθεί κατά πόδας τις μαλακίες που κάνει συχνότερα απ' όσο θα ένοιωθα καλά η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ΛΑΟΣ συνεχίζει τους γκεμπελισμούς. Το ΠΑΣΟΚ κάνει τον ψόφιο κοριό. Ο Πρετεντέρης συνεχίζει να αποδεικνύει πόσο λίγος και εμπαθής είναι. Τα φρικιά συνεχίζουν να σπάνε και οι μπάτσοι συνεχίζουν να συμπεριφέρονται σα ζώα και όχι σαν δημόσιοι λειτουργοί επιφορτισμένοι με τη διαφύλαξη της τάξης. Ο Σουφλιάς γίνεται αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κι έτσι ο μπούλης θά'χει ακόμα περισσότερο χρόνο για playstation και dvd.

Κι έξω από εδώ, υπάρχουν χώρες που ψάχνουν για το καλύτερο δυνατόν. Που έχουν αντίληψη της κατάστασης και αγωνίζονται να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους, ενημερώνοντας τους πολίτες τους για το τι θα κάνουν, πώς θα το κάνουν και τι μέτρα θα λάβουν ώστε η ζημιά ναι είναι όσο το δυνατόν πιο μικρή και πιο ιάσιμη. Που έχουν πολίτες που αντιλαμβάνονται ότι το Κράτος είναι οι ίδιοι και οι ίδιοι αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες και κατεβάζουν ιδέες για να διευκολύνουν την Πολιτεία και το κοινωνικό σύνολο.

Τέλος πάντων, καλή χρονιά σε όλους, καλά να βρεθούμε και να τα λέμε. Και, καλό κουράγιο...