22 Οκτωβρίου 2010

Bravo, Giorgos!!!!

Και, κάπως έτσι, τελειώνει η ιστορία με τον "σύγχρονο και ανατρεπτικό πολιτικό", που είναι "ικανός να αλλάξει την Ελλάδα" κι άλλα τέτοια ωραία και αστεία. Με λαϊκίστικες εξαγγελίες, λίγες μέρες πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές, μπας και ο Σγουρός πάρει κά'να ψηφαλάκι παραπάνω και καταφέρει να μην ηττηθεί από τον Ο.Φ.Α. Δημαρά και μας γίνουν τα μούτρα κρέας.

Δηλαδή, εν ολίγοις, επιστροφή στο μαυρογιαλουρισμό, στην μικροπολιτική, στην απογοήτευση. Στην αμηχανία να προσπαθείς να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα. Στη λογική του "ό,τι κάνουμε σήμερα, για αύριο βλέπουμε". Στην αναγνώριση ότι έγιναν τακτικά λάθη και στην προσπάθεια διόρθωσής τους με άλλα, ακόμα πιο μεγάλα. Στο γ@μημένο "business as usual" που μας κατατρέχει εδώ και αιώνες.

Κρίμα...

(φωτο από "Τα Νέα")

15 Οκτωβρίου 2010

Μαθήματα πολιτικής βλακείας

Η στάση που τήρησε η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έναντι του απερχόμενου Δημάρχου Πειραιά, Παναγιώτη Φασούλα αρχίζει να με κάνει να πιστεύω ότι ο πολιτικός κόσμος της χώρας πάσχει συνολικά από εξαιρετικά χαμηλό δείκτη νοημοσύνης και ότι πιο εύκολο είναι να κάνουν κάτι λάθος, παρά να σκεφθούν λίγο πέρα από τη μύτη τους και να κάνουν πράξη την "επανάσταση του αυτονόητου", που λέει και ο Παπανδρέου, αν και αυτός, συχνά, συγκαταλέγεται στην πιο πάνω κρίση μου για το πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας.

Έχουμε και λέμε, λοιπόν: το ΠΑΣΟΚ, για χ, ψ λόγους, αποφάσισε ότι ο Φασούλας δεν θα είναι υποψήφιος στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές. Οι λόγοι αυτοί μπορεί να είναι αντικειμενικοί (π.χ., ως Δήμαρχος δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, δεν έχει καλό rapport με το Σγουρό ή με τους άλλους συνυποψήφιούς του, και πάει λέγοντας...) ή και τελείως υποκειμενικοί (ας πούμε, "τιμωρείται" επειδή στην εσωκομματική διαμάχη για την αρχηγία είχε πάει με το Βενιζέλο). Και, στην τελική, τα παραπάνω δεν έχουν και πολλή σημασία: το κόμμα -δυστυχώς- έχει δικαίωμα ζωής ή θανάτου επί των στελεχών του.

Το ζητήμα είναι, γιατί δεν του το λένε ευθέως. Γιατί τον βάζουν να κάνει ομαδικές φωτογραφήσεις με Μίχα και Σγουρό. Γιατί, ως την τελευταία στιγμή τον αφήνουν να πιστεύει ότι θα είναι υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης. Γιατί δεν του ξηγιούνται αντρίκια και ξεκάθαρα: "Παναγιώτη, παιδί μου, τον ήπιες. Εκτός από πρώην μπασκετμπωλίστας, θα γίνεις και πρώην πολιτικός. Sorry, αλλά that's the way it is". Ωραία και ξεκάθαρα και ψύχραιμα. Αντιθέτως, προτιμούν να βγάλουν ανακοίνωση, ώστε ο Φασούλας να μάθει τελευταίος ότι δεν είναι στο ψηφοδέλτιο. Μετά, έχει άδικο να λέει ό,τι λέει και δηλώνει ότι θα στηρίξει Δημαρά (τον κύριο "παρών" στην ψηφοφορία για το μνημόνιο, για να μην ξεχνάμε...);

Ξέρετε πού καταλήγει αυτή η ιστορία; Το ΠΑΣΟΚ να εμφανίζεται εκδικητικό, ο Σγουρός να φαίνεται ότι δεν μπορεί να επηρεάσει το μηχανισμό, ο Μίχας να βγαίνει ως ο "κακός" της υπόθεσης και ο Φασούλας να εκφράζει δίκαιη οργή για τη συμπεριφορά του κόμματος απέναντί του. Και ερωτώ: η όλη κατάσταση είναι, για δεν είναι για να απορείς για το IQ όσων τη διαχειρίστηκαν; Ε;