tag:blogger.com,1999:blog-6884213178390029654.post6868777065542782370..comments2023-05-23T18:00:50.167+03:00Comments on KHLYST: Τρόμος χωρίς τρόμο...Khlystyhttp://www.blogger.com/profile/02421628310359700210noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-6884213178390029654.post-27353613074745822192008-01-09T22:53:00.000+02:002008-01-09T22:53:00.000+02:00Καμία αντίρρηση ως προς τα σχόλιά σου. Ωστόσο, επι...Καμία αντίρρηση ως προς τα σχόλιά σου. Ωστόσο, επιμένω ότι προτιμώ την πρωτοτυπία, κάτι που μου φάνηκε να λείπει πολύ από το "Ορφανοτροφείο". Από κει και πέρα, μου αρέσει ο κινηματογράφος και δεν θέτω γεωγραφικά όρια σε αυτό -καλή νά'ναι η ταινία κι ας είναι και από τη Λαπωνία, που λέει ο λόγος...Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6884213178390029654.post-25541201186839617122008-01-09T10:21:00.000+02:002008-01-09T10:21:00.000+02:00Εγώ χάρηκα το "Ορφανοτροφείο" όπως είχα χαρεί και ...Εγώ χάρηκα το "Ορφανοτροφείο" όπως είχα χαρεί και την "6η Αίσθηση" και τους "Αλλους".<BR/>Λίγο περισσότερο όμως...<BR/>Επειδή μου άρεσε που ο Ευρωπαικός κινηματογράφος (και δη ο Ισπανικός) δείχνει τα δόντια του, επειδή μου άρεσε η πρωταγωνίστρια που έπαιξε καταπληκτικά χωρίς να είναι σταρ πρώτης γραμμής βάζοντας τα γυαλιά στο Χόλυγουντ.<BR/>Ε, τελικά το πόσο χαίρεσαι μια ταινία είναι ένα σχετικό και δυναμικό μέγεθος που δεν έχει πάντα να κάνει με την υπόθεση και το σενάριο αλλά με τις προσδοκίες σου.<BR/>Με δυό λόγια δεν μπορώ να πω οτι δεν είναι ταινιάρα επειδή έχουμε ήδη άλλες παρεμφερείς απο ένα σύστημα που παράγει μερικές χιλιάδες ταινίες κάθε χρόνο.ανεστηςhttps://www.blogger.com/profile/12747439843043755615noreply@blogger.com